Кім Дэ Джун

Кім Дэ Джун
кар.: 김대중
15-ы Прэзідэнт Рэспублікі Карэя 25 лютага 1998 — 24 лютага 2003
Папярэднік	Кім Ён Сам
Пераемнік	Но Му Хён
дэпутат Нацыянальнага сходу Рэспублікі Карэя[d] 30 мая 1988 — 19 снежня 1992
дэпутат Нацыянальнага сходу Рэспублікі Карэя[d] 1 ліпеня 1971 — 17 кастрычніка 1972
дэпутат Нацыянальнага сходу Рэспублікі Карэя[d] 17 снежня 1963 — 30 чэрвеня 1971
дэпутат Нацыянальнага сходу Рэспублікі Карэя[d] 14 мая 1961 — 16 мая 1961
Нараджэнне	6 студзеня 1924(1924-01-06) Хаідо[d], Сінан, Паўднёвая Чала, Паўднёвая Карэя
Смерць	18 жніўня 2009(2009-08-18)[…] (85 гадоў) Severance Hospital[d], Сінчон-дон[d], Садэмунгу[d], Сеул, Паўднёвая Карэя
Месца пахавання	Сеульскія нацыянальныя могілкі[d]
Род	Gimhae Kim clan[d]
Бацька	Kim Won Sik[d]
Жонка	Чха Ёнэ[d] і Лі Хі Хо
Дзеці	Кім Хон Голь[d], Kim Hong-il[d] і Kim Hong-eop[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Партыя	Дэмакратычная партыя[d]
Адукацыя	Ha-ui Elementary School[d] Mokpo Bukkyo Elementary School[d]
Навуковая ступень	доктар палітычных навук[d] (1992)
Дзейнасць	палітык, журналіст
Месца працы	Кембрыджскі ўніверсітэт
Аўтограф
Званне	sub-lieutenant[d]
Узнагароды	Нобелеўская прэмія міру (2000) Rafto Prize[d] (2000) Прэмія Бруна Крайскага[d] honorary doctor of the University of Portland[d] ганаровы доктар Кембрыджскага ўніверсітэта[d] (2001)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кім Дэ Джун (кар.: 김대중; 3 снежня 1925, Карэя, Японія — 18 жніўня 2009, Сеул, Паўднёвая Карэя) — прэзідэнт Паўднёвай Карэі (18 снежня 1997 — 25 люты 2003), лідар партыі «Нацыянальны кангрэс новай палітыкі». Лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру, лаўрэат прэміі памяці прафесара Торалфа Рафто (2000), лічыўся ключавой фігурай у справе дэмакратызацыі Паўднёвай Карэі.

Біяграфія

Нарадзіўся ў Макпхо ў фермерскай сям’і. У 1953 годзе скончыў універсітэт Кангук, у 1967 годзе — магістратуру па спецыяльнасці менеджмент пры ўніверсітэце Кёнхі ў Сеуле.

Член Новай дэмакратычнай партыі, кандыдат ад яе на прэзідэнцкіх выбарах 1971. Выступаў супраць аўтарытарнага рэжыму прэзідэнта Пак Чжон Хі, неаднаразова быў арыштаваны. Пасля забойства апошняга як адзін з лідараў апазіцыі асуджаны на пакаранне смерцю (заменена на пажыццёвае зняволенне). Вызвалены ў 1982, выехаў у ЗША. У 1985 вярнуўся на радзіму, разам з Кім Ен Самам (да 1987) узначальваў рух за дэмакратызацыю краіны. У 1991—92 лідар Дэмакратычнай партыі. 3 1998 прэзідэнт Рэспублікі Карэя.

Па веравызнанні католік.