Кім Дэ Джун

Кім Дэ Джун 김대중
15-ы Прэзідэнт Паўднёвай Карэі
25 лютага 1998 — 24 лютага 2003
Папярэднік	Кім Ён Сам
Пераемнік	Но Му Хён
Партыя	Дэмакратычная партыя новага тысячагоддзя
Адукацыя	Ha-ui Elementary School[d] Mokpo Bukkyo Elementary School[d]
Дзейнасць	палітык, журналіст
Месца працы	Кембрыджскі ўніверсітэт
Веравызнанне	Хрысціянства (каталіцтва)
Нараджэнне	6 студзеня 1924(1924-01-06) Хаідо[d], Сінан, Паўднёвая Чала, Паўднёвая Карэя
Смерць	18 жніўня 2009(2009-08-18) (85 гадоў) Severance Hospital[d], Сінчон-дон[d], Садэмунгу[d], Сеул
Пахаванне	Сеульскія нацыянальныя могілкі[d]
Бацька	Kim Won Sik[d]
Жонка	Чха Ёнэ[d] і Лі Хіхо[d]
Дзеці	Kim Hong-geol[d], Kim Hong-il[d] і Kim Hong-eop[d]
Аўтограф
Узнагароды	Нобелеўская прэмія міру (2000) Thorolf Rafto Memorial Prize[d] (2000) Прэмія Бруна Крайскага[d] Філадэльфійскі медаль Свабоды[d]

Кім Дэ Джун (кар.: 김대중; 3 снежня 1925, Карэя, Японія – 18 жніўня 2009, Сеул, Паўднёвая Карэя) — прэзідэнт Паўднёвай Карэі (18 снежня 1997 — 25 люты 2003), лідар партыі «Нацыянальны кангрэс новай палітыкі». Лаўрэат Нобелеўскай прэміі міру, лаўрэат прэміі памяці прафесара Торалфа Рафто (2000), лічыўся ключавой фігурай у справе дэмакратызацыі Паўднёвай Карэі.

Нарадзіўся ў Макпхо ў фермерскай сям'і. У 1953 годзе скончыў універсітэт Кангук, у 1967 годзе — магістратуру па спецыяльнасці менеджмент пры ўніверсітэце Кёнхі ў Сеуле.

Член Новай дэмакратычнай партыі, кандыдат ад яе на прэзідэнцкіх выбарах 1971. Выступаў супраць аўтарытарнага рэжыму прэзідэнта Пак Чжон Хі, неаднаразова быў арыштаваны. Пасля забойства апошняга як адзін з лідараў апазіцыі асуджаны на пакаранне смерцю (заменена на пажыццёвае зняволенне). Вызвалены ў 1982, выехаў у ЗША. У 1985 вярнуўся на радзіму, разам з Кім Ен Самам (да 1987) узначальваў рух за дэмакратызацыю краіны. У 1991—92 лідар Дэмакратычнай партыі. 3 1998 прэзідэнт Рэспублікі Карэя.

Па веравызнанні католік.

Зноскі

Папярэднік: Кім Ён Сам

Прэзідэнт Паўднёвай Карэі 1998—2003

Пераемнік: Но Му Хён