Сасновэ (Ровенская вобласць)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Пасёлак гарадскога тыпу
Сасновэ
укр.: Соснове
Герб Сцяг
Герб Сцяг
Краіна
Вобласць
Раён
Каардынаты
Заснаваны
1708
Першая згадка
Ранейшыя назвы
Людвіпаль
ПГТ з
Плошча
1,42 км²
Насельніцтва
2000 чалавек (2017)
Шчыльнасць
1433,8 чал./км²
Часавы пояс
Тэлефонны код
+380-3653
Паштовы індэкс
34652
КААТУУ
5620455700
Сасновэ на карце Украіны ±
Сасновэ (Ровенская вобласць) (Украіна)
Сасновэ (Ровенская вобласць)
Сасновэ (Ровенская вобласць) (Ровенская вобласць)
Сасновэ (Ровенская вобласць)

Сасновэ[1] (укр.: Соснове) — пасёлак гарадскога тыпу ў Бэрэзніўскім раёне Ровенскай вобласці Украіны на рацэ Случ у межах ландшафтнага заказніка Сакаліныя горы.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Паселішча Людвіпаль было заснавана ў 2-й палове XVIII ст. Ануфрыем Бежынскім, сынам Фелікса Бежынскага, якому ў 1755 г. Патоцкімі было перададзена ва ўласнасць мястэчка Селішчы (Seidliszcza), да якога Патоцкімі у 1720 г. быў перанесены "ośrodek dóbr" з Губкава, размешчанага на процілеглым беразе ракі Случ, якое было моцна разбурана шведскім войскам, а затым спустошана тыфам. Назва Людвіпаль (Ludwipol) паходзіць ад імя жонкі Ануфрыя Бежынскага Людвікі Панінскай.

Пасля ўваходжання Правабярэжнай Украіны да складу Расійскай імперыі Людвіпаль у 1795 г. уключаны ў склад Ровенскага павета. У 1798 г. у Людвіпале быў 141 двор, дзе пражывала 860 чалавек, а ў 1812 г. колькасць двароў зменшылася да 115, насельніцтва — да 740 чалавек.

У пачатку XIX ст. тут дзейнічала суконная мануфактура. У 1850 г. ў Людвіпале адкрыта папяровая фабрыка, якая працавала на мясцовай сыравіне. Памешчык заснаваў вінакурны завод. Дзякуючы выгаднаму размяшчэнню — праз Людвіпаль ішлі гандлёвыя шляхі з Карца ў Бэрэзнэ, Стэпань і Пінск. Водным шляхам сплаўлялі лес і перавозілі розныя тавары. Толькі ў 1850 г. ад людвіпальскай прыстані адпраўлена 89 плытоў з таварамі на 27,5 тыс. рублёў. У сярэдзіне XIX ст. ў Людвіпале налічвалася 80 дамоў, насельніцтва - каля 670 чал., больш за 60% з іх займаліся земляробствам, астатнія — саматужнымі промысламі, гандлем, сплавам лесу. У 1867 г. рабочыя спалілі папяровую фабрыку, а суконная згарэла ў 1879 г. Па дадзеных 1884 г. у Людвіпале быў піўзавод, некалькі скатабоен, 22 невялікіх крамы. У год праводзілася тры кірмашы і штотыдзень таргі. З 1866 г. Людвіпаль быў цэнтрам воласці, ён належаў да катэгорыі мястэчак. У ім пражывала 850 жыхароў, а на канец стагоддзя колькасць іх узрасла да 1428 чал. 7 сакавіка 1946 г. савецкімі ўладамі мястэчка было перайменавана на Сасновае (Сасновэ).

Зноскі