Станіслаў Іосіфавіч Станкевіч

Станіслаў Іосіфавіч Станкевіч
Станіслаў Іосіфавіч Станкевіч
Дата нараджэння	23 лютага 1907
Месца нараджэння	Арляняты, Ашмянскі павет, Віленская губерня, Расійская імперыя;
Дата смерці	6 лістапада 1980 (73 гады)
Месца смерці	Нью-Ёрк, Нью-Ёрк, ЗША;
Месца пахавання	Беларускія могілкі ў Іст-Брансуіку;
Грамадзянства	Расійская імперыя; Польская Рэспубліка; СССР; ФРГ; ЗША;
Род дзейнасці	літаратуразнавец, пісьменнік
Месца працы	Студэнцкая думка; Універсітэт Стэфана Баторыя; Раніца; Беларуская служба Радыё «Свабода»; Інстытут вывучэння СССР; Беларус;
Альма-матар	Універсітэт Стэфана Баторыя;
Член у	Беларускае навуковае таварыства; Беларускі студэнцкі саюз; Таварыства прыяцеляў беларусаведы; Беларуска-амерыканскае задзіночанне;
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Станіслаў Іосіфавіч Станкевіч (23 лютага 1907, в. Арляняты, Ашмянскі павет, цяпер Смаргонскі раён — 6 лістапада 1980) — беларускі грамадскі дзеяч, літаратуразнавец, кpытык, публіцыст. Псеўданімы: Алесь Крыга, Дзівасіл, С. Крушыніч, А. Скіба, Алесь Скіба, Раман Шарупіч ; крыптонімы: Ст. Ст., Др. Ст. Ст.

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Паходзіць са знакамітага ў беларускім руху роду Станкевічаў, пляменнік Яна Станкевіча па матчынай лініі.

Станіслаў Станкевіч разам з Мікалаем Шчорсам і Наталляй Арсенневай падчас шпацыру па вуліцы Вільні. Другая палова 1930-х гг.

Вучыўся ў Віленскай беларускай гімназііі. Скончыў Віленскі ўніверсітэт імя Стэфана Баторыя (1933), абараніў магістарскую дысертацыю «Беларуская стыхія ў творах Элізы Ажэшкі». У 1936 набыў годнасць доктара філасофіі ў галіне польскай і славянскай літаратуры за даследаванне «Беларускія элементы ў польскай рамантычнай паэзіі»^[2]. Састаяў у Беларускім студэнцкім саюзе. Адзін з кіраўнікоў Таварыства прыяцеляў беларусаведы, рэдактар часопіса «Студэнцкая думка». Выкладаў у Віленскім універсітэце, у 1937-38 працаваў у Югаславіі і Балгарыі. У перыяд акупацыі Беларусі быў бургамістрам Барысаўскай акругі, акруговым намеснікам Беларускай цэнтральнай рады ў Баранавічах. 3 лета 1944 — у Германіі. У пачатку 1945 рэдактар газеты «Раніца» (выдавалася ў Берліне), быў першым старшынёй «Антыбальшавіцкага блоку народаў» (1946). Садзейнічаў адкрыццю філіяла Беларускага інстытута навукі і мастацтва ў Мюнхене, выданню часопіса «Запісы», быў яго рэдактарам. Працаваў у беларускай рэдакцыі радыёстанцыі «Свабода», Інстытуце вывучэння СССР (Мюнхен). 3 1962 жыў у ЗША. Старшыня Беларуска-амерыканскага задзіночання (1963-65). Рэдактар газеты «Беларус» (1963-80). Аўтар кнігі «Беларуская падсавецкая літаратура першай палавіны 1960-х гг.» (1967).

Пахаваны на беларускіх могілках у Іст-Брансуіку ў штаце Нью-Джэрсі (ЗША)^[3].

Бібліяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Русіфікацыя беларускае мовы ў БССР і супраціў русіфікацыйнаму працэсу. Мн., 1994;
Янка Купала // Спадчына. 1998. № 3;
Беларускія элемэнты ў польскай рамантычнай паэзіі // Спадчына. 1998. № 5-6; 1999. № 1-2, 4.

Зноскі

↑ ^а ^б Stanisław Stankiewicz // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q96022943"></a>
↑ Станкевіч Станіслаў. Беларускія элемэнты...
↑ Станіслаў Станкевіч. Сэрыя «Партрэты віленчукоў»

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Вабішчэвіч А. Станкевіч Станіслаў Іосіфавіч // ЭГБ, Т. 6, кн. І. — Мн. 2001.
Станіслаў Станкевіч // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1992—1995. Т. 6. С. 669

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

[_5ce6c326727ee936-1] а ^б Stanisław Stankiewicz // Internetowy Polski Słownik Biograficzny
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q96022943"></a>

[Станкевіч_Станіслаў._Беларускія_элемэнты...———-2] Станкевіч Станіслаў. Беларускія элемэнты...

[3] Станіслаў Станкевіч. Сэрыя «Партрэты віленчукоў»

[1]

[2]

[3]