Хросны бацька (фільм)

Хросны бацька
Хросны бацька;
	The Godfather
Жанр	драматычны фільм, крымінальны фільм[d], гангстарскі фільм[d] і экранізацыя рамана[d]
Рэжысёр	Фрэнсіс Форд Копала;
Прадзюсар	Альберт Рудзі[d];
Сцэнарыст	Марыа П'юза; Фрэнсіс Форд Копала;
У галоўных; ролях	Марлан Бранда; Аль Пачына; Джэймс Каан; Richard S. Castellano[d]; Роберт Дзюваль; Sterling Hayden[d]; John Cazale[d]; Даян Кітан; Талія Шайр; Abe Vigoda[d]; Al Lettieri[d]; Gianni Russo[d]; Corrado Gaipa[d]; Al Martino[d]; John Marley[d]; Johnny Martino[d]; Lenny Montana[d]; Richard Conte[d]; Alex Rocco[d]; Julie Gregg[d]; Simonetta Stefanelli[d]; Saro Urzì[d]; Angelo Infanti[d]; Franco Citti[d]; Joe Spinell[d]; Morgana King[d]; Richard Bright[d]; Рудзі Бонд[d]; Vito Scotti[d]; Кармінэ Копала[d]; Roman Coppola[d]; Сафія Копала; Ron Gilbert[d]; Tony King[d]; Raymond Martino[d]; Nick Vallelonga[d]; Tony Giorgio[d]; Victor Rendina[d]; Salvatore Corsitto[d];
Аператар	Гордан Уіліс[d];
Кампазітар	Ніна Рота;
Кінакампанія	Paramount Pictures і Alfran Productions[d]
Працягласць	175 хв.
Бюджэт	6-7 млн $
Зборы	268,5 млн $
Краіна	ЗША
Мова	англійская і італьянская мова
Год	15 сакавіка 1972, 27 верасня 1972, 24 жніўня 1972 і 18 кастрычніка 1972
Папярэдні фільм	;
Наступны фільм	Хросны бацька 2
IMDb	ID 0068646
Афіцыйны сайт (англ.)
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

«Хросны бацька» (англ.: The Godfather) — гангстарская драма рэжысёра Фрэнсіса Форда Копалы. Экранізацыя аднайменнага рамана Марыа П’юза, выдадзенага ў 1969 годзе. Слоган: «Прапанова, ад якой немагчыма адмовіцца». Лічыцца найлепшым гангстарскім фільмам на думку Амерыканскага інстытута кінамастацтва і адным з найлепшых фільмаў у гісторыі кінематографа^[7]. Стабільна ўваходзіць у першую пяцёрку 250 найлепшых фільмаў па версіі аўтарытэтнага вэб-сайта IMDB.

Фільм атрымаў тры прэміі «Оскар»: найлепшы фільм, найлепшы адаптаваны сцэнарый, найлепшая мужчынская роля (Марлан Бранда) — і яшчэ 19 розных узнагарод і 17 намінацый. Таксама займае трэці радок у спісе найлепшых фільмаў за ўсю гісторыю амерыканскага кінематографа, «100 гадоў… 100 фільмаў (10-я юбілейная рэдакцыя)» (англ.: AFI’s 100 Years… 100 Movies (10th Anniversary Edition)), які штогод выдаецца Амерыканскім інстытутам кінамастацтва, саступаючы толькі кінастужцы «Грамадзянін Кейн»^[8].

Здымкі фільма праходзілі на працягу чатырох месяцаў у сярэдзіне 1971 года. Прэм’ера адбылася ў сакавіку 1972 года (11^[9] ці 15^[1]^[10] сакавіка). Пры невялікім бюджэце ў 6 мільёнаў долараў, фільм сабраў у пракаце 268,5 мільёнаў.

Сюжэт[правіць | правіць зыходнік]

У 1945 годзе ў Нью-Ёрку на вяселлі сваёй дачкі Коні (Талія Шайр) з Карла Рыцы (Джані Руса) Віта Карлеонэ (Марлан Бранда), дон сям’і злачынцаў Карлеонэ, выслухвае просьбы. Ягоны малодшы сын Майкл (Аль Пачына), які служыў у марской пяхоце падчас Другой сусветнай вайны, знаёміць сваю дзяўчыну Кей Адамс (Даян Кітан) з сям’ёй на прыёме. Джоні Фантэйн (Эл Мартына), папулярны спявак і хроснік Віта, звяртаецца па дапамогу да Віта ў забеспячэнні ролі ў кіно, і Віта адпраўляе свайго кансультанта Тома Хагена (Роберт Дзюваль) у Лос-Анджэлес, каб пераканаць кіраўніка студыі Джэка Вольца (Джон Марлі) даць Джоні ролю. Вольц адмаўляецца, пакуль не прачынаецца ў ложку з адсечанай галавой свайго дарагога жарабца.

Незадоўга да калядаў наркабарон Салоца (Альфрэда Лецьеры) пры падтрымцы злачыннай сям’і Таталья просіць Віта інвеставаць у ягоны наркатычны бізнес і абараняць ягонымі палітычнымі сувязямі. Баючыся ўдзельнічаць у новым небяспечным гандлі, які рызыкуе адчужыць сяброў-палітыкаў, Віта адмаўляецца. Падазроны Віта пасылае свайго чалавека Луку Бразі (Лені Мантана) сачыць за Салоца і сям’ёй Таталья. Аднак, падчас першай сустрэчы з Бруна Таталья (Тоні Джорджа) і Салоца Бразі быў задушаны гаротай. Пазней Салоца выкрадае Хагена, пасля чаго ў Віта страляюць на вуліцы. Старэйшы сын Віта, Соні (Джэймс Каан), прымае кіраванне справамі сям’і на сябе, а Салоца аказвае ціск на Хагена, каб пераканаў Соні прыняць здзелку Салоца, а затым адпускае яго. Сям’я атрымлівае рыбу, загорнутую ў бронекамізэльку Бразі, паказваючы, што Лука ўжо нябожчык. Віта выжыў, і ў шпіталі Майкл сарваў чарговы замах на бацьку. Да шпіталю прыбывае капітан паліцыі Макласкі (Стэрлінг Хэйдэн), які з’яўялецца чалавекам Салоца, і ён збівае Майкла, пашкодзіўшы яму сківіцу. Соні помсціць ударам па сыне Татальі. Карлеонэ рыхтуюць забойства Салоца і Макласкі, прыкрываючыся жаданнем урэгуляваць спрэчку. Майкл сустракае іх у рэстарацыі ў Бронксе, у якім, дастаючы пісталет, які папярэдні туды падкінуў Пітэр Клеменца (Рычард Кастэлана), ён забівае абодвух мужчынаў.

Не зважаючы на ціск з боку ўладаў, паміж пяццю італьянска-амерыканскімі крымінальнымі сем’ямі разгараецца вайна, і Віта баіцца за сваю сям’ю. Майкл знаходзіць прытулак на Сіцыліі, а ягонага старэйшага брата Фрэда (Джон Кезэйл) прытуляе Мо Грын (Алекс Рока) у Лас-Вегасе. Соні нападае на Карла на вуліцы за здзекі з Коні, сваёй сястры, і пагражае забіць яго, калі гэта паўторыцца. Калі гэта адбываецца, Соні імкнецца да іхнага дому, але трапляе ў пастку на касе ля шашы і жорстка забіваецца бандытамі з аўтаматамі. Знаходзячыся на Сіцыліі, Майкл сустракае дзяўчыну Апалонію (Сіманэта Стэфанэлі) і пабіраецца з ёй шлюбам, але прызначаная для яго машына з бомбай забірае ейнае жыццё. Спустошаны смерцю Соні і разумеючы, што Таталья кантралюецца дамінуючым донам Барзіні (Рычард Контэ), Віта спрабуе спыніць варожасць. Ён запэўнівае пяць сем’яў, што адмовіцца ад супрацьдзеяння іхнаму гераінаваму бізнесу і адмовіцца ад помсты за забойства Соні. Калі бяспека становіцца гарантаванай, Майкл вяртаецца дадому і ўваходзіць у сямейны бізнес. Таксама ён бярэ Кей за жонку, паабяцаўшы ёй, што бізнес стане законным на працягу наступных пяці гадоў.

Саўндтрэк[правіць | правіць зыходнік]

Музычнае суправаджэнне да фільма «Хросны бацька» напісаў італьянскі кампазітар Ніна Рота.

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

↑ ^а ^б The Godfather на сайце «Box Office Mojo» (англ.)
↑ ^а ^б The Godfather, Box Office Information (нявызн.)(недаступная спасылка). The Numbers. Архівавана з першакрыніцы 9 лістапада 2013. Праверана January 21, 2012.
↑ http://www.boxofficemojo.com/movies/?id=godfather.htm
↑ Gudfadern (1972) — Svenska Filminstitutet. Праверана 18 ліпеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1139587"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1146587"></a>
↑ The Godfather — 1990. Праверана 18 ліпеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q37312"></a>
↑ ^а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з Kmotr (1972) — 2001. Праверана 18 ліпеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3561957"></a>
↑ Джордан Хофман. Best Movie Ever: The Godfather (англ.)(недаступная спасылка). Ugo (9 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 5 чэрвеня 2012. Праверана 2012-8-31.
↑ AFI's 100 Years... 100 Movies (10th Anniversary Edition) (англ.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 24 жніўня 2011. Праверана 7 студзеня 2009.
↑ The Godfather Reviews, Ratings, Credits, and More at Metacritic
↑ Release dates — IMDb

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

«Хросны бацька» на сайце «Internet Movie Database» (англ.) (англ.) (Праверана 27 лістапада 2012)
All Photos from The Godfather (англ.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 19 снежня 2011. Праверана 28 мая 2011.
Трылогія «Хросны бацька» (англ.)

[mojo-1] а ^б The Godfather на сайце «Box Office Mojo» (англ.)

[numbers-2] а ^б The Godfather, Box Office Information (нявызн.)(недаступная спасылка). The Numbers. Архівавана з першакрыніцы 9 лістапада 2013. Праверана January 21, 2012.

[_a66b70efd7d23394-3] ttp://www.boxofficemojo.com/movies/?id=godfather.htm

[_12187bf68bb72644-4] Gudfadern (1972) — Svenska Filminstitutet. Праверана 18 ліпеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1139587"></a><a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q1146587"></a>

[_367e4482e8f11e46-5] The Godfather — 1990. Праверана 18 ліпеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q37312"></a>

[_791e03fda6da8f57-6] а ^б ^в ^г ^д ^е ^ё ^ж ^з Kmotr (1972) — 2001. Праверана 18 ліпеня 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q3561957"></a>

[7] Джордан Хофман. Best Movie Ever: The Godfather (англ.)(недаступная спасылка). Ugo (9 лютага 2011). Архівавана з першакрыніцы 5 чэрвеня 2012. Праверана 2012-8-31.

[afi-8] AFI's 100 Years... 100 Movies (10th Anniversary Edition) (англ.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 24 жніўня 2011. Праверана 7 студзеня 2009.

[9] The Godfather Reviews, Ratings, Credits, and More at Metacritic

[10] Release dates — IMDb

[6]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[7]

[8]

[9]

[10]

Прэмія «Оскар» за найлепшы фільм
1927—1950	Крылы (1927/28) • Брадвейская мелодыя (1929) • На заходнім фронце без перамен (1930) • Сімарон (1931) • Гранд-атэль (1932) • Кавалькада (1933) • Гэта здарылася аднойчы ноччу (1934) • Мяцеж на «Баўнці» (1935) • Вялікі Зігфелд (1936) • Жыццё Эміля Заля (1937) • З сабой не панясеш (1938) • Знесеныя ветрам (1939) • Рэбека (1940) • Якой зялёнай была мая даліна (1941) • Місіс Мінівер (1942) • Касабланка (1943) • Ісці сваім шляхам (1944) • Страчаны ўікэнд (1945) • Найлепшыя гады нашага жыцця (1946) • Джэнтльменскае пагадненне (1947) • Гамлет (1948) • Уся каралеўская раць (1949) • Усё пра Еву (1950)
1951—1975	Амерыканец у Парыжы (1951) • Найвялікшае шоу свету (1952) • З гэтага часу і назаўжды (1953) • У порце (1954) • Марці (1955) • Вакол свету за 80 дзён (1956) • Мост праз раку Квай (1957) • Жыжы (1958) • Бен-Гур (1959) • Кватэра (1960) • Вестсайдская гісторыя (1961) • Лоўрэнс Аравійскі (1962) • Том Джонс (1963) • Мая цудоўная лэдзі (1964) • Гукі музыкі (1965) • Чалавек на ўсе часы (1966) • Душнай паўднёвай ноччу (1967) • Олівер! (1968) • Паўночны каўбой (1969) • Патан (1970) • Французскі сувязны (1971) • Хросны бацька (1972) • Афёра (1973) • Хросны бацька 2 (1974) • Пралятаючы па-над гняздом зязюлі (1975)
1976—2000	Рокі (1976) • Эні Хол (1977) • Паляўнічы на аленяў (1978) • Крамер супраць Крамера (1979) • Звычайныя людзі (1980) • Вогненныя калясніцы (1981) • Гандзі (1982) • Мова пяшчоты (1983) • Амадэй (1984) • З Афрыкі (1985) • Узвод (1986) • Апошні імператар (1987) • Чалавек дажджу (1988) • Шафёр міс Дэйзі (1989) • Танцуючы з ваўкамі (1990) • Маўчанне ягнят (1991) • Недараваны (1992) • Спіс Шындлера (1993) • Форэст Гамп (1994) • Храбрае сэрца (1995) • Англійскі пацыент (1996) • Тытанік (1997) • Закаханы Шэкспір (1998) • Прыгажосць па-амерыканску (1999) • Гладыятар (2000)
2001—2025	Гульні розуму (2001) • Чыкага (2002) • Уладар пярсцёнкаў: Вяртанне караля (2003) • Малышка на мільён (2004) • Сутыкненне (2005) • Адступнікі (2006) • Старым тут не месца (2007) • Мільянер з трушчоб (2008) • Уладар буры (2009) • Прамова караля (2010) • Артыст (2011) • Аперацыя «Арго» (2012) • 12 гадоў рабства (2013) • Бёрдмэн (2014) • У цэнтры ўвагі (2015) • Месяцавае святло (2016) • Форма вады (2017) • Зялёная кніга (2018) • Паразіты (2019) • Зямля качэўнікаў (2020) • CODA: Дзіця глухіх бацькоў (2021) • Усё ўсюды і адразу (2022) • Опенгеймер (2023)

Прэмія «Залаты глобус» за найлепшы фільм — драма
1943— 1960	Песня Бернадэт (1943) • Ісці сваім шляхам (1944) • Страчаны ўікэнд (1945) • Найлепшыя гады нашага жыцця (1946) • Джэнтльменскае пагадненне (1947) • Джоні Белінда / Скарбы Сьера-Мадрэ (1948) • Уся каралеўская раць (1949) • Бульвар Сансет (1950) • Месца пад сонцам (1951) • Найвялікшае шоу свету (1952) • Плашчаніца (1953) • У порце (1954) • На ўсход ад рая (1955) • Вакол свету за 80 дзён (1956) • Мост праз раку Квай (1957) • Тыя, хто не схіліў галовы (1958) • Бен-Гур (1959) • Спартак (1960)
1961— 1980	Гарматы вострава Наваронэ (1961) • Лоўрэнс Аравійскі (1962) • Кардынал (1963) • Бекет (1964) • Доктар Жывага (1965) • Чалавек на ўсе часы (1966) • Душнай паўднёвай ноччу (1967) • Леў узімку (1968) • Ганна на тысячу дзён (1969) • Гісторыя кахання (1970) • Французскі сувязны (1971) • Хросны бацька (1972) • Што выганяе д’ябла (1973) • Кітайскі квартал (1974) • Палёт над гняздом зязюлі (1975) • Рокі (1976) • Паваротны пункт (1977) • Паўночны экспрэс (1978) • Крамер супраць Крамера (1979) • Звычайныя людзі (1980)
1981— 2000	На залатым возеры (1981) • Іншапланецянін (1982) • Мова пяшчоты (1983) • Амадэй (1984) • З Афрыкі (1985) • Узвод (1986) • Апошні імператар (1987) • Чалавек дажджу (1988) • Народжаны чацвёртага ліпеня (1989) • Танцуючы з ваўкамі (1990) • Багсі (1991) • Пах жанчыны (1992) • Спіс Шындлера (1993) • Форэст Гамп (1994) • Розум і пачуцці (1995) • Англійскі пацыент (1996) • Тытанік (1997) • Выратаваць радавога Раяна (1998) • Прыгажосць па-амерыканску (1999) • Гладыятар (2000)
2001— 2020	Гульні розуму (2001) • Гадзіны (2002) • Уладар пярсцёнкаў: Вяртанне караля (2003) • Авіятар (2004) • Гарбатая гара (2005) • Вавілон (2006) • Адкупленне (2007) • Мільянер з трушчоб (2008) • Аватар (2009) • Сацыяльная сетка (2010) • Нашчадкі (2011) • Аперацыя «Арго» (2012) • 12 гадоў рабства (2013) • Малалецтва (2014) • Выжылы (2015) • Месяцавае святло (2016) • Тры білборды за межамі Эбінга, Місуры (2017) • Багемская рапсодыя (2018) • 1917 (2019) • Зямля качэўнікаў (2020)
2021— ц.ч.	Улада сабакі (2021) • Фабельманы (2022) • Опенгеймер (2023)

Прэмія «Давід дзі Данатэла» за найлепшы замежны фільм
1950-я	Прынц і танцоўшчыца (1958) Жыжы (1959)
1960-я	Нюрнбергскі працэс (1962) Самы доўгі дзень (1963) Лоўрэнс Аравійскі (1964)
1970-я	Французскі сувязны (1972) Хросны бацька (1973) Ісус Хрыстос — суперзорка (1974) Пекла ў паднябессі (1975) Нэшвіл (1976) Марафонец (1977) Блізкія кантакты трэцяй ступені (1978) Дрэва жадання (1979)
1980-я	Крамер супраць Крамера (1980) Мефіста (1982) Гандзі (1983) Фані і Аляксандр (1984) Амадэй (1985) З Афрыкі (1986) Пакой з краявідам (1987) Бывайце, дзеці (1988) Чалавек дажджу (1989)
1990-я	Таварыства мёртвых паэтаў (1990) Сірано дэ Бержэрак / Гамлет (1991) Запалі чырвоны ліхтар (1992) Ледзяное сэрца (1993) У імя бацькі (1994) Крымінальнае чытво (1995) Нэлі і месье Арно (1996) Насмешка (1997) Мужчынскі стрыптыз (1998) Цягнік жыцця (1999)
2000-я	Усё пра маю маці (2000) На чужы густ (2001) Чалавек, якога не было (2002) Піяніст (2003) Нашэсце варвараў (2004) Малышка на мільён (2005) Сутыкненне (2006) Вавілон (2007) Старым тут не месца (2008) Гран Тарына (2009)
2010-я	Бясслаўныя вырадкі (2010) Тагасветнае (2011) Развод Надэра і Сімін (2012) Джанга вызвалены (2013) Гатэль «Гранд Будапешт» (2014) Бёрдмэн (2015) Шпіёнскі мост (2016) Пад покрывам ночы (2017) Дзюнкерк (2018) Рома (2019)
2020-я	Паразіты (2020) 1917 (2021) Белфаст (2022) Фабельманы (2023)