Цзяцын
Цзяцын | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Цяньлун | ||||||
Пераемнік | Міньнін | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
13 лістапада 1760[1][2] |
||||||
Смерць |
2 верасня 1820[1][2] (59 гадоў) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Айсінь Гёро | ||||||
Імя пры нараджэнні | маньчж. ᠶᠣᠩ ᠶᠠᠨ | ||||||
Бацька | Цяньлун[3] | ||||||
Маці | Сяаічунь | ||||||
Жонка | Empress Xiaoshurui[d], Empress Xiaoherui[d], Imperial Noble Consort Heyu[d], Imperial Noble Consort Gongshun[d], Shufei[d], Consort Hua[d], Consort Zhuang[d], consort Xin[d], Concubine Xun[d], Consort Jian[d], Imperial Concubine Chun[d], Imperial Concubine Rong[d], Imperial Concubine En[d], Imperial Concubine An[d] і Noble Yun[d] | ||||||
Дзеці | Mianmu[d], Міньнін, Miankai[d], Mianyu[d], Chuang-ching[d], Kurun Princess Zhuangjing[d], Princess Hui'an[d], Kurun Princess Huimin[d] і Mianxin[d] | ||||||
Дзейнасць | палітык | ||||||
![]() |
Юн’янь (кіт. трад. 永琰, спр. 顒琰, піньінь Yóngyǎn), храмавае імя Жэньцзун (кіт. трад. 仁宗, піньінь Rénzōng; 13 лістапада 1760 — 2 верасня 1820) — маньчжурскі дзяржаўны і палітычны дзеяч, сёмы імператар дынастыі Цын.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Быў пятнаццатым сынам Хунлі. Узышоў на трон пасля смерці бацькі ў 1796 годзе.
У 1796—1804 здушыў Паўстанне секты Белага лотаса , а ў 1813—1814 — Паўстанне секты Нябеснага розуму , змагаўся супраць гандлю опіумам, кантрабандыстаў Паўднёвага Кітая, адтоку срэбра за мяжу.
Дэвіз праўлення — Цзяцын.
Імёны[правіць | правіць зыходнік]
- Пасмяротнае імя — Імператар Жуй.
- Храмавае імя — Жэньцзун.
- Іншае імя паходзіць ад дэвізу праўлення, — Імператар Цзяцын.
Зноскі
- ↑ а б Jiaqing // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ а б China, Kaiser Jiaqing // CERL Thesaurus — Consortium of European Research Libraries. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Immanuel C.Y. Hsü The Rise of Modern China — 6 — USA: OUP, 2000. — P. 164. — 1136 p. — ISBN 978-0-19-512504-7
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Рубель В. А. Історія середньовічного Сходу: Курс лекцій: Навч. посібник. — К. : Либідь, 1997. — 462 с. — ISBN 5-325-00775-0.
- Непомнин А. Е. Гісторыя Кітая: Эпоха Цын. XVII-пачатак XX стагоддзя. — Масква: Усходняя літаратура, 2005