Эрык I (кароль Даніі)

З пляцоўкі Вікіпедыя
Jump to navigation Jump to search
Эрык I
Erik 1. Ejegods coin.jpg
 
Дзейнасць манарх
Веравызнанне хрысціянства
Нараджэнне 1059[1]
Смерць 10 ліпеня 1103
Пахаванне
Дынастыя Дынастыя Эстрыдсенаў
Бацька Свен II Эстрыдсен
Маці Фрыла[d]
Жонка Boedil Thurgotsdatter[d]
Дзеці Кнуд Лавард, Harald Kesja[d], Эрык II Памятлівы і Ragnhild Eriksdottir[d]
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Эрык.

Шаблон:Estridsen1 Эрык I Добры, або Велікадушны (дацк.: Eric I Ejegod; 1070? — 10 ліпеня 1103) — кароль Даніі. Адзін з сыноў караля Свена II Эстрыдсена, быў абраны каралём пасля смерці свайго брата Олафа.

У часы Кнуда IV Эрык падтрымліваў яго, быў прызначаны ярлам Зеландыі. Падчас сялянскага паўстання, якое прывяло да гібелі Кнуда, бег у Швецыю. Вярнуўся ў 1095, у тым жа годзе быў абраны каралём.

Эрыку атрымалася аднавіць аўтарытэт каралеўскай улады ў народзе, змяніўшы падаткі, акрамя таго, неўрадлівыя гады ў Паўночнай Еўропе падышлі да канца. Вайна з вендамі, якія выцясняюцца германцамі, таксама была ўдалай — датчанам атрымалася захапіць важны для налётаў вендаў востраў Руген.

У 1098 Эрык падарожнічаў да Святога прастола ў Рым, дзе дамогся кананізацыі Кнуда (1101) і незалежнасці ад архібіскупа Гамбурга-Брэмена (у 1103 было заснавана архібіскупства ў Лундзе — першае архібіскупства ў Скандынавіі). У 1103 Эрык адправіўся ў паломніцтва ў Іерусалім, незадоўга да гэтага адбіты крыжакамі ў мусульман. Па дарозе Эрык пабываў у Ноўгарадзе, быў прыняты імператарам Аляксеем I Камнінам у Канстанцінопалі, аднак сваёй мэты не дасягнуў, з прычыны таго, што памёр у Пафасе на Кіпры.

Зноскі

  1. ↑ http://genealogy.euweb.cz/denmark/denmark2.html#EG

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Кнютлінгі
Кнуд I Гардэкнуд (917?—948?) • Горм Стары (948—958?) • Харальд I Сінязубы (958—986?) • Свен I Вілабароды (986—1014) • Харальд II (1014—1018) • Кнуд Вялікі (1018—1035) • Хардэкнуд (1035—1042)
Інглінгі
Эстрыдсены
Свен II Эстрыдсен (1047—1074?) • Харальд III (1074?—1080) • Кнуд IV Святы (1080—1086) • Олаф I (1086—1095) • Эрык I (1095—1103) • Нільс (1104—1134) • Эрык II (1134—1137) • Эрык III (1137—1146) • Кнуд V і Свен III (1146—1157) • Вальдэмар I Вялікі (1157—1182) • Кнуд VI (1182—1202) • Вальдэмар II Пераможца (1202—1241) • Эрык IV (1241—1250) • Абель (1250—1252) • Крыстафер I (1252—1259) • Эрык V Гліпінг (1259—1286) • Эрык VI Менвед (1286—1319) • Крыстафер II (1319—1326) • Вальдэмар III (1326—1329) • Крыстафер II (адноўлены) (1329—1332) • міжцарства (1332—1340) • Вальдэмар IV Атэрдаг (1340—1375) • Олаф II (1375—1387) • Маргрэтэ I (1387—1412)
Кальмарская унія
Ольдэнбургі
Крысціян I (1448—1481) • Ганс (1481—1513) • Крысціян II (1513—1523) • Фрэдэрык I (1523—1533) • Крысціян III (1534—1559) • Фрэдэрык II (1559—1588) • Крысціян IV (1588—1648) • Фрэдэрык III (1648—1670) • Крысціян V (1670—1699) • Фрэдэрык IV (1699—1730) • Крысціян VI (1730—1746) • Фрэдэрык V (1746—1766) • Крысціян VII (1766—1808) • Фрэдэрык VI (1808—1839) • Крысціян VIII (1839—1848) • Фрэдэрык VII (1848—1863)
Глюксбургі
Крысціян IX (1863—1906) • Фрэдэрык VIII (1906—1912) • Крысціян X (1912—1947) • Фрэдэрык IX (1947—1972) • Маргрэтэ II (1972—)
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Эрык_I_(кароль_Даніі)&oldid=3488260"