Аляксей I Камнін

З пляцоўкі Вікіпедыя
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку
У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Аляксей I.
Аляксей I Камнін
грэч.: Ἀλέξιος Α' Κομνηνός
Alexius I.jpg
Партрэт імператара Аляксея Камніна з грэчаскага манускрыпта (бібліятэка Ватыкана)
Візантыйскі імператар
4 красавіка 1081 — 15 жніўня 1118
Папярэднік Нікіфар III Ватаніят
Пераемнік Іаан II Камнін
Нараджэнне 1048[1][2][…]
Смерць 15 жніўня 1118(1118-08-15)[3][4]
Род Дынастыя Камнінаў
Бацька Іаан Камнін[d]
Маці Ганна Даласіна[d]
Жонка Ірына Дукіня[d][5]
Дзеці Іаан II Камнін, Феадора Камніна[d], Ганна Камніна[6][7], Ісак Севастакратар, Марыя Камніна[d], Андронік Камнін[d], Еўдакія Камніна[d] і Варвара Камніна[d]
Дзейнасць Імператар
Лагатып Вікісховішча Аляксей I Камнін на Вікісховішчы

Аляксей I Камнін (грэч.: Αλέξιος Α' Κομνηνός) (~1048 — 15 жніўня 1118) — імператар візантыйскі (1081–1118).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Паходзіў з правінцыйнай ваеннай арыстакратыі, з яе дапамогаю захапіў уладу. Пераследваў багамілаў, здушыў шматлікія мяцяжы арыстакратыі, адбіў наступ нарманаў на чале з Робертам Гвіскарам, удала ваяваў супраць сельджукаў і печанегаў.

Агульны ваенны і эканамічны заняпад Візантыі (гл. Бітва пад Манзікертам, пасля падзей) вымусіў яго звярнуцца да папы Урбана II па ваенную дапамогу Захаду. Гэты заклік наўпрост прывёў да збору Першага крыжовага паходу.

З дапамогай крыжаносцаў вярнуў Візантыйскай імперыі частку Малой Азіі. У 1108 вымусіў Баэмунда Тарэнцкага, князя Антыёхіі, прызнаць сябе васалам візантыйскага імператара. Аляксей I лічыцца заснавальнікам дынастыі Камнінаў, хоць фактычны пачатак дынастыі паклаў яго дзядзька Ісаак I. Пры яго кіраванні былі ажыццёўлены маштабныя рэформы, дзякуючы якім пачалося Камнінаўскае адраджэнне Візантыйскай імперыі, адзначанае ростам яе ваеннай і эканамічнай моцы.

У той жа час у дні кіравання Аляксея I азначыліся і негатыўныя тэндэнцыі: узмацнілася роля італьянскіх гандлёвых рэспублік у эканамічным жыцці імперыі, пачалося развіццё феадальных адносін, а заняпад дробных ваенных трыманняў нікім не спыняўся. З-за ўзмацнення гэтых працэсаў у 1204 годзе Візантыйская імперыя не змагла аказаць супраціў удзельнікам Чацвёртага крыжовага паходу і ў выніку распалася на некалькі дзяржаў[8].

Продкі[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

  1. ↑ Нямецкая нацыянальная бібліятэка, Берлінская дзяржаўная бібліятэка, Баварская дзяржаўная бібліятэка і інш. Record #118501925 // Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 9 красавіка 2014.
  2. ↑ Swartz A. Alexius I Comnenus Emperor of the East // Open Library — 2007. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  3. ↑ 3,0 3,1 Alexios I Komnenos // SNAC — 2010. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  4. ↑ Aleix I Comnè // Gran Enciclopèdia Catalana — Grup Enciclopèdia Catalana, 1968.
  5. ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
  6. ↑ Анна // Энциклопедический лексикон — СПб.: 1835. — Т. 2. — С. 317–318.
  7. ↑ Анна Комнена // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. Андреевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. Iа. — С. 801.
  8. ↑ Д. Оболенский. Византийское содружество наций. — с. 228

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Папярэднік:
Нікіфар III Ватаніят 		імператар візантыйскі
1081–1118 		Пераемнік:
Іаан II Камнін
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Аляксей_I_Камнін&oldid=3359895"