Перайсці да зместу

Вінніца

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Вінніца
Вінниця
Герб[d] Сцяг[d]
Герб[d] Сцяг[d]
Краіна
Каардынаты
Кіраўнік
Заснаваны
1363
Першая згадка
Плошча
79,94 км²
Вышыня цэнтра
248 м
Водныя аб’екты
Насельніцтва
  • 369 739 чал. (1 студзеня 2022)[1]
Часавы пояс
Тэлефонны код
+380-432
Паштовы індэкс
21000-21499
Афіцыйны сайт
Вінніца на карце Украіны
Вінніца (Украіна)
Вінніца
Вінніца (Украіна)
Вінніца

Ві́нніца (укр.: Вінниця) — горад абласнога значэння, адміністрацыйны цэнтр Вінніцкай вобласці Украіны. Плошча 79,94 км². Насельніцтва 387 000 чал. (2024)[2]. Знаходзіцца за 199 км на паўднёвы захад ад Кіева. Чыгуначны вузел.

Заснавана ў 2-й палове XIV ст. літоўскімі князямі Карыятавічамі. У 1395 годзе ўключана ў Вялікае Княства Літоўскае, пасля Люблінскай уніі (1569) у складзе Кароны. У XV—XVI ст. неаднаразова спусташалася татарамі. У 1640 годзе атрымала магдэбургскае права.

З 1793 года ў Расійскай імперыі, цэнтр павета Брацлаўскага намесніцтва, з 1798 — Падольскай губерні. Была значным гандлёвым цэнтрам Падолля.

З 1917 года ў складзе Украіны. У 1918—1920 гадах акупіравана нямецка-аўстрыйскімі войскамі, белагвардзейцамі. З 1932 года цэнтр вобласці. Гл. таксама Вінніцкая трагедыя.

У Вялікую Айчынную вайну ў 1941—1944 гадах акупіравана нямецка-фашысцкімі захопнікамі.

Узброеныя сілы Расіі 14 ліпеня 2022 года нанеслі ўдар ракетамі марскога базіравання «Калібр» па будынку гарнізоннага дома афіцэраў у Вінніцы[3].

Вядомыя асобы

[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі