Павійскі ўніверсітэт

Каледжа Барамеа

Павійскі ўніверсітэт (італ.: Università degli Studi di Pavia, лац.: Alma Ticinensis Universitas) — універсітэт у горадзе Павія, адзін з найстарэйшых у Італіі. Уваходзіць у Каімбрскую групу уплывовых еўрапейскіх універсітэтаў. У Павійскім універсітэце налічваецца больш за 1 000 супрацоўнікаў і больш за 22 000 студэнтаў.

Гісторыя

Афіцыйны статус Павійскі ўніверсітэт атрымаў па хартыі імператара Карла IV у 1361 годзе, гэты год лічыцца заснаваннем універсітэта. Вялікую ролю ў станаўленні універсітэта адыгралі міланскія герцагі Вісконці, асабліва Джан Галеаца Вісконці, бо Павійскі ўніверсітэт быў адзіным у іх дзяржаве. Універсітэцкія карпусы каледжа Барамеа і каледжаў Гізліеры былі пабудаваныя ў 16 стагоддзі.

Сярод выкладчыкаў універсітэта былі Руджэра Бонгі, драматург Карла Марыя Маджыа, гуманіст Ларэнца Вала, фізік Алесандра Вольта, біёлаг Ладзара Спаланцані, медыкі Гаспарэ Азелі, Анджэла Скарэнціа, нобелеўскія лаўрэаты Каміла Гольджы і Джуліа Ната, у выпускніках значацца матэматык Джэралама Кардана, фізік Атавіяна Масоці і юрыст Чэзарэ Бекарыа.