Хрэшчатык (станцыя метро, Кіеў)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
«Хрэшчатык»
укр.: Хрещатик
Святошынска-Броварская лінія
Кіеўскі метрапалітэн
Дата адкрыцця 6 лістапада 1960 года
Раён Пячэрскі
Тып платформаў астраўная
Даўжыня платформаў, м 100,0 м
Шырыня платформаў, м 19,7 м
Узведзена Кіеўметрабуд
Выхад да вуліц Хрэшчатык, Архітэктара Гарадзецкага, Герояў Нябеснай Сотні
Пераходы на станцыі «Плошча Незалежнасці»
Час адкрыцця 05:37
Код станцыі 120
Суседнія станцыі Арсенальная і Тэатральная
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
аўтаінфарматар
Святошынска-Броварская лінія
ЦЧ «Навабелычы»
Навабілычы 
Акадэмістэчка
Жытомырска
Святошын 
Ныўкы
Гаванскі шляхаправод
Берасцейская 
Шуляўска
Політэхнічны інстытут
Вакзальна      
Унівэрсытэт
Тэатральна 
Хрэшчатык 
Службовая галінка да Майдан Нэзалэжнасці
Службовая галінка да Клоўскай
Арсенальна
Дніпро
Мост Метро праз р. Дняпро
Гідрапарк
Русанаўскі мост
Лівабэрэжна   
Шляхаправод над чыгункай
ЦЧ-1 «Дарныця»
Дарныця
Чэрнігіўска
Лісова

Хрэшчатык (укр.: Хреща́тик, вымаўленне ) — станцыя Кіеўскага метрапалітэна, размешчаная на Святошынска-Броварскай лініі, паміж станцыямі «Тэатральная» і «Арсенальная». Адкрыта 6 лістапада 1960 у складзе першай чаргі будаўніцтва. Назва — ад цэнтральнай вуліцы Кіева.

З’яўляецца перасадачны вузлом са станцыяй «Плошча Незалежнасці» Абалонска-Тэрэмкоўскай лініі.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

Станцыя адкрыта 6 лістапада 1960 года з адным выхадам у бок вуліцы Хрэшчатык. На сцяне ва ўсходнім тарцы цэнтральнай залы размяшчаўся барэльеф з выявай герба УССР.

Другі эскалатарны нахіл з выхадам у бок Інстытуцкай вуліцы пачалі будаваць летам 1960 года, а адкрылі яго 4 верасня 1965 года. Пры гэтым цэнтральная зала станцыі была падоўжана на 40 метраў.

У канцы мая 1970 года быў адкрыты трэці выхад са станцыі — з прамежкавага вестыбюля другога эскалатарнага нахілу на вуліцу Архітэктара Гарадзецкага.

17 снежня 1976 года быў адкрыты пераход на Курэніўска-Чэрванаармійскую лінію. Пры гэтым на станцыі былі раскрыты два праёмы паміж пілонамі для праходу пасажыраў. 3 снежня 1986 года быў пабудаваны другі пераход на Курэніўска-Чэрванаармійскую лінію — над платформай першага шляху.

У канцы 1980-х гадоў была праведзена замена абліцоўвання шляхавых сцен — кафляную плітку замянілі мармурам.

Канструкцыя[правіць | правіць зыходнік]

Станцыя глыбокага залажэння. Мае тры падземныя залы — сярэднюю і два залы з пасадкавымі платформамі. Залы станцыі злучаныя паміж сабой шэрагам праходаў-парталаў, якія чаргуюцца з пілонамі. Сярэдняя зала мае два выхады. Заходняя, адкрыты адначасова са станцыяй — злучана эскалатарным тунэлем з чатырохстужачным аднамаршавым эскалатарам з наземным вестыбюлем на вул. Хрэшчатык. Усходні, пабудаваны ў 1965 годзе, злучаны эскалатарным тунэлем з чатырохстужачным аднамаршавым эскалатарам з прамежкавым вестыбюлем, які разветвляется на два выхада: да вестыбюлі на вул. Архітэктара Гарадзецкага і да эскалатарнага тунэля з чатырохстужачным аднамаршавым эскалатарам, які вядзе да наземнага вестыбюля на вул. Інстытуцкай.

Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]

У афармленні станцыі аўтары звярнуліся да крыніц ўкраінскага мастацтва. Пілоны абліцаваныя паліраваным жаўтлява-ружовым мармурам, з бакоў цэнтральнай залы і платформаў на іх размешчаныя маёлікавыя ўстаўкі са складанымі расліннымі арнаментамі. «Сельскагаспадарчая рэвалюцыя» Мікіты Хрушчова тут таксама адзначана — на металічных латуневых карнізах выгравіраваны выявы сланечнікаў і кукурузы. За карнізамі змантаваная падсвятленне.

У 1980-я гады была праведзена замена кафлянай абліцоўвання шляхавых сцен станцыі мармуровай.

Вестыбюлі[правіць | правіць зыходнік]

Станцыя мае тры наземных вестыбюля. Першы ўбудаваны ў дом № 19-А па вуліцы Хрэшчатык, другі таксама ўбудаваны ў дом № 13 па вуліцы Архітэктара Гарадзецкага, а трэці размешчаны па Інстытуцкай вуліцы, 6.

Побач з вестыбюлем па Хрэшчатыку знаходзяцца Цэнтральны універмаг і Кіеўскі гарадскі савет. Паблізу ад вестыбюля па вуліцы Архітэктара Гарадзецкага знаходзяцца Пасаж, Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Івана Франка, побач з якім ёсць лесвіца, якая вядзе на Банкавая вуліцу да адміністрацыі Прэзідэнта Украіны і Дому з хімерамі. Вестыбюль па Інстытуцкай вуліцы размешчаны побач з гасцініцай «Украіна», Міжнародным цэнтрам культуры і мастацтваў «Кастрычніцкі палац», Нацыянальным банкам Украіны, гандлёвым цэнтрам «Глобус» на плошчы Незалежнасці.

Перасадка[правіць | правіць зыходнік]

У сярэдзіне залы станцыі размешчаны 6 праходаў-галерэй, па якіх можна перайсці на станцыю «Плошча Незалежнасці». Тры праходу над платформай ў бок станцыі «Тэатральная» злучаныя з эскалаторным тунэлем з четырёхленточным одномаршевые эскалатараў. Гэты пераход, адкрыты 17 снежня 1976 года, у гадзіны пік працуе толькі ў адным накірунку — са станцыі «Плошча Незалежнасці» на «Хрэшчатык». Яшчэ тры праходу (над платформай ў бок станцыі «Арсенальная») злучаныя з пешаходным тунэлем, па якім пераход ажыццяўляецца таксама толькі ў адным кірунку — са станцыі «Хрэшчатык» на «Плошчу Незалежнасці». Другі перасадачны вузел быў адкрыўся 3 снежня 1986 года, пасля таго, як высветлілася, што першы пераход паміж лініямі не спраўляўся з пікавым пасажырапатокам.

Галерэя[правіць | правіць зыходнік]

Рэжым працы[правіць | правіць зыходнік]

Адкрыццё — 05:40, закрыццё — 00:12. Адпраўленне першага цягніка ў накірунку:

  • ст. «Лясная» — 05:59
  • ст. «Акадэмгарадок» — 05:51

Адпраўленне апошняга цягніка ў накірунку:

  • ст. «Лясная» — 0:27
  • ст. «Акадэмгарадок» — 00:20

Пераход на станцыю «Плошча Незалежнасці» працуе з 05:44 да 0:29.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]