Эдвард Лівінгстан (англ.: Edward Livingston, 28 мая1764 — 23 мая1836) — амерыканскі палітык і 11-ы Дзяржсакратар ЗША і 47-ы мэр Нью-Ёрка. Быў уплывовай фігурай пры распрацоўцы Грамадзянскага кодэкса Луізіяны ў 1825 годзе.
Лівінгстан нарадзіўся ў Клермонт, акруга Калумбія, штат Нью-Ёрк, у сям’і Роберта Лівінгстана. У 1781 годзе ён скончыў Прынстанскі ўніверсітэт, а ў 1785 годзе быў прыняты ў калегію адвакатаў. Юрыдычную практыку Лівінгстан пачаў у Нью-Ёрку. З 1795 па 1801 год ён быў прадстаўніком Дэмакратычна-рэспубліканскай партыі ў Палаце прадстаўнікоў. У Кангрэсе Лівінгстан быў адным з лідараў апазіцыі з «Дагавору Джэя», заклікаючы прэзідэнта ЗША Джорджа Вашынгтона даць Кангрэсу дэталі перамоў па мірным дагаворы з каралеўствам Вялікабрытанія, на што прэзідэнт адказаў адмовай. Да канца прэзідэнцтва Вашынгтона ён галасаваў з Эндру Джэксанам і іншымі радыкаламі супраць звароту да прэзідэнта.
Лівінгстан быў праціўнікам «Закона аб замежных мяцежніках», уведзенага ад імя амерыканскіх маракоў, і раскрытыкаваў у 1800 годзе прэзідэнта за тое, што ён дазволіў выдачу брытанскаму ўраду Джонатана Робінса, які здзейсніў забойства на англійскім фрэгаце, а затым збег у Паўднёвую Караліну і хлусіў, што быў амерыканскім грамадзянінам. У дэбатах з гэтай нагоды супраць Лівінгстана выступіў Джон Маршал. У 1801 годзе Эдвард быў прызначаны пракурорам па раёнах Нью-Ёрка і, захаваўшы гэты пост, у тым жа годзе абраны мэрам Нью-Ёрка. Калі ўлетку 1803 года горад ахапіла жоўтая ліхаманка, Лівінгстан праявіў мужнасць і энергічнасць у намаганнях па прадухіленні распаўсюду хваробы і дапамогі гараджанам, якія жылі ў нястачы. У 1804 годзе ён пераязджае ў Луізіяну.
З 1823 па 1829 год Лівінгстан быў членам Палаты прадстаўнікоў ад Луізіяны, а з 1831 па 1833 дзяржсакратаром ЗША. На апошняй пасадзе ён стаў адным з самых давераных дарадцаў прэзідэнта Джэксана. З 1833 па 1835 год Эдвард Лівінгстан займаў пасаду амбасадара ЗША ў Францыі.
Эдвард Лівінгстан памёр 23 мая 1836 года ў Рэйнбеку, акруга Датчэс, штат Нью-Ёрк.
Медыяфайлы на Вікісховішчы
