Джон Колдвел Кэлхун

	Джон Колдвел Кэлхун; John Caldwell Calhoun
4 сакавіка 1825 — 28 снежня 1832
Прэзідэнт:	Джон Куінсі Адамс; Эндру Джэксан
Папярэднік:	Дэніэл Томпкінс
Пераемнік:	пасада вакантная; Марцін Ван Бюрэн
1 красавіка 1844 — 10 сакавіка 1845
Прэзідэнт:	Джон Тайлер
Папярэднік:	Абель Апшэр
Пераемнік:	Джэймс Б'юкенен
8 кастрычніка 1817 — 4 сакавіка 1825
Прэзідэнт:	Джэймс Манро
Папярэднік:	Уільям Кроўфард
Пераемнік:	Джэймс Барбур
26 лістапада 1845 — 31 сакавіка 1850
Папярэднік:	Даніэль Худжэр
Пераемнік:	Франклін Элмар
29 снежня 1832 — 4 сакавіка 1843
Папярэднік:	Роберт Хейн
Пераемнік:	Даніэль Худжэр
4 сакавіка 1811 — 3 лістапада 1817
Папярэднік:	Джозеф Кэлхун
Пераемнік:	Элдрэд Сімкінс
Партыя:	Дэмакратычна-рэспубліканская партыя ЗША; Дэмакратычная партыя ЗША; Партыя нуліфікатараў ЗША
Адукацыя:	Ельскі ўніверсітэт
Нараджэнне:	18 сакавіка 1782; Эбівіл, Паўднёвая Караліна
Смерць:	31 сакавіка 1850 (68 гадоў); Вашынгтон, Акруга Калумбія
Пахаванне:	Епіскапальная царква Святога Філіпа (Чарльстан)
Жонка:	Флорыд Боні Кэлхун
Аўтограф:
Джон Колдвел Кэлхун на ВікіСховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з імем Калхун.

Джон Колдвел Кэлхун (англ.: John Caldwell Calhoun, [kælˈhuːn, kəlˈhuːn]; 18 сакавіка 1782 — 31 сакавіка 1850) — адзін з найбольш уплывовых палітыкаў у гісторыі ЗША, галоўны ідэолаг рабаўладальніцкай палітыкі паўднёвых штатаў і лабіст іх інтарэсаў у федэральнай ўрадзе. Першы віцэ-прэзідэнт ЗША, які нарадзіўся пасля абвяшчэння незалежнасці, і адзін з двух (другі — Спіра Агню), якія пайшлі ў адстаўку. Яго ідэі выкарыстоўваліся для абгрунтавання сэцэсіі паўднёвых штатаў і стварэння КША.