Іван Анісімавіч Інсараў

	Іван Анісімавіч Інсараў
Партыя	КПСС;
Адукацыя	медыцынскі факультэт БДУ[d] (1927);
Навуковая ступень	кандыдат медыцынскіх навук
Дзейнасць	урач, міністр аховы здароўя, медыцынскі адміністратар
Нараджэнне	8 лютага 1903; Селішча, Слуцкі павет, Мінская губерня, Расійская імперыя;
Смерць	16 лютага 1983 (80 гадоў); Мінск, БССР, СССР;
Узнагароды

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых асоб з прозвішчам Інсараў.

Іван Анісімавіч Інса́раў^[2] (8 лютага 1903 — 16 лютага 1983) — савецкі гаспадарчы, дзяржаўны і палітычны дзеяч, беларускі медык і арганізатар аховы здароўя. Заслужаны ўрач Беларускай ССР (1964). Кандыдат медыцынскіх навук, прафесар (1964)^[3].

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзіўся ў 1903 годзе ў вёсцы Селішча Слуцкага павета Мінскай губерні. Скончыў медыцынскі факультэт БДУ ў 1927 годзе^[3].

З 1929 года — на гаспадарчай, грамадскай і палітычнай працы. У 1929—1946 гадах — загадчык сельскім урачэбным участкам ва Уздзенскім раёне Мінскай вобласці, урач паліклінікі № 1 горада Барысава, неўрапатолаг 1-й Савецкай бальніцы Барысава, ардынатар, загадчык стацыянарам Беларускага навукова-даследчага інстытута фізіятэрапіі, артапедыі і неўралогіі, загадчык аддзела аховы здароўя Мінскага аблвыканкама (1941)^[3].

У гады Вялікай Айчыннай вайны — памочнік начальніка і начальнік эвакашпіталя, у 1943—1945 гадах працаваў начальнікам санітарнага аддзела Беларускага штаба партызанскага руху^[4]. Пасля вайны намеснік старшыні Мінскага аблвыканкама (1944—1945), дырэктар Беларускага навукова-даследчага інстытута неўралогіі, нейрахірургіі і фізіятэрапіі (1945), міністр аховы здароўя БССР (1948—66)^[3].

Навуковая дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Навуковыя працы прысвечаны шырокаму колу праблем арганізацыі аховы здароўя і здароўя насельніцтва, партызанскай медыцыне^[3]. Аўтар 80 навуковых прац^[4].

Грамадская дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Галоўны рэдактар часопіса «Здравоохранение Белоруссии» (1967—1979)^[3].

Абіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савета Беларускай ССР 3-га, 4-га, 5-га, 6-га, 7-га скліканняў. Член ЦК КПБ (1952—1956, 1960—1971)^[5]. Дэлегат XXII з’езда КПСС^[3].

Зноскі

↑ http://nasledie-sluck.by/ru/people/2106/
↑ Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 7: Застаўка — Кантата.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 ^3,6 26 января 110 лет со дня рождения Ивана Анисимовича Инсарова (руск.)
↑ ^4,0 ^4,1 И. В. Пантюк. Комиссары и министры здравоохранения Беларуси: историко-биографические сведения
↑ Інсараў Іван Анісімавіч Наследие слуцкого края

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

Организаторы здравоохранения Республики Беларусь / Белорус. ассоц. социалгигиенистов и организаторов здравоохранения; ред. М. З. Ивашкевич, И. В. Манулик. — Минск: Тип. «Победа», 2002. — С. 13—14.(руск.)
Иван Анисимович Инсаров (к 100-летию со дня рождения) // Здравоохранение. — 2003. — № 2. — С. 59—60.(руск.)
Інсараў Іван Анісімавіч. Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 7: Застаўка — Кантата. — С. 262. — 604 с. — ISBN 985-11-0130-3 (т. 7), ISBN 985-11-0035-8.
Республика Беларусь : энциклопедия. [В 7 т.]. Т. 3. — Минск, 2006.
Здравоохранение Беларуси : знаменательные и юбилейные даты, 2008 год. — Минск, 2008.(руск.)

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

Инсаров Иван Анисимович // Виртуальный музей Слонимского государственного медицинского колледжа(руск.)
Партизанская медслужба(руск.) // Газета «Медицинский вестник»

[_a853700386819080-1] ttp://nasledie-sluck.by/ru/people/2106/

[БЭ7-2] Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш.. — Мн.: БелЭн, 1998. — Т. 7: Застаўка — Кантата.

[ІАІ-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 ^3,3 ^3,4 ^3,5 ^3,6 26 января 110 лет со дня рождения Ивана Анисимовича Инсарова (руск.)

[Іван_Інсараў-4] 4,0 ^4,1 И. В. Пантюк. Комиссары и министры здравоохранения Беларуси: историко-биографические сведения

[Слуцк-5] Інсараў Іван Анісімавіч Наследие слуцкого края

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]