Алена Андрэеўна Сцяпанава

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Алена Андрэеўна Сцяпанава
руск.: Елена Андреевна Степанова
Асноўная інфармацыя
Дата нараджэння 17 мая 1891(1891-05-17)[1]
Месца нараджэння
Дата смерці 26 мая 1978(1978-05-26) (87 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Краіна
Муж Сяргей Іванавіч Мігай[3]
Месца працы
Музычная дзейнасць
Прафесіі оперная спявачка
Пеўчы голас сапрана
Інструменты вакал[d]
Узнагароды
ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
народны артыст СССР Народны артыст РСФСР Заслужаны артыст РСФСР
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алена Андрэеўна Сцяпа́нава[4] (руск.: Елена Андреевна Степа́нова; 5 (17) мая 1891[5] — 26 мая 1978) — руская, савецкая оперная і камерная спявачка (каларатурнае сапрана). Народная артыстка РСФСР (1934)[6]. Народная артыстка СССР (1937).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася ў Маскве у сям’і настаўніка спеваў. У дзяцінстве спявала ў царкоўным хоры. Вукчылася ў Маскоўскай народнай кансерваторыі, брала прыватныя ўрокі спеваў ў М. Полі. У 1908—1912 гадах артыстка хору, у 1912—1924 і 1927—1944 гадах салістка Вялікага тэатра ў Маскве. У 1924—1926 гадах выступала на сцэне Дзяржаўнага акадэмічнага тэатра оперы і балета ў Ленінградзе. У 1926—1927 гадах выступала ў Маскоўскім оперным тэатры імя К. С. Станіслаўскага. Сцэнічную дзейнасць спыніла ў 1944 годзе. Гастралявала ў Кіеве, Харкаве, Адэсе, Баку, Ерэване, Тбілісі, Свярдлоўску, Рызе, Ташкенце і іншых гарадах.

Памерла А. А. Сцяпанава 26 мая 1978 года ў Маскве. Пахавана на Ваганькаўскіх могілках.

Творчасць і грамадская дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Алена Сцяпанава валодала моцным голасам своеасаблівага крышталёвага тэмбру, філіграннай вакальнай тэхнікай, віртуознай каларатурай, сцэнічным тэмпераментам, высокай культурай выканання. Яе рпертуар налічваў звыш 30 оперных партый (з іх 24 — у Вялікім тэатры).

Часта выступала з сольнымі канцэртамі, у якіх выконвала рамансы і песні М. І. Глінкі, П. І. Чайкоўскага, С. В. Рахманінава, М. А. Рымскага-Корсакава, А. Ц. Грачанінава, В. А. Моцарта, Э. Грыга, К. Дэбюсі, Р. Штрауса, камерныя творы савецкіх кампазітараў — Р. М. Гліэра, М. Я. Мяскоўскага, Дз. І. Аракішвілі, М. К. Чамберджы, А. Хачатурана і інш. Выконвала сольныя партыі ў буйных вакальна-сімфанічных творах. Запісвалася на грампласцінкі ў Маскве («Метраполь», 1912; «Музтрэст», 1929—1932; «Грампласттрэст», 1934—1937).

Займалася грамадскай дзейнасцю. Дапамагала ўдзельнікам мастацкай самадзейнасці, была адным з арганізатараў Маскоўскай гарадской пеўчай школы. З 1934 года абіралася дэпутатам Массавета.

Зноскі[правіць | правіць зыходнік]

  1. Bibliothèque nationale de France Elena Andreevna Stepanova // data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011.
  2. Степанова Елена Андреевна // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  3. Большая российская энциклопедияМ.: Большая российская энциклопедия, 2004. Праверана 31 кастрычніка 2023.
  4. БелЭн 2002.
  5. У Тэатральнай энцыклапедыі дата нараджэння 5(17).V.1892
  6. Легенды театра. Елена Степанова (руск.) // Сайт Вялікага тэатра

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Сцяпа́нава Алена Андрэеўна // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 317. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
  • М. Р. Степа́нова, Елена Андреевна // Театральная энциклопедия. В 5 томах. / Под редакцией С. С. Мокульского (том 1), П. А. Маркова (тома 2—5). — М., Советская энциклопедия, 1961—1967. — Т. 4: Нежин — Сярев. — М., 1965. — Стб. 1091—1092. — 1152 стб. с илл., 6 л. илл. — 40 500 экз. (руск.)
  • Степа́нова Елена Андреевна / Зарубин В. И. // Симон — Хейлер. — М. : Советская энциклопедия : Советский композитор, 1981. — Стб. 270. — (Энциклопедии. Словари. Справочники : Музыкальная энциклопедия : [в 6 т.] / гл. ред. Ю. В. Келдыш; 1973—1982).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]