Артур Бэлфар

Артур Джэймс Бальфур Arthur James Balfour
Партрэт 1892 года
50-ы прэм'ер-міністр Вялікабрытаніі
11 ліпеня 1902 — 5 снежня 1905
Манарх:	Эдуард VII
Папярэднік:	Роберт Солсберы
Пераемнік:	Генры Кэмпбел-Банерман
Міністр замежных спраў Вялікабрытаніі
Прэм’ер-міністр:	Дэвід Лойд Джордж
Папярэднік:	Эдуард Грэй
Пераемнік:	Джордж Кёрзан
Першы лорд Адміралцейства
25 мая 1915 – 10 снежня 1916
Прэм’ер-міністр:	Герберт Асквіт Дэвід Лойд Джордж
Папярэднік:	Уінстан Чэрчыль
Пераемнік:	Эдвард Карсан
Лорд-захавальнік Малой пячаткі
11 ліпеня 1902 – верасень/кастрычнік 1903
Папярэднік:	Роберт Солсберы
Пераемнік:	Джэймс Гаскойн-Сэсіл
Партыя:	Кансерватыўная партыя Вялікабрытаніі
Адукацыя:	Трыніці-каледж Ітанскі каледж
Дзейнасць:	палітык, пісьменнік, філосаф
Член у:	Лонданскае каралеўскае таварыства Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук[d]
Веравызнанне:	каталіцтва
Нараджэнне:	25 ліпеня 1848(1848-07-25) Уітынгем[d]
Смерць:	19 сакавіка 1930(1930-03-19) (81 год) Сурэй[d], Англія, Вялікабрытанія
Бацька:	James Maitland Balfour[d]
Жонка:
Аўтограф:
Узнагароды:

Артур Бэлфар (Бальфур; англ.: Arthur James Balfour, 1st Earl of Balfour, 25 ліпеня 1848 — 19 сакавіка 1930) — 50-ы прэм’ер-міністр Вялікабрытаніі. Адзін з лідараў Кансерватыўнай партыі. У 1887-91 міністр па справах Ірландыі, праводзіў палітыку жорсткіх рэпрэсій супраць ірландскага нацыянальна-вызвольнага руху. У 1891-92 і ў 1895—1902 міністр фінансаў. У 1902-05 прэм’ер-міністр. Урад Бальфура падтрымліваў Японію ў руска-японскай вайне 1904-05 гг. Заключыў пагадненне з Францыяй (1904), якое стала асновай Антанты. У 1915-16 Бальфур марскі міністр, у 1916-19 міністр замежных спраў. Аўтар Дэкларацыі Бальфура 1926 года.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Артур Бэлфар