Арцемій Маісеевіч Любовіч

Арцемій Маісеевіч Любовіч
Намеснік старшыні СНК БССР
22 лютага 1935 — 5 ліпеня 1937
Прэм’ер-міністр:	Мікалай Галадзед
Партыя:	УКП(б) ( 1917)
Дзейнасць:	палітык
Нараджэнне:	29 кастрычніка 1880(1880-10-29) Жытомір, Валынская губерня, Расійская імперыя
Смерць:	28 чэрвеня 1938(1938-06-28) (57 гадоў) Масква, РСФСР, СССР
Пахаванне:	Менск

Арце́мій (Арцё́м) Маісе́евіч Любо́віч (17 (29) кастрычніка 1880, Жытомір, Валынская губерня — 28 чэрвеня 1938, Мінск) — савецкі дзяржаўны дзеяч, удзельнік рэвалюцыйнага руху, наркам пошт і тэлеграфа РСФСР і СССР, намеснік старшыні СНК Беларускай ССР (1935—1937).

Член УКП(б) з сакавіка 1917 года.

Біяграфія

Сын будаўнічага дзесятніка (мяшчаніна). У 1894 годзе скончыў двукласнае гарадское вучылішча ў Жытоміры.

• 1896—1902 гг. — тэлеграфіст у Жытоміры, потым у Кіеве.
• 1902—1906 гг. — радавы-тэлеграфіст 2-й іскравай роты.
• 1906—1914 гг. — тэлеграфіст у Кіеве, затым у Бярдзічаве (з 1908 года) і Белай Царквы (з 1912 года).
• 1914—1917 гг. — мабілізаваны ў армію: служыў радавым 6-га чыгуначнага батальёна, затым тэлеграфістам Кранштацкай тэлеграфнай роты.
• У 1917 годзе — член Кранштацкага камітэта РСДРП(б), старшыня Савета салдацкіх і матроскіх дэпутатаў, дэлегат VII (Красавіцкай) Усерасійскай канферэнцыі і VI з'езда РСДРП(б), член Петраградскага ВРК на Галоўным тэлеграфе і камісар Кексгольмскага рэзервовага палка. Пасля Кастрычніцкай рэвалюцыі рэдактар газеты «Известия Кронштадтского Совета», затым член калегіі наркамату пошт і тэлеграфаў і намеснік наркама.
• Студзень — май 1918 г. — старшыня Кранштацкага камітэта РСДРП(б).
• 1918—1919 гг. — старшыня Усерасійскага Саюза работнікаў сувязі.
• 1919—1920 гг. — намеснік наркама пошт і тэлеграфаў РСФСР і начальнік сувязі РККА.
• 1920—1921 гг. — выконваючы абавязкі народнага камісара пошт і тэлеграфаў РСФСР.
• з 1923 г. — намеснік наркама пошт і тэлеграфа СССР.
• 1927—1928 гг. — выконваючы абавязкі народнага камісара пошт і тэлеграфа СССР.
• 1928—1934 гг. — упаўнаважаны наркамата сувязі СССР па Далёкім Усходзе, Усходняй Сібіры.
• 1934—1935 гг. — у распараджэнні ЦК УКП(б).
• 1935—1937 гг. — намеснік старшыні СНК Беларускай ССР і старшыня Дзяржплана рэспублікі.

Дэлегат VII, X, XV з'ездаў партыі.

Арыштаваны 5 ліпеня 1937 года.

Асуджаны 28 чэрвеня 1938 года ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР да вышэйшай меры пакарання. Абвінавачванне: артыкулы 69, 79, 76 (удзел у антысавецкіх правых арганізацыях, шкодніцтва ў прамысловасці і сельскай гаспадарцы). Расстраляны ў той жа дзень, пахаваны ў Мінску. Рэабілітаваны 29 лютага 1956 года ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР.

Працы

• За высокую якасць планавай работы//Сацыялiстычнае будаýнiцтва, 1935, № 1-2. - С. 9-13;
• Асноýныя задачы плана народнай гаспадаркi БCCР на 1936 г.// Бальшавiк Беларусi, 1936, № 13. - С. 64-77;
• Тэмпы i структурныя зрухi ý народна-гаспадарчым плане на 1936 г.// Сацыялiстычнае будаýнiцтва, 1936, № 1-2. - С. 53-63;
• Планы народнай гаспадаркi БCCР на 1937 г.// Бальшавiк Беларусi, 1937, № 1. - С. 40-50.

Памяць

18 красавіка 2013 года ў Жытоміры на будынку гарадской гімназіі № 3 (былым гарадскім вучылішчы) адкрыта мемарыяльная дошка А. М. Любовічу.

Спасылкі

• Біяграфія Любовіча Арцемія Маісеевіча

Літаратура

• Государственная власть СССР. Высшие органы власти и управления и их руководители. 1923—1991 гг. Москва, 1999.