Біргер Ярль
| Біргер Ярль | |
.jpg) |
|
 |
|
| Дзейнасць: | палітык |
|---|---|
| Нараджэнне: | 1210[1] Б’ёльбу[d], Mjölby Municipality, лен Эстэргётланд, Швецыя |
| Смерць: | 21 кастрычніка 1266[2] Яльбалунг[d], Швецыя |
| Пахаванне: | Варнхемскі кляштар[d] |
| Дынастыя: | Род Фолькунгаў |
| Бацька: | Magnus Minniskiöld[d] |
| Маці: | Інгрыд Ільва[d] |
| Жонка: | Інгеборг Эрыксдоцір[d] і Мехтхільда Гальштэйнская[d] |
| Дзеці: | Вальдэмар I Біргерсан, Gregers Birgersson[d], Rikissa Birgersdotter[d], Магнус I Ладулас, Eric Birgersson[d], Benedict, Duke of Finland[d], Ingeborg Birgersdotter of Bjelbo[d] і Катарына Біргерсдоцір[d] |
Біргер Ярль (шведск.: Birger Jarl), Біргер з Бельбю (? — 21 кастрычніка 1266) — дзяржаўны дзеяч Швецыі.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Кіраўнік (ярль) дзяржавы з 1248 года пры каралю Эрыку Эрыксане, а з 1250 года пры каралю Вальдэмары I, сваім сыне. Абапіраючыся на каталіцкую царкву і бязлітасна распраўляючыся з варожымі яму групоўкамі шляхты, праводзіў палітыку ўмацавання каралеўскай улады. Узначаліў паход шведскіх феадалаў супраць Ноўгарада, пацярпеў паражэнне ў Неўскай бітве 1240. У 1249 узначаліў крыжовы паход супраць тавастаў, што прывяло да заваявання племя. Па традыцыі лічыцца заснавальнікам (1252) Стакгольма, пры ім горад быў умацаваны.
Зноскі
- ↑ Шведская Вікіпедыя — 2001.
- ↑ Birger Magnusson — 1917.
