Біргер Ярль

Біргер Ярль
шведск.: Birger Jarl
ярл сакавік 1248 — 28 кастрычніка 1266
Папярэднік	Ulf Fase[d]
Нараджэнне	каля 1210 Б’ёльбу[d], М’ельбю, лен Эстэргётланд, Швецыя
Смерць	21 кастрычніка 1266(1266-10-21) Яльбалунг[d], Швецыя
Месца пахавання	Варнхемскі кляштар[d]
Род	Фолькунгі
Бацька	Magnus Minniskiöld[d]
Маці	Інгрыд Ільва
Жонка	каля Інгеборг Эрыксдоцір і Мехтхільда Гольштэйнская[d]
Дзеці	Вальдэмар I Біргерсан, Gregers Birgersson[d], Рыкіца Біргерсдоцір, Магнус I Ладулас, Eric Birgersson[d], Benedict, Duke of Finland[d], Інгеборга Біргерсдотэр[d], Катарына Біргерсдоцір і Kristina Birgersdotter[d]
Дзейнасць	палітык, ваенны
Бітвы	Battle of the Neva[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біргер Ярль (шведск.: Birger Jarl), Біргер з Бельбю (? — 21 кастрычніка 1266) — дзяржаўны дзеяч Швецыі.

Біяграфія

Кіраўнік (ярль) дзяржавы з 1248 года пры каралю Эрыку Эрыксане, а з 1250 года пры каралю Вальдэмары I, сваім сыне. Абапіраючыся на каталіцкую царкву і бязлітасна распраўляючыся з варожымі яму групоўкамі шляхты, праводзіў палітыку ўмацавання каралеўскай улады. Узначаліў паход шведскіх феадалаў супраць Ноўгарада, пацярпеў паражэнне ў Неўскай бітве 1240. У 1249 узначаліў крыжовы паход супраць тавастаў, што прывяло да заваявання племя. Па традыцыі лічыцца заснавальнікам (1252) Стакгольма, пры ім горад быў умацаваны.