Гепатыт B

Гепатыт B
Электронная мікрафатаграфія віруса гепатыту B
МКХ-10	B16., B18.0-B18.1
МКХ-9	070.2-070.3
МКБ-9-КМ	070.30
OMIM	610424
DiseasesDB	5765
MedlinePlus	000279
eMedicine	med/992 ped/978
MeSH	D006509
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Гепатыт B — інфекцыйнае захворванне з пераважным паражэннем печані і ятрагенным механізмам перадачы, якое выклікаецца гепаднавірусамі.

Захворванне развіваецца праз 3-6 месяцаў пасля заражэння. Клінічная карціна вызначаецца пашкоджаннем гепатацытаў, у якіх адбываецца размнажэнне віруса па інтэгральным спосабе. Захворванне працякае цяжка, з гарачкай, інтаксікацыяй, жаўтухай; часта пераходзіць у хранічную форму і працяглае носьбіцтва HBs-антыгену, дае высокую лятальнасць, звычайна звязаную з развіццём вострай дыстрафіі печані. Можа прывесці да развіцця першаснага раку печані. У працэсе захворвання ў большасці людзей фармуецца актыўны T-клетачны і гумаральны імунітэт. Этыялагічная дыягностыка заключаецца ў выяўленні антыгенаў узбуджальніка і антыцел супраць іх у крыві хворых і носьбітаў у РПГА, ІФА і імунапрэцыпітацыі ў агары.

Літаратура

• Слоўнік па агульнай і медыцынскай вірусалогіі / Уклад. А. Красільнікаў, Л. Цітоў, Н. Казак. — Мн.: Вышэйшая школа, 1995. ISBN 985-06-0048-9