Перайсці да зместу

Піеланефрыт

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Піеланефрыт
МКХ-10 N10.10.-N12.12., N20.920.9
МКБ-10-КМ N10-N16, N12 і N16
МКХ-9 590590, 592.9592.9
МКБ-9-КМ 590.80[1][2]
DiseasesDB 29255
MedlinePlus 000522
eMedicine ped/1959 
MeSH D011704
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Паяснічны боль пры піеланефрыце

Піеланефрыт (грэч. πήληξ + νεφρόςлаханка + нырка) — запаленне ныркавай лаханкі праз заражэнне мікробам, што выклікае парушэнне функцыі нырак (нефрыт). Ускладненне хваробы вядзе да пашкоджання ныркі, што ўяўляе пагрозу для жыцця.

Прадухіленню хваробы спрыяе мачэнне кожныя тры гадзіны, пазбяганне стасункаў з заразнымі хворымі падчас успышак вострых рэспіраторных вірусных інфекцый (грып) і лячэнне карыесу, танзіліту, адэноідаў, запалення жоўцевага пузыра і ніжняга аддзела мачавой сістэмы  (англ.) (урэтрыт і цыстыт)[3], пазбяганне празмерных цялесных нагрузак і пераахаладжэння.

Хваробе спрыяе ўскладнены адток мачы пры мочакаменнай хваробе і адэноме прадсталёвай залозы, нястача вітамінаў, пераахаладжэнне, зніжэнне імунітэту і цукровы дыябет[4].

Хвароба выяўляецца праз высокую тэмпературу да +40°С, дрыжыкі, праліўны пот, боль у паяснічнай вобласці, смагу, млоснасць, парушэнне мочаспускання і з'яўленне мутнага асадка ў мачы[5].

Зноскі

  1. Disease Ontology — 2016. Праверана 15 мая 2019.
  2. Monarch Disease Ontology release 2018-06-29 — 2018-06-29 — 2018. Праверана 28 ліпеня 2018.
  3. Святлана Барысенка. Піеланефрыт: лячэнне — не перарываць // Краіна здароўя. — 15 снежня 2009. — № 52 (166). — С. 7. Архівавана з першакрыніцы 6 сакавіка 2016.
  4. Вольга Цыбульская. «Вымыйце» піеланефрыт з нырак // Звязда : Газета. — 19 ліпеня 2008. — № 133 (26246). — С. 4. — ISSN 1990-763x.(недаступная спасылка)
  5. Вольга Кулінковіч. Піеланефрыт: не дапусці рэцыдыву // Краіна здароўя. — 3 лютага 2011. — № 5 (241). — С. 5.(недаступная спасылка)