Перайсці да зместу

Рэн

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
(Пасля перасылкі з Горад Рэн)
Горад
Рэн
фр.: Rennes, брэт.: Roazhon
Герб[d] Сцяг[d]
Герб[d] Сцяг[d]
Краіна
Рэгіён
Дэпартамент
Каардынаты
Кіраўнік
Плошча
50,39 км²
Вышыня цэнтра
30 м
Водныя аб’екты
Вілен[1] і Іль[d]
Насельніцтва
209860 чалавек (2012)
Шчыльнасць
4165 чал./км²
Агламерацыя
420000 чалавек
Часавы пояс
Паштовыя індэксы
35000, 35200 і 35700
Афіцыйны сайт
Рэн на карце Францыі
Рэн (Францыя)
Рэн

Рэн (фр.: Rennes, брэт.: Roazhon) — горад у Францыі, прэфектура дэпартамента Іль і Вілен і адміністрацыйны цэнтр рэгіёна Брэтань. Горад размешчаны на захадзе Францыі, пры зліцці рэк Іль і Вілен. Станам на 2012 год у Рэне пражывала 209 860 жыхароў.

Назву гораду дало кельцкае племя рэдонаў, якое жыло тут у старажытнасці. Сталіца рэдонаў, якая дала пачатак Рэну, стаяла на скрыжаванні асноўных шляхоў вобласці Арморыка. Рэнская епархія вядзе адлік сваёй гісторыі з IV стагоддзя. У Сярэднявеччы графы Рэна аспрэчвалі ў графаў Нанта вяршэнства ў Брэтані. Суперніцтва паміж Нантам і Рэнам працягвалася і пасля далучэння Брэтані да Францыі ў пачатку XVI стагоддзя.

Сярэднявечны Рэн быў знішчаны вялікім пажарам 1720 года, аднак ацалеў Палац парламента Брэтані з пышна дэкараванай галоўнай залай. Цэнтр горада, зноў быў выбудаваны ў XVIII стагоддзі, можа служыць прыкладам горадабудаўнічай палітыкі класіцызму з шырокімі вуліцамі, размешчанымі перпендыкулярна адна да адной. Парадную забудову часоў Людовіка XV прадстаўляе гарадская ратуша. Тады ж была каналізавана рака Вілен.

Падчас Вялікай французскай рэвалюцыі горад служыў плацдармам для падаўлення вандэйскіх паўстанцаў. У гады Другой сусветнай вайны Рэн моцна пацярпеў ад бамбардзіровак як немцаў, гэтак і саюзных войскаў: загінулі тысячы гараджан, былі разбураны многія старадаўнія будынкі, у тым ліку гарадскі музей.

  • Помнікі грамадзянскай архітэктуры старога парадку: палац парламента Брэтані (1618—1655), Рэнская ратуша (1722), будынкі ўніверсітэта, біскупскі палац (1672), тэатр.
  • Рэлігійныя помнікі — гатычная царква Сент-Абен і Рэнскі сабор. Апошні закладзены ў XII стагоддзя, у 1490 г. часткова абрынуўся, новы фасад збудаваны ў XVI—XVII стст., у XVIII стагоддзі разабраны ад страху перад новым абвальваннем, да 1844 г. збудаваны нанова ў стылі класіцызму.
  • Батанічны сад Табор, адкрыты для наведвання ў 1868 годзе.

Традыцыйна ў Рэне былі прадпрыемствы машынабудавання, развіты ганчарнае, мэблевае і гарбарнае вытворчасці, быў развіты гандаль скатом, птушкай, хлебам, мёдам, воскам і лесам.

Цяпер у Рэне ёсць прадпрыемствы такіх кампаній, як Citroën, France Telecom.

Адукацыя і культура

[правіць | правіць зыходнік]

У XIX стагоддзя ўніверсітэты (каля 63 000 студэнтаў) складаліся з факультэтаў юрыдычнага, філасофскага і фізіка-матэматычнага і фармацэўтычнага інстытута. У канцы стагоддзя ў горадзе былі грамадская бібліятэка (600 тыс. тамоў), кансерваторыя, мастацкая школа, настаўніцкая семінарыя (мужчынская і жаночая), земляробчая вучылішчы. У наш час дзейнічаюць Універсітэт Рэн I і Універсітэт Рэн II Верхняй Брэтані.

У Рэне базіруюцца футбольны клуб «Стад Рэнэ» (вядомы неафіцыйна проста як «Рэн»).

Брама сярэднявечнага Рэна

З 2002 года дзейнічае цалкам аўтаматычны, без машыністаў, Рэнскі метрапалітэн з 15 станцыямі. Да 2008 года Рэн быў самым маленькім горадам у свеце з паўнавартасным метро (пальму першынства адабраў Лазанскі метрапалітэн).

Вядомыя асобы

[правіць | правіць зыходнік]

Гарады пабрацімы

[правіць | правіць зыходнік]
Традыцыйная фахверкавая забудова ў цэнтры Палац Сен-Жорж (XVII стагоддзе), цяпер — казармы Інтэр’еры палаца парламента Брэтані

Зноскі