Дзмітрый Філімонавіч Прышчэпаў

Дзмітрый Філімонавіч Прышчэпаў
4-ы Наркам земляробства БССР
1924 — 1929
Прэм’ер-міністр:	Язэп Адамовіч Мікалай Галадзед
Папярэднік:	Стэфан Гельтман
Пераемнік:	Піліп Рачыцкі
Партыя:	КПСС
Дзейнасць:	палітык
Нараджэнне:	21 лістапада 1896(1896-11-21) в. Калодніца, Сенненскі павет, Магілёўская губерня (цяпер — Крупскі раён)
Смерць:	31 студзеня 1940(1940-01-31) (43 гады) Мінск, Мінская вобласць, БССР, СССР

Дзмі́трый Філімо́навіч Прышчэ́паў (21 лістапада 1896—31 студзеня 1940) — беларускі дзяржаўны і грамадскі дзеяч, народны камісар земляробства БССР (1924—1929 гг.) Праводзіў у 1920-х гадах у Беларусі аграрную палітыку пад лозунгам «Беларусь — чырвоная Данія», якая складалася ў свабодзе выбару сялянамі формаў землекарыстання, размяшчэнні сялянскіх гаспадарак на хутарах.

Біяграфія

З сялянскай сям’і. Вучыўся ў царкоўна-прыходскай школе, скончыў земскую школу ў Чарэі (цяпер — Чашніцкі раён Віцебскай вобласці), экстэрнам здаў экзамен на званне народнага настаўніка. У 1916 годзе прызваны ў армію. Прайшоў паскораны курс Віленскага ваеннага вучылішча і атрымаўшы чын падпаручніка адпраўлены спачатку ў запасны полк, а праз некаторы час на Заходні фронт камандзірам роты. У кастрычніку 1917 г. быў абраны салдатамі камандзірам палка і старшынёю палкавога ваенна-рэвалюцыйнага камітэта. З 1918 г. знаходзіўся ў Чырвонай арміі, камандаваў 2-м Смаленскім палком, які ахоўваў дэмаркацыйную лінію, потым намеснікам старшыні Сенненскага павятовага выканкама, старшыня Веліжскага павятовага рэўкама. У 1922—23 гг. — старшыня Аршанскага павятовага выканкама. З пачатку 1924 г. — намеснік старшыні Віцебскага губвыканкама, член Часовага Белеларускага бюро ЦК РКП(б). У сакавіку 1924 г. разам з І.А.Адамовічам падпісаў акт пра далучэнне Віцебскай губерні да БССР. У 1924—29 г. — намеснік наркама, наркам земляробства БССР, старшыня сельска-гаспадарчай секцыі (аддзела) Інбелкульта. З мая 1929 г. — намеснік старшыні Дзяржаўнай планавай камісіі, член Эканамічнай нарады БССР.

У верасні 1929 г. быў абвінавачаны ў правым ухіле, выключаны з партыі і зняты з пасады наркама. Загадваў у Скрыгалаве (цяпер у Мазырскім раёне Гомельскай вобласці) Палескай вопытнай станцыяй. Арыштаваны 19 ліпеня 1930 г. Пасля нечалавечых катаванняў спрабаваў скончыць жыццё самагубствам, але паўжывога яго дасталі з пятлі. Асуджаны калегіяй АДПУ 18 сакавіка 1931 г. за «дапамогу кіраўніцтву «СВБ» у правядзенні контррэвалюцыйных мерапрыемстваў» да 10 гадоў ППК. Этапаваны ў Беламорска-Балтыйскі канцлагер АДПУ Карэла-Фінскай АССР, потым у Паўночна-Усходні канцлагер НКВД Далёкаўсходняга краю. Вызвалены ў чэрвені 1937 года. Жыў у Магадане.

У 1939 годзе быў этапіраваны ў Мінск. Памёр у турэмнай бальніцы Мінска. Рэабілітаваны.

Гл. таксама

• Прышчэпаўшчына

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 89. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (Т. 13).