Павел Васілевіч Масленікаў

Павел Васілевіч Масленікаў
Дата нараджэння	14 лютага 1914(1914-02-14)
Месца нараджэння	Нізкая Вуліца, Магілёўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	6 верасня 1995(1995-09-06) (81 год)
Месца смерці	Княжыцы, Гарадзецкі сельсавет, Шклоўскі раён, Магілёўская вобласць, Беларусь
Грамадзянства	Расійская імперыя  БССР  Беларусь
Дзеці	Уладзімір Паўлавіч Масленікаў
Род дзейнасці	мастак, мастацтвазнавец
Жанр	пейзаж
Вучоба	Віцебскае народнае мастацкае вучылішча Інстытут жывапісу, скульптуры і архітэктуры імя І. Я. Рэпіна
Уплыў на	Яўген Ждан
Партыя	КПСС
Член у	Саюз мастакоў БССР
Прэміі
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Па́вел Васі́левіч Ма́сленікаў (14 лютага 1914, в. Нізкая Вуліца, Магілёўскі павет, Магілёўская губерня — 6 верасня 1995) — беларускі мастак, жывапісец, мастацтвазнаўца, педагог. Народны мастак Беларусі (1994).

Біяграфія

Нарадзіўся 14 лютага 1914 года ў вёсцы Нізкая Вуліца Магілёўскай губерні. Скончыў Віцебскае мастацкае вучылішча (1938) і Інстытут жывапісу, скульптуры, архітэктуры імя І. Я. Рэпіна ў Ленінградзе (1953). У 1953—1957 гадах — вучыўся ў аспірантуры Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклора Акадэміі Навук БССР без адрыву ад вытворчасці.

З 1938 года працаваў у Дзяржаўным тэатры оперы і балета Беларусі.

У 1941—1945 гадах удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне. З 1946 па 1960 гады Масленікаў працаваў мастаком-пастаноўшчыкам у Беларускім дзяржаўным акадэмічным Вялікім тэатры оперы і балета. Аформіў спектаклі: у тэатры оперы і балета «Трыльбі» А. Юрасоўскага (1940), «Бахчысарайскі фантан» Б. Асаф’ева і «Прададзеная нявеста» Б. Сметаны (1949), «Салавей» М. Крошнера і «Дэман» А. Рубінштэйна (1950), «Паяцы» Р. Леанкавалы і «Запарожац за Дунаем» С. Гулак-Арцямоўскага (1951), «Іаланта» П. Чайкоўскага і «Страшны двор» С. Манюшкі (1952), «Маладая гвардыя» Ю. Мейтуса (1954), «Міхась Падгорны» Я. Цікоцкага (1957), «Яснае світанне» А. Туранкова (1958), «Джаконда» А. Панкелі (1962) і інш.

У Беларускім тэатры імя Я. Купалы: «Цудоўны скарб» П. Малярэўскага (1949), «Шчасце паэта» В. Віткі (1959), «Пінская шляхта» В. Дуніна-Марцінкевіча (1954).

З 1960 па 1964 год займаў пасаду рэктара Беларускага тэатральна-мастацкага інстытута. У 1965—1967 кіраваў майстэрняй тэатральных мастакоў БДТМІ.

З 1967 па 1979 г. — загадчык кафедры мастацкага афармлення тканін і вырабаў з іх.

Займаўся афармленнем спектакляў у Беларускім тэатры імя Я. Купалы.

Аўтар пейзажаў: «Жнівень» (1953), «Хвоі» (1956), «Перад цвіценнем» (1957), «Золата бярозы» (1959), «Пачатак вясны» (1961), «Беларускі пейзаж» i «На ўскраіне Мінскай» (1963), «Над возерам» i «Абуджэнне» (1969), «Азёрны край» (1970), «На Вячы» (1971), серыі «Па родным краі» i «Алтайскі цыкл» (1972), «На раўнінах Палесся» (1980) і іншыя. Аўтар манаграфіі «Беларускі савецкі тэматычны жывапіс» (1962), артыкула па мастацтве Беларусі для «Гісторыі мастацтва народаў СССР» (т. 8, 1977); адзін з аўтараў «Гісторыі беларускага мастацтва» (т. 4—6, 1990—1994).

У 1978 годзе выйшаў на пенсію.

У 1994 годзе ў Магілёўскім абласным мастацкім музеі адкрыта карцінная галерея П. В. Масленікава, з 1997 года музей носіць імя мастака, побач з музеем усталяваны яго бюст працы скульптара У. Лятуна.

Памёр 6 верасня 1995 года ў вёсцы Княжыцы Гарадзецкага сельсавета Шклоўскага раёна Магілёўскай вобласці.

Сям’я

• Дачка — Вера Пракапцова (1947—2021) — беларуская мастацтвазнаўца.
• Сын — Уладзімір Масленікаў (нар. 1956) — беларускі жывапісец.

Узнагароды і прэміі

• Ганаровае званне «Заслужаны дзеяч мастацтваў БССР» (1954).
• Ганаровае званне «Народны мастак Беларусі» (1994).
• Дзяржаўная прэмія Рэспублікі Беларусь (у аўтарскім калектыве, 1996) — за цыкл прац «Гісторыя беларускай дзяржавы» (пасмяротна).

Галерэя

• 
  «Павеяла вясной» 1973, кардон, масла, 50 x 38, НММ РБ
• 
• 
• 

Літаратура

• История Могилёва: Мультимедийный проект// Беляева Г. Н., СШ № 34: Разработка и дизайн МГКУП «ЦГИС», 2006—2010. DVD
• Пракапцова В. П. Ма́сленікаў Павел Васілевіч // Беларусь: энцыклапедычны даведнік / Рэдкал. Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. М. В. Драко, А. М. Хількевіч. — Мн.: БелЭн, 1995. — С. 466—467. — 800 с. — 5 000 экз. — ISBN 985-11-0026-9.