Спягліца (рака)
| Спягліца | |
|---|---|
 Спягліца перад вусцем | |
| Характарыстыка | |
| Даўжыня | 18 км |
| Басейн | 157 км² |
| Вадацёк | |
| Выток | |
| • Каардынаты | 54°40′30″ пн. ш. 26°33′54″ у. д.HGЯO |
| Вусце | Нарач |
| • Каардынаты | 54°34′06,50″ пн. ш. 26°42′41,50″ у. д.HGЯO |
| Ухіл ракі | 0,7 м/км |
| Размяшчэнне | |
| Водная сістэма | Нарач → Вілія → Нёман → Балтыйскае мора |
|
|
|
| Краіна | |
| Рэгіёны | Гродзенская вобласць, Мінская вобласць |
| Раёны | Смаргонскі раён, Вілейскі раён |
  выток  вусце |
|
 выток вусце |
|
 Медыяфайлы на Вікісховішчы | |
Спя́гліца — рака ў Смаргонскім раёне Гродзенскай вобласці і Вілейскім раёне Мінскай вобласці Беларусі, правы прыток ракі Нарач (басейн Віліі).
.jpg)
Даўжыня ракі 18 км, з іх 16,5 км на тэрыторыі Смаргонскага раёна. Плошча вадазбору 157 км². Сярэдні нахіл воднай паверхні 0,7 м/км. Выток знаходзіцца ў Смаргонскім раёне, за 2 км у напрамку на паўночны ўсход ад вёскі Свяцілавічы, упадае ў раку Нарач на ўсход ад вёскі Папоўцы Вілейскага раёна. Рэчышча Спягліцы каналізаванае ў верхнім цячэнні. Вадазбор у межах Нарачана-Вілейскай нізіны. Асноўны прыток — рака Зуста (справа).
Літаратура[правіць | правіць зыходнік]
- Спягліца // Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 4. Недалька — Стаўраліт / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1985. — С. 584. — 599 с., іл. — 10 000 экз.
- Ліст карты N-35-54. Выданне 1979 г. (руск.)