ФК Баранавічы

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Баранавічы
Baranovichi-b.gif
Поўная назва ДУФКіС «Футбольны клуб „Баранавічы“»
Заснаваны 1945
Горад Баранавічы, Беларусь
Стадыён «Лакаматыў»
Умяшчальнасць: 3749
Дырэктар Аляксандр Зотаў
Галоўны трэнер Андрэй Кіпра
Чэмпіянат Першая ліга
2022 13 месца
Форма
Асноўная
форма
Форма
Гасцявая
форма

«Баранавічы» — беларускі футбольны клуб з горада Баранавічы, заснаваны ў 1945 годзе. У цяперашні час выступае ў Першай лізе чэмпіянату Беларусі.

Гісторыя[правіць | правіць зыходнік]

У савецкі час клуб шмат разоў змяняў назву, але гуляў пераважна ў ніжэйшых лігах чэмпіянату БССР. З 1993 клуб пачаў выступаць ў Другой лізе чэмпіянату Беларусі.

У 2003 клуб узначаліў ураджэнец Баранавічаў, вядомы ў мінулым нападнік Андрэй Хлебасолаў. Ён запрасіў у «Баранавічы» вопытных гульцоў, разам з якімі выступаў раней (з іх найбольшую вядомасць у аматараў клуба набыў Сяргей Сергель). У выніку клуб упэўнена перамог у Другой лізе і выйшаў у Першую лігу.

У Першай лізе «Баранавічы» спачатку займалі месца ў сярэдзіне табліцы. Пасля клуб выступаў больш упэўнена: у 2009 і 2010 займаў выніковае 6 месца, а ігрок «Баранавічаў» Міхаіл Калядка стаў лепшым бамбардзірам у сезоне 2009. Але ў сезоне 2011 клуб з-за фінансавых праблем пакінулі асноўныя ігракі, і, не атрымаўшы ніводнай перамогі за сезон, «Баранавічы» зноў выбылі ў Другую лігу.

Сезон 2012 клуб скончыў у ніжняй палове табліцы Другой лігі. У 2013 клуб выступаў больш паспяхова, заняўшы пятае месца. У сезоне 2014 каманда пасля ўпартай барацьбы атрымала перамогу ў групе Б і выйшла ў фінальны раўнд. У фінале «Баранавічы» спачатку знаходзіліся па-за межамі першай тройкі, якая выходзіла ў Першую лігу. Але, атрымаўшы шэраг перамог у апошніх турах, каманда здолела заняць першае месца і праз тры гады вярнуцца ў Першую лігу.

У Першай лізе клуб працягваў выступаць пераважна мясцовымі футбалістамі, у выніку ў сезонах 2015—2016 займаў месца ў ніжняй палове табліцы. У пачатку 2017 года галоўным трэнерам «Баранавічаў» стаў Аляксей Вяргеенка, які раней працаваў з юнацкімі зборнымі Беларусі. У камандзе з’явілася шмат маладых ігракоў, многія з якіх былі ўзятыя ў арэнду з клубаў Вышэйшай лігі. Аднак, вынікі каманды істотна не палепшыліся, «Баранавічы» ў сезоне 2017 занялі 12-е месца з 16.

У 2018 годзе трэнерам стаў нядаўні асістэнт Вяргеенкі Іван Крутаў, які яшчэ больш амаладзіў каманду, запрасіўшы больш ігракоў з салігорскага «Шахцёра». Аднак справы ў чэмпіянаце зноў складваліся няўдала, каманда апынулася ў канцы табліцы. У жніўні Крутаў перайшоў на працу ў мазырскую «Славію», каманду ўзначаліў Андрэй Кіпра, аднак вынікі не палепшыліся. Здолеўшы абысці «Чысць», «Баранавічы» занялі 14-е месца з 15, што дазволіла захаваць месца ў Першай лізе.

У сезоне 2019 галоўным трэнерам стаў Дзяніс Яцына. Каманда ізноў амаль поўнасцю абнавіла склад, дзе ў асноўным засталіся ігракі, незапатрабаваныя ў іншых клубах. «Баранавічы» хутка сталі аўтсайдарам турніру і замацаваліся на апошнім радку, за некалькі тураў да фінішу пазбавіўшыся шанцаў на захаванне месца ў Першай лізе. У верасні 2019 года Яцына пакінуў каманду, да канца сезона абавязкі галоўнага трэнера выконваў Андрэй Хлебасолаў. Свае адзіныя дзве перамогі ў сезоне «Баранавічы» атрымалі ў двух апошніх турах чэмпіянату.

У сезоне 2020 у Другой лізе камандай працягваў кіраваць Андрэй Хлебасолаў, стаўка рабілася у асноўным на ўласных выхаванцаў і маладых запрошаных ігракоў, якія не здолелі замацавацца ў іншых клубах. «Баранавічы» былі аднымі з фаварытаў і змагаліся за высокія месцы, аднам фінішавалі пятымі. Тым не менш, дзякуючы адмове некалькіх клубаў Першай лігі працягваць удзел у турніры, клуб атрымаў прапанову і далучыўся да Першай лігі.

Галоўным трэнерам у сезоне 2021 у Першай лізе стаў Алег Кароль, які раней працаваў у мікашэвіцкім «Граніце». Ён прывёў у каманду шмат ігракоў са свайго колішняга клуба «Слоніма-2017», таксама далучыліся і іншыя маладыя выканаўцы, аднак пераважную большасць працягвалі складаць мясцовыя футбалісты. У сувязі з пачаткам рэканструкцыі баранавіцкага стадыёна «Лакаматыў» клуб правёў усе матчы першага круга на выездзе, а пасля, паколькі рэканструкцыя не скончылася, стаў праводзіць хатнія матчы ў суседніх Івацэвічах. «Баранавічы» дрэнна пачалі сезон, набраўшы першае ачко толькі ў сёмым туры, але пасля добра праведзеная сярэдзіна сезона дазволіла камандзе падняцца з апошняга радка і заняць выніковае 10-е месца з 12.

Сезон 2022 «Баранавічы» пачалі з двух перамог, аднак пазней сітуацыя пагоршылася, каманда цярпела паражэнне за паражэннем. У жніўні замест Алега Караля новым галоўным трэнерам стаў Андрэй Кіпра, але гэта не выправіла сітуацыю. За некалькі тураў да фінішу баранавіцкая каманда апусцілася на апошні 13-ы радок табліцы, дзе і фінішавала.

Папярэднія назвы[правіць | правіць зыходнік]

  • 1945: «Лакаматыў»
  • 1946: в/ч Баранавічы
  • 1947—1949: «Дынама»
  • 1950—1952: «Лакаматыў»
  • 1953—1956: «Харчавік»
  • 1957—1959: «Баранавічы»
  • 1960: «Прамкамбінат»
  • 1961: «Лакаматыў»
  • 1962: «Салют»
  • 1963—1964: «Лакаматыў»
  • 1965—1967: «Тэкстыльшчык»
  • 1968—1984: «Лакаматыў»
  • 1985—1989: «Тэкстыльшчык»
  • 1990: «Баранавічы»
  • 1991: «Хімік»
  • 1993: «Тэкстыльшчык»
  • 1993—1994: «Метапол»
  • з 1995: «Баранавічы»

Дасягненні[правіць | правіць зыходнік]

Цяперашні склад[правіць | правіць зыходнік]

Станам на сакавік 2023 года[1].

Паз. Імя Нар.
35 Беларусь Бр Ігнат Марцюг 2003
Беларусь Бр Аляксей Станкевіч 1999
6 Беларусь Аб Максім Дамашэвіч 1993
21 Беларусь Аб Дзмітрый Болбат 2002
Беларусь Аб Цімафей Бараноўскі (у арэндзе з «Дынама» Мінск) 2002
Беларусь Аб Данііл Пракапчук 2000
Беларусь Аб Мікіта Тарбякоў (у арэндзе з «Гомеля») 2002
8 Беларусь ПА Данііл Кіпра 2001
10 Беларусь ПА Антон Сарокін 1996
14 Беларусь ПА Дзяніс Дамашэвіч 1992
Паз. Імя Нар.
22 Беларусь ПА Арцём Кільіманаў 1998
Беларусь ПА Ілья Кірко (у арэндзе з «Нёмана») 2004
Беларусь ПА Марат Лук’янаў (у арэндзе з ЦРФ) 2004
Беларусь ПА Ягор Міхей 2000
Беларусь ПА Уладзіслаў Сырыська (капітан) 1997
Украіна ПА Максім Шаўчэнка (у арэндзе з «Дынама» Мінск) 2002
Беларусь Нап Дзмітрый Галуза (у арэндзе з «Тарпеда-БелАЗ») 2001
Беларусь Нап Захар Гіцалеў (у арэндзе з БАТЭ) 2004
Беларусь Нап Яўген Козел 2001

Трэнерскі штаб[правіць | правіць зыходнік]

Статыстыка выступленняў[правіць | правіць зыходнік]

Чэмпіянат і Кубак Беларусі[правіць | правіць зыходнік]

Сезон Ліга М Г В Н П Галы Ачкі Кубак Заўвагі
1993/1994 Трэцяя (Д3) 7 34 14 11 9 44–35 39
1994/1995 Трэцяя — А (Д3) 5 22 7 7 8 24–27 21
1997 Трэцяя — А (Д3) 13 26 7 1 18 33–58 22
1998 Другая — Б (Д3) 7 30 13 6 11 59–40 45 Змена назваў ліг
1999 Другая — Б (Д3) 7 22 7 6 9 29–28 27
2000 Другая — Б (Д3) 2 16 11 1 4 29–12 34 1/16 фіналу Выхад у фінальны раўнд
Другая (Д3) 7 14[A] 4 1 9 17–24 13
2001 Другая (Д3) 5 34 18 9 7 63–34 63 1/8 фіналу
2002 Другая (Д3) 5 24 13 4 7 46–27 43 1/32 фіналу
2003 Другая (Д3) 1 28 19 7 2 79–28 64 1/16 фіналу Flecha verde.png Выхад у Першую лігу
2004 Першая (Д2) 7 30 13 5 12 41–39 44 Чвэрцьфінал
2005 Першая (Д2) 9 30 11 5 14 38–43 38 Чвэрцьфінал
2006 Першая (Д2) 10 26 8 8 10 27–42 32 1/16 фіналу
2007 Першая (Д2) 9 26 10 5 11 23–28 35 1/16 фіналу
2008 Першая (Д2) 9 26 7 5 14 24–40 26 1/32 фіналу
2009 Першая (Д2) 6 26 10 8 8 39–33 38 1/16 фіналу
2010 Першая (Д2) 6 30 11 10 9 31–37 43 1/16 фіналу
2011 Першая (Д2) 16 30 0 3 27 10–90 3 1/16 фіналу Descento.svg Вылет у Другую лігу
2012 Другая (Д3) 13 36 10 10 16 33–42 40 1/32 фіналу
2013 Другая (Д3) 5 24 11 3 10 37–33 36 1/32 фіналу
2014 Другая — Б (Д3) 1 22 14 6 2 55–19 48 1/16 фіналу Выхад у фінальны этап
Фінальны этап 1 14[B] 9 3 2 33–13 30 Flecha verde.png Выхад у Першую лігу
2015 Першая (Д2) 13 30 8 8 14 36–49 32 1/16 фіналу
2016 Першая (Д2) 13 26 5 7 14 35–51 22 1/8 фіналу
2017 Першая (Д2) 12 30 7 10 13 34–47 31 1/16 фіналу
2018 Першая (Д2) 14 28 4 7 17 17–42 19 1/32 фіналу
2019 Першая (Д2) 15 28 2 3 23 12–80 9 1/16 фіналу Descento.svg Вылет у Другую лігу
2020 Другая — A (Д3) 2 20 14 2 4 74–24 44 1/16 фіналу Выхад у фінальны этап
Фінальны этап 4 10[C] 2 4 4 14–23 10 Атрыманне месца ў Першай лізе
2021 Першая (Д2) 10 33 7 7 19 38–72 28 1/16 фіналу
2022 Першая (Д2) 13 24 3 3 18 25–69 12 1/16 фіналу
  1. Улічваючы 6 гульняў, перанесеных з 1-га раўнда.
  2. Улічваючы 6 гульняў, перанесеных з 1-га раўнда. Паказчыкі ўласна ў фінальным этапе: 8 матчаў, 6—1—1, розніца мячоў 16—5.
  3. Улічваючы 4 гульні, перанесеных з 1-га раўнда. Паказчыкі ўласна ў фінальным этапе: 6 матчаў, 1—2—3, розніца мячоў 10—19.

Галоўныя трэнеры[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]