Хуан Мануэль Сантас

Хуан Мануэль Сантас
ісп.: Juan Manuel Santos Calderón
32-і прэзідэнт Калумбіі[d] 7 жніўня 2010 — 7 жніўня 2018
Папярэднік	Альвара Урыбэ
Пераемнік	Іван Дуке
міністр абароны Калумбіі[d] 19 ліпеня 2006 — 18 мая 2009
Папярэднік	Camilo Ospina Bernal[d]
Пераемнік	Freddy Padilla de León[d]
Minister of Finance and Public Credit[d] 18 ліпеня 2000 — 7 жніўня 2002
Нараджэнне	10 жніўня 1951(1951-08-10) (70 гадоў) Багата, Калумбія
Бацька	Enrique Santos Castillo[d]
Жонка	María Clemencia Rodríguez Múnera[d]
Веравызнанне	каталіцтва
Партыя	Social Party of National Unity[d] Калумбійская ліберальная партыя (2005)
Адукацыя	Канзаскі ўніверсітэт Лонданская школа эканомікі і палітычных навук Урадавая школа Джона Ф. Кенэдзі[d] Універсітэт Тафтса[d] Флэтчэраўская школа права і дыпламатыі[d] Kansas State University[d] Colegio inediluz[d]
Дзейнасць	палітык, журналіст, эканаміст, адвакат
Аўтограф
Узнагароды	Нобелеўская прэмія міру (2016) праграма Фулбрайта[d] Kew International Medal[d] (2017)
Сайт	juanmanuelsantos.com​ (англ.) ​ (ісп.)
Хуан Мануэль Сантас на Вікісховішчы

Хуан Мануэль Сантас Кальдэрон (ісп.: Juan Manuel Santos Calderón; 10 жніўня 1951, Багата) — дзяржаўны дзеяч Калумбіі, які з'яўляецца былым прэзідэнтам краіны (7 жніўня 2010 года — 7 жніўня 2018 года) і лаўрэатам Нобелеўскай прэміі міру 2016 года.

Эканаміст па прафесіі і журналіст па родзе дзейнасці, з'яўляецца членам заможнай і ўплывовай сям'і Сантас, якая з 1913 мела большасць акцыянераў газеты «Эль Цьемпа» (ісп.: «El Tiempo») да яе продажу рэдакцыі «Планета Дэ-Агастыні» (ісп.: «Planeta DeAgostini») у 2007 годзе. Неўзабаве пасля заканчэння Канзаскага ўніверсітэта стаў эканамічным дарадцам у Нацыянальнай арганізацыі вытворцаў кавы Калумбіі і дэлегатам Міжнароднай арганізацыі кавы ў Лондане, дзе таксама наведваў Лонданскую школу эканомікі. У 1981 годзе быў прызначаны намеснікам дырэктара «Эль Цьемпа» і стаў яе дырэктарам праз два гады.

У 1991 годзе прэзідэнтам Сесарам Гавірыям Трухільям быў прызначаны першым міністрам знешняга гандлю Калумбіі. Працаваў над пашырэннем міжнароднага гандлю Калумбіі і над стварэннем розных устаноў для гэтай мэты, у тым ліку «Proexport», «Bancoldex» і «Fiducoldex». У 2000 годзе прэзідэнтам Андрэсам Пастранам Арангам быў прызначаны міністрам фінансаў і дзяржаўнага крэдыту.

Займаў бачнае становішча ў адміністрацыі прэзідэнта Альвары Урыбэ. У 2005 годзе стаў адным з заснавальнікаў і ўзначаліў Сацыяльную партыю нацыянальнага адзінства, ліберальна-кансерватыўнай партыйнай кааліцыі, якая падтрымлівала прэзідэнта Урыбэ і яго спробы дамагчыся канстытуцыйнай рэформы, каб мець магчымасць балатавацца на другі тэрмін. У 2006 годзе пасля таго, як Урыбэ быў пераабраны, а партыя атрымала большасць месцаў у абедзвюх палатах Кангрэса, быў прызначаны міністрам нацыянальнай абароны і працягваў абараняць палітыку бяспекі прэзідэнта, прыняўшы моцную і валявую пазіцыю супраць Рэвалюцыйных узброеных сілаў Калумбіі (ФАРК) і іншых партызанскіх груп на тэрыторыі краіны.

20 чэрвеня 2010 года стаў прэзідэнтам краіны ў выніку двух тураў галасавання на выбарах, перамогшы Антанаса Мокуса з Зялёнай партыі і ўступіўшы на пасаду 7 жніўня 2010 года ў разгар дыпламатычнага крызісу з Венесуэлай, які хутка быў вырашаны. У 2014 годзе быў пераабраны на прэзідэнцкую пасаду, перамогшы ў другім туры выбараў Оскара Івана Зулуагу з партыі «Дэмакратычны цэнтр». У 2016 годзе стаў лаўрэатам Нобелеўскай прэміі міру за перамовы аб заключэнні мірнай дамовы з партызанамі, нягледзячы на няўдалы рэферэндум, праведзены па гэтым пытанні.

Біяграфія

Сантас паходзіць з вядомай палітычнай дынастыі. Брат яго дзеда Эдуарда Сантас быў прэзідэнтам Калумбіі ў 1938-1942 гадах, а таксама заснаваў і рэдагаваў газету El Tiempo. Яго бацька Энрыке Сантас Касціла быў рэдактарам газеты больш за 50 гадоў. Яго стрыечны брат Франсіска Сантас Кальдэрон быў віцэ-прэзідэнтам пры прэзідэнце Альвара Урыбе.

У 2010 годзе Сантас стаў кандыдатам у прэзідэнты. Першы раўнд выбараў быў праведзены 30 мая 2010 года. За Сантаса прагаласавалі 46,5% выбаршчыкаў, а за яго асноўнага суперніка Антанаса Мокуса - 21,5%. Па прычыне, што ніхто з кандыдатаў не набраў больш за 50 працэнтаў, 20 чэрвеня 2010 г быў праведзены другі раўнд выбараў, у якім удзельнічалі толькі два асноўныя кандыдаты. На ім Сантас атрымаў 69,06% галасоў і стаў новым прэзідэнтам.

У 2016 годзе атрымаў Нобелеўская прэмія міру за спробу вырашыць канфлікт паміж уладамі краіны і баевікамі FARC.

Спасылкі

• Banco de la República — Juan Manuel Santos
• Markets Favor Santos Latin Business Chronicle
• Interview with Cambio Архівавана 29 чэрвеня 2012.
• Colombialink.com — Juan Manuel Santos Архівавана 27 мая 2010.
• Presidencia de Colombia — Juan Manuel Santos
• Назван лауреат Нобелевской премии мира 2016 года Архівавана 8 кастрычніка 2016.