Эрнэст Маніс

Эрнэст Маніс
72-і Прэм'ер-міністр Францыі 42-ы прэм'ер-міністр Трэцяй рэспублікі
Партыя:	Радыкальная партыя[d]
Дзейнасць:	палітык, адвакат
Нараджэнне:	23 мая 1846(1846-05-23) Шатонёф-сюр-Шарант[d], дэпартамент Шаранта, рэгіён Пуату — Шаранта, Францыя
Смерць:	25 мая 1929(1929-05-25) (83 гады) Мандузій[d], дэпартамент Верхняя Гарона, рэгіён Поўдзень — Пірэнеі, Францыя
Дзеці:	Антуан Маніс[d]

Антуан Эмманюэль Эрнэст Маніс (фр.: Antoine Emmanuel Ernest Monis, 23 мая 1846 Шатонеф-сюр-Шарант, дэпартамент Шаранта - 25 мая 1929, Мондузиль, дэпартамент Верхняя Гарона) - французскі палітык і дзяржаўны дзеяч, з 2 сакавіка 1911 па 27 чэрвеня 1911 будучы прэм'ер-міністрам Францыі, узначальваў кабінет міністраў.

Унук імігрантаў з Іспаніі. Яго бацька - судовы прыстаў, два тэрміны (1851-1854 і 1869-1870) быў мэрам Шатонеф-сюр-Шаранта - роднага горада Эрнэста.

Пасля атрымання юрыдычнай адукацыі ў Пуацье Антуан Эмманюэль Эрнэст Маніс працаваў адвакатам у горадзе Каньяку, а затым ў 1879 году заснаваў юрыдычную фірму ў Бардо.

Палітычная кар'ера Эрнэста Маніса пачалася неўзабаве пасля выбараў 1871 году, у якасці члена гарадскога савета ў Каньяку.

У 1885 годзе абраны дэпутатам у парламент ад Жиронда, быў спачатку рэспубліканцам, а затым далучыўся да радыкалам.

З 1891 годзе - сенатар.

У 1899-1902 гадах атрымаў партфель міністра юстыцыі ў кабінеце міністраў П'ера Мары Вальдек-Русо. Падчас калі Маніс займаў гэтае месца, жанчыны, упершыню ў гісторыі Францыі, былі дапушчаныя да юрыдычнай практыцы.

У 1910 году Антуан Эмманюэль Эрнэст Маніс абраны віцэ-прэзідэнтам Сената Францыі.

2 сакавіка 1911 Эрнэст Маніс сфармаваў і ўзначаліў уласны кабінет, які быў ва ўладзе менш чатырох месяцаў.

Антуан Эмманюэль Эрнэст Маніс памёр у Верхняй Гарона 25 мая 1929.