Жан-П’ер Рафарэн
| Жан-П’ер Рафарэн | |
 | |
| Партыя: | |
|---|---|
| Адукацыя: | |
| Дзейнасць: | палітык, адвакат |
| Веравызнанне: | каталіцтва |
| Нараджэнне: | 3 жніўня 1948[2][3] (70 гадоў) |
| Бацька: | Jean Raffarin[d] |
| Жонка: | Anne-Marie Raffarin[d] |
| Сайт: | carnetjpr.com |
| Узнагароды: | |
Жан-П'ер Рафарэн (фр.: Jean-Pierre Raffarin; нар. 3 жніўня 1948) — кансерватыўны палітык, 165-ы прэм'ер-міністр Французскай рэспублікі з 2002 па 2005 год пры прэзідэнце Жаку Шыраку. Прызначаны пасля перамогі Шырака на прэзідэнцкіх выбарах 2002. Прадстаўляў партыю Саюз за прэзідэнцкую большасць Францыі. 31 сакавіка 2004 сфарміраваў новы ўрад.
Пасля правалу праекта Еўрапейскай канстытуцыі на рэферэндуме Рафарэн сышоў у адстаўку 31 мая 2005 года. Паводле апытанняў грамадскай думкі, Рафарэн — адзін з самых непапулярных французскіх палітыкаў з часоў заснавання Пятай рэспублікі (1958). Яго крытыкавалі за беспадстаўны аптымізм і шапказакідальніцкія афарызмы (т.з. рафарынады).
Узнагароды[правіць | правіць зыходнік]
- Вялікі крыж Нацыянальнага ордэна Заслуг (2002)
- Афіцэр Нацыянальнага ордэна Квебека (2003)
- Вялікі крыж ордэна Зоркі Румыніі (2004)
Зноскі
- ↑ 1,0 1,1 (unspecified title) Праверана 10 ліпеня 2019.
- ↑ http://www.senat.fr/senateur/raffarin_jean_pierre95059q.html
- ↑ Jean-Pierre Raffarin // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
|
Гэта пачатак артыкула пра палітычнага дзеяча. Вы можаце дапамагчы праекту, выправіўшы і дапоўніўшы яго. |
|
Гэта пачатак артыкула пра Францыю. Вы можаце дапамагчы праекту, выправіўшы і дапоўніўшы яго. |
| Папярэднік: Ліянель Жаспен |
Прэм'ер-міністр Францыі 17 чэрвеня 2002 — 31 мая 2005 |
Пераемнік: Дамінік дэ Вільпен |
| |||||||||||||||||||||||||||||||
