Нікаля Жан дэ Дзьё Сульт

Нікаля Жан дэ Дзьё Сульт
фр.: Jean-de-Dieu Soult
Дата нараджэння	29 сакавіка 1769(1769-03-29)[…]
Месца нараджэння	Сент-Аман-Сульт[d], дэпартамент Тарн, рэгіён Поўдзень — Пірэнеі
Дата смерці	26 лістапада 1851(1851-11-26)[…] (82 гады)
Месца смерці	Сент-Аман-Сульт[d], дэпартамент Тарн, рэгіён Поўдзень — Пірэнеі
Месца пахавання	Сент-Аман-Сульт[d]
Бацька	Jean Soult[d]
Маці	Brigitte de Grenier[d]
Жонка:	Louise Berg[d]
Дзеці	Napoléon-Hector Soult de Dalmatie[d] і Joséphine Louise Hortense Soult[d]
Прыналежнасць	Францыя
Род войскаў	пяхота
Званне	Маршал Імперыі[d]
Бітвы/войны	Peninsular War[d] Напалеонаўскія войны
Узнагароды і прэміі	Маршал Імперыі[d] (19 мая 1804) імёны, выбітыя пад Трыумфальнай аркай[d]
Нікаля Жан дэ Дзьё Сульт на Вікісховішчы

Нікаля Жан дэ Дзьё Сульт (фр.: Nicolas Jean de Dieu Soult; 29 сакавіка 1769, Сент-Аман-ла-Басцід, Францыя — 26 лістапада 1851) — галоўны маршал Францыі (1847), маршал Імперыі (з 19 мая 1804 года), генерал-палкоўнік пешых егераў Імператарскай гвардыі (з 20 ліпеня 1804 па 22 красавіка 1814), герцаг Далмацыі (1808). Удзельнік рэвалюцыйных і напалеонаўскіх войнаў. У 1808—1812 і 1813—1814 гадах камандаваў арміяй у Іспаніі, Партугаліі, Паўднёвай Францыі. У 1814—1815 гадах ваенны міністр у Бурбонаў, падчас «Ста дзён» начальнік штаба Напалеона. У 1830—1832 гадах ваенны міністр, затым да 1847 (з перапынкамі) прэм’ер-міністр.