Стэфан Баторый: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
дадатак |
||
Радок 45: | Радок 45: | ||
}} |
}} |
||
| Імя пры нараджэнні = |
| Імя пры нараджэнні = |
||
| Нарадзіўся =[[27 верасня]] [[1533]] |
| Нарадзіўся =[[27 верасня]] [[1533]] |
||
| Месца нараджэння =Жыладзішомльё, [[Трансільванія]] |
| Месца нараджэння =Жыладзішомльё, [[Трансільванія]] |
||
| Памёр =[[12 снежня]] [[1586]] |
| Памёр =[[12 снежня]] [[1586]] |
||
Радок 60: | Радок 60: | ||
| Колер загалоўку = |
| Колер загалоўку = |
||
}} |
}} |
||
'''Ст{{*|э}}фан БАТ{{*|О}}РЫЙ''' ({{lang-hu|Báthory István}}, {{lang-ro|Ştefan Báthory}}, простамоўнае '''Сцяпан Батура'''; [[27 верасня]] [[1533]] |
'''Ст{{*|э}}фан БАТ{{*|О}}РЫЙ''' ({{lang-hu|Báthory István}}, {{lang-ro|Ştefan Báthory}}, простамоўнае '''Сцяпан Батура'''; [[27 верасня]] [[1533]] — [[12 снежня]] [[1586]]), кароль польскі, вялікі князь літоўскі. |
||
Нарадзіўся ў г. Жыладзішомльё ў [[Трансільванія|Трансільваніі]] (сучасны Шымлеў-Сілва́ніей у [[Румынія|Румыніі]]). Паходзіў з венгерскага роду Баторыяў, з лініі Ш{{*|о}}мля (z Somlyó). З 15 гадоў на вайсковай службе ў караля [[Чэхія|Чэхіі]] і [[Венгрыя|Венгрыі]] [[Фердынанд]]а. Разам з ім быў у [[Італія|Італіі]], вучыўся ў [[Горад Падуя|Падуі]]. Служыў у трансільванскага кн. [[Януш Зігмунд з Заполья|Януша Зігмунда з Заполья]], быў паслом пры імператары [[Максімілян II Нямецкі|Максіміляне II]]. Пасля разрыву адносінаў паміж гэтымі краінамі немцы тры гады трымалі яго закладнікам. |
Нарадзіўся ў г. Жыладзішомльё ў [[Трансільванія|Трансільваніі]] (сучасны Шымлеў-Сілва́ніей у [[Румынія|Румыніі]]). Паходзіў з венгерскага роду Баторыяў, з лініі Ш{{*|о}}мля (z Somlyó). З 15 гадоў на вайсковай службе ў караля [[Чэхія|Чэхіі]] і [[Венгрыя|Венгрыі]] [[Фердынанд]]а. Разам з ім быў у [[Італія|Італіі]], вучыўся ў [[Горад Падуя|Падуі]]. Служыў у трансільванскага кн. [[Януш Зігмунд з Заполья|Януша Зігмунда з Заполья]], быў паслом пры імператары [[Максімілян II Нямецкі|Максіміляне II]]. Пасля разрыву адносінаў паміж гэтымі краінамі немцы тры гады трымалі яго закладнікам. |
||
Пасля смерці Януша з Заполья стаў князем [[Трансільванія|Трансільваніі]]. Калі кароль польскі і вялікі князь літоўскі [[Генрых III Валуа|Генрых Валуа]] ўцёк у [[Францыя|Францыю]], Стэфан Баторый выставіў сваю кандыдатуру на сталец Рэчы Паспалітай і быў абраны (снежань [[1575]]). Каранаваны [[1 мая]] [[1576]], каранаваны на вялікага князя літоўскага ў чэрвені [[1576]]. |
Пасля смерці Януша з Заполья стаў князем [[Трансільванія|Трансільваніі]]. Калі кароль польскі і вялікі князь літоўскі [[Генрых III Валуа|Генрых Валуа]] ўцёк у [[Францыя|Францыю]], Стэфан Баторый выставіў сваю кандыдатуру на сталец Рэчы Паспалітай і быў абраны (снежань [[1575]]). Каранаваны [[1 мая]] [[1576]], каранаваны на вялікага князя літоўскага ў чэрвені [[1576]]. |
||
[[Выява:Jan Matejko-Batory pod Pskowem.jpg|thumb|left|300px|Карціна [[Ян Матэйка|Яна Матэйкі]] |
[[Выява:Jan Matejko-Batory pod Pskowem.jpg|thumb|left|300px|Карціна [[Ян Матэйка|Яна Матэйкі]] «Стэфан Баторый пад Псковам», [[1872]].]] |
||
Зрабіў значны ўклад ва ўмацаванне Рэчы Паспалітай, спрыяў падняццю яе аўтарытэту ў Еўропе. Прывёў [[Лівонская вайна|Лівонскую вайну]] да задавальняльнага для Рэчы Паспалітай выніку. |
Зрабіў значны ўклад ва ўмацаванне Рэчы Паспалітай, спрыяў падняццю яе аўтарытэту ў Еўропе. Прывёў [[Лівонская вайна|Лівонскую вайну]] да задавальняльнага для Рэчы Паспалітай выніку. |
||
Радок 74: | Радок 74: | ||
Памёр у Гродне. З-за таго, што прычына яго смерці выклікала спрэчку паміж прыдворнымі медыкамі, было праведзенае першае на тэрыторыі [[Усходняя Еўропа|Усходняй Еўропы]] [[анатамаванне]] трупа ([[14 снежня]] [[1586]]). |
Памёр у Гродне. З-за таго, што прычына яго смерці выклікала спрэчку паміж прыдворнымі медыкамі, было праведзенае першае на тэрыторыі [[Усходняя Еўропа|Усходняй Еўропы]] [[анатамаванне]] трупа ([[14 снежня]] [[1586]]). |
||
== Гл. таксама == |
|||
* [[Эржэбет Баторы]] |
|||
== У Сеціве == |
== У Сеціве == |
Версія ад 18:16, 12 снежня 2010
Стэфан Баторый | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
венг.: Báthory István | |||||||
| |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | Ганна Ягелонка | ||||||
Пераемнік | Жыгімонт Ваза | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
27 верасня 1533 |
||||||
Смерць |
12 снежня 1586[1][2][…] (53 гады) |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Батары | ||||||
Бацька | Іштван Баторы | ||||||
Маці | Каталіна Тэлегдзі[d] | ||||||
Жонка | Ганна Ягелонка[4][3] | ||||||
Дзеці | Ілжэдзмітрый I і Andrei Nelidov-Otrepyev[d] | ||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | палітык | ||||||
Аўтограф | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ст · фан БАТ · РЫЙ (венг.: Báthory István, рум.: Ştefan Báthory, простамоўнае Сцяпан Батура; 27 верасня 1533 — 12 снежня 1586), кароль польскі, вялікі князь літоўскі.
Нарадзіўся ў г. Жыладзішомльё ў Трансільваніі (сучасны Шымлеў-Сілва́ніей у Румыніі). Паходзіў з венгерскага роду Баторыяў, з лініі Ш · мля (z Somlyó). З 15 гадоў на вайсковай службе ў караля Чэхіі і Венгрыі Фердынанда. Разам з ім быў у Італіі, вучыўся ў Падуі. Служыў у трансільванскага кн. Януша Зігмунда з Заполья, быў паслом пры імператары Максіміляне II. Пасля разрыву адносінаў паміж гэтымі краінамі немцы тры гады трымалі яго закладнікам.
Пасля смерці Януша з Заполья стаў князем Трансільваніі. Калі кароль польскі і вялікі князь літоўскі Генрых Валуа ўцёк у Францыю, Стэфан Баторый выставіў сваю кандыдатуру на сталец Рэчы Паспалітай і быў абраны (снежань 1575). Каранаваны 1 мая 1576, каранаваны на вялікага князя літоўскага ў чэрвені 1576.
Зрабіў значны ўклад ва ўмацаванне Рэчы Паспалітай, спрыяў падняццю яе аўтарытэту ў Еўропе. Прывёў Лівонскую вайну да задавальняльнага для Рэчы Паспалітай выніку.
Пры Баторыі кожны трэці сойм праходзіў у Гродне. У ВКЛ замест гаспадарскага суда як вышэйшай судовай інстанцыі былі зацверджаныя шляхецкія выбарныя трыбуналы.
Сваю рэзідэнцыю Стэфан Баторый трымаў у Гродне, у Старым замку. Жыхарам Гродна ён даў пэўныя ільготы. Падтрымліваў сяброўскія адносіны з Каспарам Бекешам.
Памёр у Гродне. З-за таго, што прычына яго смерці выклікала спрэчку паміж прыдворнымі медыкамі, было праведзенае першае на тэрыторыі Усходняй Еўропы анатамаванне трупа (14 снежня 1586).