Індаеўрапейскія мовы: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
дрНяма тлумачэння праўкі |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 12: | Радок 12: | ||
[[Выява:IndoEuropeanTree.svg|thumb|300px|Індаеўрапейскія мовы]] |
[[Выява:IndoEuropeanTree.svg|thumb|300px|Індаеўрапейскія мовы]] |
||
Індаеўрапейская сям'я ўключае ў сябе [[албанская мова|албанскую]], [[армянская мова|армянскую]], [[грэчаская мова|грэчаскую]] мовы і [[раманскія мовы|раманскую]], [[германскія мовы|германскую]], [[кельцкія мовы|кельцкую]], [[балтыйскія мовы|балтыйскую]], [[славянскія мовы|славянскую]], [[іранскія мовы|іранскую]], [[індыйскія мовы|індыйскую]], анаталійскую ( |
Індаеўрапейская сям'я ўключае ў сябе [[албанская мова|албанскую]], [[армянская мова|армянскую]], [[грэчаская мова|грэчаскую]] мовы і [[раманскія мовы|раманскую]], [[германскія мовы|германскую]], [[кельцкія мовы|кельцкую]], [[балтыйскія мовы|балтыйскую]], [[славянскія мовы|славянскую]], [[іранскія мовы|іранскую]], [[індыйскія мовы|індыйскую]], [[анаталійскія мовы|анаталійскую]] (хета-лувійскую), [[тахарскія мовы|тахарскую]] і [[італійскія мовы|італійскую]] моўныя групы. Пры гэтым анаталійская, тахарская і італійская групы прадстаўлены толькі мёртвымі мовамі. |
||
[[Катэгорыя:Мовы Еўразіі]] |
[[Катэгорыя:Мовы Еўразіі]] |
Версія ад 16:48, 28 мая 2011
Індаеўрапейцы |
---|
Протаіндаеўрапейцы |
Прарадзіма індаеўрапейцаў |
Індаеўрапеістыка |
Індаеўрапейскія мовы |
Індаеўрапейскія мовы — самая распаўсюджаная ў міры моўная сям'я. Прадстаўленая на ўсіх заселеных кантынентах Землі, лік носьбітаў перавышае 2,5 млрд. Паводле сучасных гледжанняў шматлікіх лінгвістаў, з'яўляецца часткай макрасям'і настратычных моў.
Тэрмін «індаеўрапейскія мовы» (англ.: Indo-European languages) быў упершыню ўведзены англійскім даследчыкам Томасам Юнгам у 1813. Часам раней індаеўрапейскія мовы зваліся «арыйскімі», аднак у цяперашні час гэтым тэрмінам называецца падсям'я індаеўрапейскіх моў, якая ўключае ў сябе нурыстанскую галіну і індаіранскія мовы.
Паходжанне і гісторыя
Мовы індаеўрапейскай сям'і паходзяць ад адзінай праіндаеўрапейскай мовы, носьбіты якой жылі парадку 5—6 тыс. гадоў назад. Існуе некалькі гіпотэз аб месцы зараджэння праіндаеўрапейскай мовы, у прыватнасці, завуць такія рэгіёны, як Усходняя Еўропа, Пярэдняя Азія, стэпавыя тэрыторыі на стыку Еўропы і Азіі. З вялікай верагоднасцю старажытнымі індаеўрапейцамі (або адной з іх галін) можна лічыць так званую «ямную культуру», носьбіты якой у III тыс. да н. э. насялялі ўсход сучаснай Украіны і поўдзень Расіі. [1]
Састаў
Індаеўрапейская сям'я ўключае ў сябе албанскую, армянскую, грэчаскую мовы і раманскую, германскую, кельцкую, балтыйскую, славянскую, іранскую, індыйскую, анаталійскую (хета-лувійскую), тахарскую і італійскую моўныя групы. Пры гэтым анаталійская, тахарская і італійская групы прадстаўлены толькі мёртвымі мовамі.