Ален Кон

Ален Кон
фр.: Alain Connes
Дата нараджэння	1 красавіка 1947(1947-04-01) (77 гадоў)
Месца нараджэння	Lorgues[d], canton of Lorgues[d], arrondissement of Draguignan[d], дэпартамент Вар, Францыя
Грамадзянства	Францыя
Род дзейнасці	матэматык, прафесар, выкладчык універсітэта, даследчык
Навуковая сфера	матэматычны аналіз, дыферэнцыяльная геаметрыя і аператарная алгебра[d]
Месца працы	Універсітэт Вандэрбільта[d] Калеж дэ Франс Універсітэт П’ера і Марыі Кюры Кансерваторыя мастацтваў і рамёстваў[d] Інстытут вышэйшых навуковых даследаванняў[d] Нацыянальны цэнтр навуковых даследаванняў[d]
Навуковая ступень	доктар філасофіі (1971)
Альма-матар	Ліцэй Цьер[d] Вышэйшая нармальная школа[d] Універсітэт П’ера і Марыі Кюры (1971) École de Physique des Houches[d]
Навуковы кіраўнік	Жак Дыксм’е[d]
Член у	Французская акадэмія навук Нарвежская акадэмія навук Нацыянальная акадэмія навук ЗША Расійская акадэмія навук Каралеўскае таварыства Канады Дацкая каралеўская акадэмія навук[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук
Узнагароды	залаты медаль CNRS[d] (2004) сярэбраны медаль Нацыянальнага цэнтра навуковых даследаванняў[d] (1977) Філдсаўская прэмія (1982) прэмія Ампера[d] (1980) прэмія Крафарда ў галіне матэматыкі[d] (2001) ганаровы доктар Універсітэта Осла[d] прэмія Пеана[d] (2001) курс Пеко[d] (1975) ганаровы доктар Рымскага ўніверсітэта «Тор Вергата»[d] (1997) ганаровы доктар Універсітэта Куінс[d] (1979) ганаровы доктар Універсітэта Осла[d] (1999) ганаровы доктар Брусельскага свабоднага ўніверсітэта (франкамоўнага)[d] (2010)
Сайт	alainconnes.org (англ.)​ (фр.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ален Кон (фр.: Alain Connes; нар. 1 красавіка 1947, Драгіньян, Францыя) — французскі матэматык, спецыяліст у галіне даследавання алгебр фон Неймана і аператарных алгебр. За працу над алгебрамі фон Неймана быў удастоены Філдсаўскай прэміі.

Біяграфія

Ален Кон нарадзіўся 1 красавіка 1947 года ў горадзе Драгіньян на поўдні Францыі. У 1966—1970 гадах вучыўся ў Вышэйшай Нармальнай школе Парыжа. У 1973 годзе абараніў дысертацыю, адначасова працуючы практыкантам у CNRS. У 1976—1980 гадах працаваў прафесарам ва ўніверсітэце П’ера і Мары Кюры, у 1981—1984 гадах быў дырэктарам даследаванняў у CNRS. Удзельнік гуртка «Нікаля Бурбакі». У цяперашні час выкладае ў Вышэйшым навуковым інстытуце і ва ўніверсітэце Вандэрбільта, таксама загадвае кафедрай аналізу і геаметрыі ў Калеж дэ Франс.

Узнагароды

• 1975 — Прэмія Эмэ-Бертэ Французскай акадэміі навук
• 1976 — Прэмія Пека-Вімон Калеж дэ Франс
• 1977 — Сярэбраны медаль Нацыянальнага цэнтра навуковых даследаванняў
• 1980 — Прэмія Ампера
• 1982 — Філдсаўская прэмія
• 2000 — Прэмія Матэматычнага інстытута Клэя
• 2001 — Прэмія Крафарда
• 2004 — Залаты медаль Нацыянальнага цэнтра навуковых даследаванняў