Уладзімір Саламонавіч Лазарэвіч

Уладзімір Саламоновіч Лазаравіч
Дата нараджэння	15 верасня 1882(1882-09-15)
Месца нараджэння	Сакольскі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя або Беласток, Беластоцкі павет, Гродзенская губерня, Літоўскае генерал-губернатарства, Расійская імперыя
Дата смерці	20 чэрвеня 1938(1938-06-20) (55 гадоў)
Месца смерці	Расстрэльны палігон «Камунарка», Ленінскі раён, Маскоўская вобласць, РСФСР, СССР
Месца пахавання	Расстрэльны палігон «Камунарка»
Альма-матар	Акадэмія Генеральнага штаба[d]
Грамадзянства	СССР
Прыналежнасць	Расійская імперыя РСФСР СССР
Род войскаў	пяхота
Гады службы	1903—1918 1918—1922 1922—1938
Званне	Падпалкоўнік Камдыў
Камандаваў	НШ 18-га армейскага корпуса, Начальнік Палявога кіравання Усерасгалштаб, 3-я і 4-я армія (РСЧА), Туркестанскі фронт, Начальнік ВВА РСЧА, Начальнік кафедры Ваенна-транспартнай акадэміі РСЧА
Бітвы/войны	Першая сусветная вайна Грамадзянская вайна Савецка-польская вайна Барацьба з басмацтвам
Узнагароды і званні	Ордэн Святога Георгія IV ступені Ордэн Святога Станіслава III ступені Чырвоны ваен. ордэн ХНСР
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Уладзімір Саламонавіч Лазарэвіч (2 (14) верасня 1882, в. Астроўка, Сакольскі павет (паводле іншых звестак Беласток) — 20 чэрвеня 1938, Масква, «Камунарка», НКВД) — савецкі ваенны, педагог.

Біяграфія

З беларускай шляхецкай сям’і. У 1912 годзе скончыў Акадэмію Генеральнага штаба. Удзельнік Першай сусветнай вайны, падпалкоўнік.

З 1918 у Чырвонай арміі: ва Усерасійскім галоўным штабе, на Усходнім фронце. З лістапада 1919 на Заходнім фронце — начальнік штаба фронту, камандуючы 3-й арміі. Пасля на Паўднёвым фронце камандуючы арміі, дзе вызначыўся пры ўзяцці чангарскіх і сівашскіх пазіцый Урангеля ў Крыме.

З 1921 камандуючы Туркестанскім фронтам, з 1922 намеснік начальніка ваенна-навучальных устаноў РСЧА, з 1925 начальнік Ваенна-паветранай акадэміі, з 1934 начальнік кафедры Ваенна-транспартнай акадэміі Чырвонай арміі.

Член ВКП(б) з 1932. Узнагароджаны 3 ордэнамі. Арыштаваны 4 лютага 1938 у Маскве. Асуджаны ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР 20 лютага 1938 за «ўдзел у ваенна-фашысцкай змове» да ВМП. Расстраляны. Рэабілітаваны 5 мая 1956.

Літаратура

• Лявон Юрэвіч. Літаратурны рух на эміграцыі. Мінск, БГА, 2002.