Камлот

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Камлот
Дата заснавання / стварэння XII стагоддзе[1]
Выява
Камлотавы касцюм з гардэроба караля Карла X Густава
Матэрыял вярблюджая воўна[1], воўна[1], шоўк[1], казіная воўна[1] і blend[d][1]
Метад вырабу палатно[d][1] і satin weave[d][1]

Камлот[2] (ад фр.: camelot — «тканіна з воўны ангорскай козы») — шарсцяная, паўшарсцяная і баваўняная тканіна звычайна цёмнага колеру для пашыву жаночага і мужчынскага адзення. У Расіі камлот вядомы з першай трэці XVIII стагоддзя.

Назва[правіць | правіць зыходнік]

Назва тканіны звязана з арабскім словам hamlat — «ваўняны плюш» і французскім chameau — «вярблюд». Існуюць таксама версіі аб паходжанні назвы ад арабскага наймення гатунку вярблюджай воўны і па рацэ Камлот у Шатландыі, дзе знаходзіўся знакаміты цэнтр вытворчасці шарсцяных тканін.

Выраб[правіць | правіць зыходнік]

Дарагія гатункі камлота друзлага, мяккага палатна ткалі з вярблюджай і ангорскай воўны з даданнем шоўку. Танны камлот выраблялі з баваўнянага валакна з асновай у дзве абавязкова чорныя ніткі.

Выкарыстанне[правіць | правіць зыходнік]

Камлот лічыўся недарагой гарнітурнай тканінай, з яго звычайна шылі мужчынскія сурдуты і жаночыя капоты, а таксама неафіцыйнае хатняе адзенне[3].

У культуры[правіць | правіць зыходнік]

Камлот быў у Расіі незвычайна папулярнай тканінай. У рамане Ф. В. Булгарына «Іван Выжыгін  (руск.) (бел.» памешчык Расіянінаў насіў «зялёны камлотавы сурдут» з картузам. У М. В. Гогаля ў «Старасвецкіх памешчыках  (руск.) (бел.» (1835) у барановым кажушку, пакрытым камлотам, выступае Афанасій Іванавіч. Персанаж А. Ф. Вельтмана  (руск.) (бел. ў «Сэрцы і думках» апранута ў камлотавы стары капот[4].

Зноскі

  1. ↑ а б в г д е ё ж Tortora P. G., Merkel R. S. camlet // Fairchild's Dictionary of Textiles — Fairchild Fashion Media, 1996. — P. 89.
  2. ↑ Камлот // Толковый словарь живого великорусского языка  (руск.) (бел. / авт.-сост. В. И. Даль. — 2-е изд.. — СПб.: Типография М. О. Вольфа, 1880—1882.
  3. ↑ Р. М. Кирсанова 1995.
  4. ↑ Розовая ксандрейка и драдедамовый платок 1989.

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Андреева Р. П. Камлот // Энциклопедия моды. — СПб.: Издательство «Литера», 1997. — С. 186. — ISBN 5-86617-030-2.
  • Беловинский Л. В. Камлот // Иллюстрированный энциклопедический историко-бытовой словарь русского народа. XVIII — начало XIX в. / под ред. Н. Ерёминой. — М.: Эксмо, 2007. — С. 261. — 784 с. — 5000 экз. — ISBN 978-5-699-24458-4.
  • Камлот // Товарный словарь / И. А. Пугачёв (главный редактор). — М.: Государственное издательство торговой литературы, 1957. — Т. III. — Стб. 221—222.
  • Кирсанова Р. М. Камлот // Костюм в русской художественной культуре 18 — первой половины 20 вв.: Опыт энциклопедии / под ред. Т. Г. Морозовой, В. Д. Синюкова. — М.: Большая Российская энциклопедия, 1995. — С. 113—114. — 383 с.: ил. с. — 50 000 экз. — ISBN 5-85270-144-0.
  • Кирсанова Р. М. Камлот // Розовая ксандрейка и драдедамовый платок: Костюм — вещь и образ в русской литературе XIX в. / под ред. Э. Б. Кузьминой. — М.: Книга, 1989. — С. 97—98. — 286 с. — 55 000 экз. — ISBN 5-212-00130-7.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Камлот&oldid=4642213"