Другое мінскае пагадненне

Мінскі пратакол
Мінскі пратакол
	Пратакол па выніках кансультацый «нармандскай чацвёркі»
	; Аляксандр Лукашэнка і «нармандская чацвёрка» у Мінску
Тып дагавора	пагадненне аб спыненні агню[крыніца?]
Дата падрыхтоўкі	11—12 лютага 2015
Дата падпісання	12 лютага 2015
Месца падпісання	Мінск, Беларусь
Страціў сілу	21 лютага 2022
Бакі	Украіна; Расія; Германія; Францыя;
Мова	руская

Другое мінскае пагадненне — комплекс мер па выкананні Мінскіх пагадненняў, узгоднены на саміце ў Мінску 11—12 лютага 2015 года лідарамі Германіі, Францыі, Украіны, Расіі ў фармаце «нармандскай чацвёркі», і падпісаны кантактнай групай, якая складаецца з прадстаўнікоў Расіі, Украіны, Данецкай і Луганскай Народных Рэспублік з мэтай дээскалацыі ўзброенага канфлікту на ўсходзе Украіны.

22 лютага 2022 года У. Пуцін заявіў, што пасля прызнання Расіяй Данецкай і Луганскай народных рэспублік Мінскіх пагадненняў больш не існуе.

Кантактная група[правіць | правіць зыходнік]

Дакумент, узгоднены лідарамі «нармандскай чацвёркі», падпісалі наступныя асобы^[1]^[2]:

АБСЕ: Пасол Хайдзі Тальявіні.
Украіна: Другі Прэзідэнт Украіны Леанід Кучма.
Расія: Пасол РФ ва Украіне Міхаіл Зурабаў.
ДНР: Аляксандр Захарчанка.
ЛНР: Ігар Платніцкі.

Скасаванне пагаднення[правіць | правіць зыходнік]

У лютым 2022 года на фоне вострага крызісу паміж Расіяй і шэрагам краін Захаду з-за патэнцыяльнай пагрозы тэрытарыяльнай цэласнасці Украіны, звязанай з нарошчваннем расійскіх войскаў і ўзбраенняў паблізу расійска-ўкраінскай мяжы, кіраўнікі самаабвешчаных ДНР і ЛНР звярнуліся да Уладзіміра Пуціна з просьбай прызнаць незалежнасць рэспублік. Звароты падтрымалі ўсе члены Савета бяспекі, а 21 лютага 2022 года Уладзімір Пуцін падпісаў указы пра прызнанне незалежнасці і суверэнітэту рэспублік. 22 лютага 2022 года У. Пуцін заявіў, што пасля прызнання Расіяй Данецкай і Луганскай народных рэспублік Мінскіх пагадненняў больш не існуе. Паводле слоў У. Пуціна, Расія была вымушана прыняць рашэнне пра прызнанне ДНР і ЛНР з-за нібыта нежадання Украіны выконваць Мінскія пагадненні, якія фактычна былі «забітыя» задоўга да прызнання народных рэспублік Данбаса.

Зноскі

↑ Organizaiton for Security and Co-operation in Europe (12 February 2015). Package of Measures for the Implementation of the Minsk Agreements (in ru). Прэс-рэліз. Праверана 12 February 2015.
↑ Лізавета Антонава. Лідары ДНР і ЛНР падпісалі мірны план па Украіне (руск.). РБК (12 лютага 2015).

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

На Вікісховішчы пакуль няма медыяфайлаў па тэме, але Вы можаце загрузіць іх
Комплекс мёр па выкананні Мінскіх пагадненняў (нявызн.). Афіцыйны сайт АБСЕ (12 лютага 2015). Архівавана з першакрыніцы 13 лютага 2015. Праверана 13 лютага 2015.
Дэкларацыя Прэзідэнта Расійскай Федэрацыі, Прэзідэнта Украіны, Прэзідэнта Французскай Рэспублікі і Канцлера Федэратыўнай Рэспублікі Германія ў падтрымку Комплексу мер па выкананні Мінскіх пагадненняў, прынятага 12 лютага 2015 года (нявызн.). Kremlin.ru (12 лютага 2015). Архівавана з першакрыніцы 13 лютага 2015. Праверана 13 лютага 2015.
Кашын В.. Мінскі план: чаму новы віток канфлікту непазбежны (нявызн.). РБК (12 лютага 2015). Праверана 13 лютага 2015.

[OSCEfulltext-1] Organizaiton for Security and Co-operation in Europe (12 February 2015). Package of Measures for the Implementation of the Minsk Agreements (in ru). Прэс-рэліз. Праверана 12 February 2015.

[рбк-2] Лізавета Антонава. Лідары ДНР і ЛНР падпісалі мірны план па Украіне (руск.). РБК (12 лютага 2015).

[1]

[2]