Мукарам Тургунбаева

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Мукарам Тургунбаева
Дата нараджэння 30 красавіка (13 мая) 1913
Месца нараджэння
Дата смерці 26 лістапада 1978(1978-11-26) (65 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Прафесія балерына, балетмайстар, акцёрка, харэограф, балерына, балетны педагог, фалькларыстка
Тэатр
Прэміі
Дзяржаўная прэмія СССР Сталінская прэмія
Узнагароды

Мукарам Тургунбаева (31 мая 1913, Скобелеў — 26 лістапада 1978, Ташкент) — узбекская савецкая танцоўшчыца, балетмайстар, балерына, актрыса, харэограф, балетны педагог, фалькларыст, заснавальніца ўзбекскага публічнага сцэнічнага танца. Народная артыстка Узбекскай ССР (1937). Народная артыстка СССР (1959). Лаурэат дзвюх Сталінскіх (1946, 1951) і Дзяржаўнай прэміі СССР (1973).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Нарадзілася 30 красавіка (13 мая1913 года (паводле іншых крыніц — 31 мая[2]) у Скобелеве (цяпер Фергана, Узбекістан) (паводле іншых крыніц — у Шахрыхане[3])

Выхоўвалася ў Фергане, у сям’і сваякоў. Пасля заканчэння школы ў 1927 годзе вучылася ў педагагічным тэхнікуме (1927—1929), дзе ўдзельнічала ў аматарскім гуртку танца.

У 1928 годзе па конкурсе была прынята ў канцэртна-этнаграфічны ансамбль пад кіраўніцтвам М. Кары-Якубава  (руск.).

У 1929—1933 гадах працавала ў Самаркандскім музычна-драматычным тэатры  (руск.) (з 1931 — у Ташкенце, рэарганізаваны ва Узбекскі музычна-драматычны тэатр  (руск.).

У 1929—1933 гадах вучылася ў тэатральнай студыі Узбекскага музычна-драматычнага тэатра. Класічным і нацыянальным танцам займалася ў К. Бека[4], У. А. Камілава  (узб.), Ю. Шакаржонава  (узб.), Тамары Ханум  (укр.), В. І. Вільтзак і іншых. У студыі вывучала асновы народнага, класічнага танца, спеваў і акцёрскага майстэрства.

З 1929 па 1954 год — актрыса, салістка (з 1931), балетмайстар (з 1937) Узбекскага музычна-драматычнага тэатра (з 1939 — Дзяржаўны ўзбекскі тэатр оперы і балета, цяпер — Вялікі тэатр імя Алішера Наваі) (Самарканд, з 1931 — у Ташкенце).

Сваё акцёрскае майстэрства прадэманстравала ролямі Асьі, Зебо («Аршын мал алан  (руск.)» У. Гаджыбекава), Айніса, Халджон хала («Халіма» Г. Зафарыя  (узб.)), Асалхон («Ічкарыда» К. Яшэна  (руск.)). З часам стала больш увагі надзяляць танцавальнаму майстэрству. Займаючыся ў спецыяльных танцавальных класах У. А. Камілава  (узб.) і Тамары Ханум  (укр.), яна навучылася асновам народнага танца і стала выконваць агульныя танцы «Duchava  (узб.)», «Katta oʻyin  (узб.)», «Usmoniya», «Sadr», «Ufori soxta» і сольны танец «Dilxiroj  (узб.)». Выконвала танцы у спектаклях «Аскепкі травы», «Kimga», «Фархад і Шырын  (руск.)», «Лейлі і Маджнун  (руск.)» і інш.). У 1935 годзе паставіла балет «Бавоўна» (у сааўтарстве з У. А. Камілавым  (узб.) і К. Бекам). У 1935 годзе пачала ствараць самастойныя танцы. Першай працай стала музычная драма «Гульсара» К. Яшэна  (руск.) (кампазітары Т. Джалілаў  (руск.) і М. Міронаo  (узб.)). У 1937 разам з У. А. Камілавым  (узб.) ставіла танцавальныя нумары да спектакляў «Гульсара» (К. Яшэна  (руск.) (кампазітары Т. Джалілаў  (руск.), Т. Садыкаў  (руск.), Р. Гліэр), «Фархад і Шырын  (руск.)» Хуршыда  (узб.) (кампазітары В. Успенскі  (руск.), Г. Мушэль  (руск.), С. Свейфель). У 1937 годзе ўдзельнічала ў Дэкадзе ўзбекскага мастацтва ў Маскве і атрымала высокую ацэнку як танцоўшчыца і балетмайстар.

З 1939 года працавала ў Тэатры оперы і балета імя Наваі. Вучылася балету ў А. Томскага[5], І. Арбатава[6], В. Губскай  (узб.), П. Ёркіна  (узб.). Паставіла балет «Шахіда» (кампазітар Ф. Таль), дзе сама выканала галоўную партыю. У стварэнні такіх вобразаў, як Гуландом («Гуландом» Я. Брусілоўскага), Акбіляк («Акбіляк» С. Васіленкі  (укр.), Зарэма («Бахчысарайскі фантан  (руск.)» Б. Асаф’ева), прадстаўніца Індыі («Балерына» Г. Мушэля  (руск.)) творча выкарыстоўвала еўрапейскія балетныя прыёмы (хадзьба на дыбачках і інш.). Працавала балетмайстрам у шэрагу опер. У час Вялікай Айчыннай вайны бывала на Закаўказскіх франтах з канцэртнымі брыгадамі.

Да пачатку 50-х гадоў Тургунбаева паднялася да ўзроўню самай вядомай танцоўшчыцы і вядучага балетмайстра Узбекістана. Яна была вядома як майстэрская выканаўца сольных танцаў і стваральніца папулярных узбекскіх танцаў. Разам з калегамі яна ставіла ўнікальныя сцэнічныя танцы на аснове танцаў уйгурскага, таджыкскага, індыйскага, афганскага, мангольскага, карэйскага народаў.

У 1951 і 1959 гадах удзельнічала ў Дэкадзе ўзбекскай літаратуры і мастацтва, якая праходзіла ў Маскве.

У 1957 годзе арганізавала і ўзначаліла (мастацкі кіраўнік і галоўны балетмайстар) жаночы ансамбль народнага танца «Бахор» (з 1960 — Дзяржаўны ансамбль народнага танца Узбекскай ССР «Бахор»). Адначасова ставіла і выконвала танцы ў Вялікім тэатры оперы і балета ім. А. Наваі.

Гастралявала па многіх гарадах СССР і за мяжой: Іран (1942), КНР (1950), Індыя, Албанія, Італія, Аўстрыя (усе — 1955), Камбоджа, Тайланд, КНДР, Афганістан (усе 1956), Лівія, Судан, Марока, Алжыр, Егіпет, Туніс (усе— 1965), Пакістан, Сінгапур, Малайзія, Венгрыя (усе — 1967), ГДР, ФРГ (абедзве — 1971), Польшча, Чэхаславакія (абедзве — 1972), Балгарыя (1973), Швецыя (1975), Лаос, Ангола (абедзве— 1976), Фінляндыя, Мальта (абедзве— 1978).

Памерла 26 лістапада 1978 года ў Ташкенце. Пахавана на Чыгатайскіх могілках.

Сям'я[правіць | правіць зыходнік]

  • Першы муж (з 1929) — Нізам Халдаравіч Халдараў (1904 - ?), артыст тэатра[7], загінуў на фронце падчас Вялікай Айчыннай вайны[8]
    • Сын — Тэльман Нізамавіч Халдараў (1934—1985)
      • Унукі — Алішэр (1961—1990), Гуля (Гульбахор) (нар. 1964), Цімур (нар. 1972)
  • Другі муж (з красавіка 1945) — Б. Мірзаеў, артыст тэатра (шлюб распаўся)
    • Сын (памёр 5 жніўня 1946 года)

Творчасць[правіць | правіць зыходнік]

Выканаўца ўзбекскіх народных і сучасных танцаў, адна са стваральнікаў узбекскага масавага сцэнічнага танца, сістэмы авалодання харэаграфічным майстэрствам, названым «Дойра даро», знаўца і збіральніца узбекскага танцавальнага фальклору. Аўтар пастановак больш за 200 нацыянальных танцаў.

Стварыла індывідуальныя і агульныя танцы: «Uygʻurcha raqs», «Jonon», «Rohat  (узб.)», «Raqqosa», «Tanavor  (узб.)», «Nogʻora», «Buxorocha», «Gulsara», у 1947 годзе аднавіла танец «Doyra darsi» пастаноўкі У. А. Камілава  (узб.) і Тамары Ханум  (укр.). Таксама паставіла танцы «Dilbar», «Andijon polkasi  (руск.)», «Pilla».

Мукарам Тургунбаева — балетмайстар опер «Тахір і Зухра» С. Абдулы  (руск.) (кампазітары Т. Джалілаў  (руск.), Барыс Броўцын  (узб.)[9]), «Гульсара» (К. Яшэна  (руск.) (кампазітары Т. Джалілаў  (руск.), Т. Садыкаў  (руск.), Р. Гліэр).

Разам з П. Ёркіным  (узб.) паставіла балет «Прыемны твар».

Ролі[правіць | правіць зыходнік]

Балетные партыі[правіць | правіць зыходнік]

Удзел у пастаноўках[правіць | правіць зыходнік]

Дзейнасць у ансамблі «Бахор»[правіць | правіць зыходнік]

Стварыла 15 канцэртных праграм для калектыву, у тым ліку паставіла такія агульныя, сольныя і дуэтныя танцы, як «Bahor», «Ufori sanam», «Qoʻgʻirchoq», «Fargʻona ruboyisi», «Oʻynasin», «Munojot», «Oʻzbek valsi», «Gulnoz», «Aylanma», «Beshqarsak», «Gʻayratli qiz», «Yetti goʻzal», «Toshkent piyolasi», «Shabadalar», «Ey, shoʻx jonon», «Alyor», «Qari navo», «Bayot», «Zang», «Shoʻx qiz», «Xorazmcha», «Paxta», «Katta oʻyin», «Uchrashuv», «Lazgi», «Dildor», «Jonon», «Dilbar». У 1957 г. ансамбль заваяваў залаты медаль Сусветнага фестывалю моладзі і студэнтаў. У 1960 годзе ў сувязі з наданнем «Бахору» статуса Дзяржаўнага ансамбля Тургунбаева ўзмацніла калектыў таленавітымі маладымі танцорамі, удасканальвала іх майстэрства, стварала новыя танцы і танцавальныя праграмы, падтрымлівала нязменна высокі мастацкі ўзровень, праводзіла гастролі высокага ўзроўню, для чаго да канца жыцця займалася вывучэннем узбекскай танцавальнай спадчыны і пытаннямі пастаноўкі танцаў народаў свету.

Педагагічная дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

У 1934—1957 гадах — педагог Узбекскай рэспубліканскай балетнай школы  (узб.) (з 1947 Узбекскае харэаграфічнае вучылішча, цяпер — Ташкенцкая дзяржаўная вышэйшая школа нацыянальнага танца і харэаграфіі).

Сярод вучаніц М. Тургунбаевай Галія Ізмайлава  (руск.), Кундуз Міркарымава  (руск.), Гульнора Маваева  (руск.), Рано Нізамава, Валянціна Раманава, Тамара Юнусава  (узб.), Раўшаной Шарыпава, Мамура Эргашава, Насіба Мадрахімава, Угілой Мухамедава.

Грамадская дзейнасць[правіць | правіць зыходнік]

Член КПСС з 1953 года. Дэпутат Вярхоўнага Савета Узбекскай ССР 3—5 сазываў.

Узнагароды і званні[правіць | правіць зыходнік]

Памяць[правіць | правіць зыходнік]

Імя Мукарам Тургунбаевай носяць творчае аб’яднанне «Uzbekraqs» і адна з вуліц  (узб.). Жыццю і творчасці Тургунбаевай прысвечаны фільмы «Прывітанне, Бахор» (1962), «Жыццё, прысвечанае мастацтву» (1971), «Сястра Мукарам і сорак прыгажунь» (1977).

Музей Тургунбаевай быў адкрыты 10 верасня 1993 года. Ён займаецца захаваннем і прапагандай творчай спадчыны і дзейнасці Тургунбаевай.

З 1993 года праводзіцца конкурс юных танцораў імя Тургунбаевай.

Зноскі

  1. Тургунбаева Мукаррам // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.
  2. MILLIY KUTUBXONA(недаступная спасылка)
  3. Музей Мукаррам Тургунбаевой. Архівавана з першакрыніцы 22 мая 2015. Праверана 21 мая 2015.
  4. Бек Константин Александрович, 1873-1950 (руск.). collectiononline.gctm.ru. Праверана 16 сакавіка 2024.
  5. Козлова, Лидия. Балетмейстер Александр Романович Томский (1905 — 1970) (руск.). Письма о Ташкенте (25 красавіка 2018). Праверана 16 сакавіка 2024.
  6. Илья Арбатов. Кино-Театр.Ру. Праверана 16 сакавіка 2024.
  7. Официальный сайт Мукаррам Тургунбаевой(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 4 сакавіка 2016. Праверана 21 мая 2015.
  8. Мукаррам Тургунбаева (1913-1978) (руск.)
  9. Бровцын Борис Васильевич (руск.)
  10. OʻzME. Birinchi jild. Toshkent, 2000-yil

Літаратура[правіць | правіць зыходнік]

  • Mayya Merkel, Mukarrama opa i sorok krasavets, Moskva, 1980
  • Avdeyeva L. A., Balet Uzbekistana, T., 1973
  • Tanets Mukarramoʻ Turgunbayevoy, T., 1989

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]