Насельніцтва Албаніі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі

Колькасць насельніцтва Албаніі — каля 3 млн. чал. Монаэтнічная краіна, 98 % насельніцтва складаюць албанцы. Краіна эміграцыі. Адна з дзвюх еўрапейскіх краін з пануючай роляй ісламу. Сталіца краіны, Тырана, — фінансава-прамыловы цэнтр з насельніцтвам у 800 тысяч з агульных 2,9 млн жыхароў Албаніі. Яшчэ з сацыялістычных часоў дзяржава дае сваім грамадзянам доступ да бясплатнай медыцыны і сярэдняй ды вышэйшай адукацыі.

Насельніцтва Албаніі[правіць | правіць зыходнік]

Дынаміка колькасці насельніцтва Албаніі (графік пабудаваны ў 2006, зыходзячы з прагнозаў ААН)
Полава-ўзроставая піраміда, 2016. Лёгка заўважыць міграцыйныя страты мужчынскага насельніцтва ў 1990-х–2000-х (група 30-50 гадоў) і скарачэнне нараджальнасці ў апошніх 15 гадоў
Год Насельніцтва
1500 200 000
1600 200 000
1700 300 000
1800 414 000
1850 500 000
1900 800 000
1950 1 218 900
1960 1 626 300
1970 2 135 600
1980 2 670 500
1990 3 255 900
2000 3 200 000
2005 3 100 000
2011 (перапіс) 2 831 741
2016 2 886 026

Дэмаграфія[правіць | правіць зыходнік]

Колькасць насельніцтва — 2,9 млн чал. (паводле іншых дадзеных — 3 млн).[1] Натуральны прырост — нязначны па мусульманскай меры — адзін з самых высокіх у Еўропе (6,3 на 1000 у 2018 годзе). Рост насельніцтва стрымліваецца высокім узроўнем эміграцыі (-3 на 1000). Такім чынам, агульны прырост слабададатны, але гэта з'ява толькі апошніх пяці гадоў. У 1990-х і 2000-х жа плынь эмігрантаў, выкліканая падзеннем камунізму і эканамічным крызісам, была настолькі моцнай, што агульная колькасць насельніцтва краіны зменшылася з 3,3 да 2,8 млн. Лічыцца, што за гэты час Албанію пакінулі 900 тыс. чалавек, з іх дзве траціны аселі ў суседняй Грэцыі.

У ХХІ стагоддзі паказчык нараджальнасці памяншаецца, набліжаючыся да сярэднееўрапейскага. У 2018 на адну жанчыну прыходзілася 1,52 дзіцяці, што ніжэй чым у Францыі або Вялікабрытаніі, ды ўвогуле мала ў каго ў свеце менш. Амаль удвая ў 2008–2018 зменшылася дзіцячая смяротнасць. Сярэдняя працягласць жыцця моцна вырасла і ў 2018 складала 78,6 гадоў. Усё гэта дае падставу чакаць у бліжэйшыя дзесяцігоддзі старэння насельніцтва краіны.

Этнічны склад[правіць | правіць зыходнік]

Указальнікі на албанскай, македонскай і англійскай мовах у памежнай з Македоніяй камуне Пустэк

Албанія — монаэтнічная дзяржава: асноўны народ — албанцы — складае 97 % насельніцтва, на поўдні пражываюць грэкі (0,9 %), маюцца таксама цыгане, невялікія супольнасці македанян, чарнагорцаў, арамунаў. Пытанне нацыянальнага складу ў Албаніі вельмі далікатнае, многія эксперты мяркуюць, што дадзеныя па колькасці меншасцей заніжаны. Так Грэцыя лічыць, што ў Албаніі жывуць 300 000 грэкаў, большасць якіх байкатавала перапіс насельніцтва 2011, таму ў статыстыцы грэкаў на парадак меней.[2].

Мовы[правіць | правіць зыходнік]

Дзяржаўная мова — албанская, якую падчас перапісу 2011 назвалі матчынай 98,8 % жыхароў краіны. Албанская мова ўтварылася ад зліцця двух дыялектаў — гегскага (паўночнага) і тоскскага (паўднёвага), на аснове апошняга. Дыялекты албанскай мовы дагэтуль адрозніваюць жыхароў поўначы і поўдня краіны. На рэгіянальным узроўні выкарыстоўваюца мовы этнічных меншасцей. Албанская грэчаская мова захавала некаторыя старажытныя асаблівасці, страчаныя сучаснай літаратурнай грэчаскай.

Канфесіі[правіць | правіць зыходнік]

Вялікая мячэць у Дурэсе. Іслам быў "прышчэплены" албанцам падчас Асманскага панавання

Што тычыцца рэлігіі, то албанская Канстытуцыя дэкларуе свабоду веравызнання ў секулярнай дзяржаве. Паводле перапісу 2011, 59 % насельніцтва вызнае іслам пераважна суніцкага кірунку, 7 % складаюць праваслаўныя хрысціяне (або каля 15 % з ужо ўзгаданымі "недалічанымі" грэкамі), 10 % — каталікі. Мусульмане жывуць раўнамерна па ўсёй краіне, каталікоў больш на поўначы, праваслаўных — на поўдні. Цікава адзначыць, што ўсе галоўныя канфесіі паставілі пад сумнеў вынікі перапісу, скардзячыся, што іх "не далічылі". І гэта пры тым, што доля вернікаў у рэчаіснасці меншая з прычыны секулярызацыі ў сацыялістычны перыяд.

Размяшчэнне[правіць | правіць зыходнік]

Шчыльнасць насельніцтва падобная да сярэдняй па Балканскім паўвостраве і складае каля 100 чал/км². Больш густа заселеныя ўзбярэжжа і міжгорныя даліны, самая нізкая шчыльнасць характэрна для Паўночных Албанскіх Альпаў.

Гарады[правіць | правіць зыходнік]

Музычны вечар на Плошчы Скандэрбега, галоўнай плошчы Тыраны

Крыху больш за палову албанскага народа жыве у гарадах — 54 %, што надта мала нават для адносна аграрнай Паўднёвай Еўропы. Адміністрацыйным, культурным, эканамічным і прамысловым цэнтрам Албаніі з'яўляецца Тырана, насельніцтва агламерацыі якой перавышае 800 тысяч чалавек, у самой жа Тыране перапіс 2011 налічыў 418 тыс.чалавек. Іншыя буйныя гарады з колькасцю насельніцтва, большай за 100 тысяч жыхароў, уключаюць у сябе Дурэс (каля 300 тыс.), Влёру (каля 200 тыс.) і Эльбасан.

Трохі статыстыкі[правіць | правіць зыходнік]

Ўзроставая структура насельніцтва (2018)[правіць | правіць зыходнік]

  • 0—14 гадоў — 17,8 %
  • 15—64 гадоў — 70 %
  • старэй за 65 год — 12,2 %.

Медыянны ўзрост (2018)[правіць | правіць зыходнік]

агульны — 33,4 гады мужчыны — 32,9 гадоў жанчыны — 34,7 гадоў.

Прырост насельніцтва (2018)[правіць | правіць зыходнік]

+ 0,3 % ў 2018 годзе.

  • Нараджальнасць — 13,2 на 1000 насельніцтва;
  • Смяротнасць — 6,9 на 1000 насельніцтва;
  • Міграцыя — - 3 на 1000 насельніцтва;

Дзіцячая смяротнасць (2018)[правіць | правіць зыходнік]

  • 11,6 на 1000 народжаных;
  • хлопчыкі — 12,9 на 1000 народжаных;
  • дзяўчынкі — 10,1 на 1000 народжаных;

Пісьменнасць насельніцтва (2015 год)[правіць | правіць зыходнік]

  • агульная — 97,6 %
  • мужчыны — 98,4%
  • жанчыны — 97,9 %

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]