Эдгар Этэлінг
Выгляд
| Эдгар Этэлінг | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| англа-саксон. Ēadgār Æðeling | |||||||
| | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Каранацыя | не каранаваны | ||||||
| Папярэднік | Гаральд II Годвінсан | ||||||
| Пераемнік | Вільгельм I Заваёўнік | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне |
не пазней за 1053 і не раней за 1052 і не пазней за 1055 |
||||||
| Смерць |
не раней за 1125 ці 1125[1] Англія |
||||||
| Род | Уэсекская дынастыя | ||||||
| Бацька | Эдуард Выгнаннік[d][2] | ||||||
| Маці | Агата Кіеўская[2] | ||||||
| Дзеці | не | ||||||
| Бітвы | |||||||
Эдгар Этлінг (англ.: Edgar Ætheling; каля 1051 Венгрыя — каля 1125) — унук Эдмунда Жалезнабокага, апошні прадстаўнік Уэсекскай каралеўскай дынастыі, абвешчаны (але не каранаваны) каралём Англіі ў перыяд нармандскага заваявання 1066 г. Пазней ён актыўна ўдзельнічаў у англасаксонскім супраціўленні Вільгельму Заваёўніку, але быў вымушаны скарыцца і пакінуць прэтэнзіі на англійскі прастол.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Stenton, F. Anglo-Saxon England. — Oxford, 1971, ISBN 978-0-19-821716-9
- Poole, A. L. From Domesday Book to Magna Carta 1087—1216. — Oxford, 1956, ISBN 978-0-19-821707-7