Эдгар Этэлінг
Выгляд
Эдгар Этэлінг | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
англа-саксон. Ēadgār Æðeling | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Каранацыя | не каранаваны | ||||||
Папярэднік | Гаральд II Годвінсан | ||||||
Пераемнік | Вільгельм I Заваёўнік | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
не пазней за 1053 і не раней за 1052 і не пазней за 1055 |
||||||
Смерць |
не раней за 1125 ці 1125[1] Англія |
||||||
Род | Уэсекская дынастыя | ||||||
Бацька | Эдуард Выгнаннік[d][2] | ||||||
Маці | Агата Кіеўская[2] | ||||||
Дзеці | не | ||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Эдгар Этлінг (англ.: Edgar Ætheling; каля 1051 Венгрыя — каля 1125) — унук Эдмунда Жалезнабокага, апошні прадстаўнік Уэсекскай каралеўскай дынастыі, абвешчаны (але не каранаваны) каралём Англіі ў перыяд нармандскага заваявання 1066 г. Пазней ён актыўна ўдзельнічаў у англасаксонскім супраціўленні Вільгельму Заваёўніку, але быў вымушаны скарыцца і пакінуць прэтэнзіі на англійскі прастол.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- Stenton, F. Anglo-Saxon England. — Oxford, 1971, ISBN 978-0-19-821716-9
- Poole, A. L. From Domesday Book to Magna Carta 1087—1216. — Oxford, 1956, ISBN 978-0-19-821707-7