(149) Медуза

(149) Медуза
(149) Медуза;
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Ператэн
Месца выяўлення	Тулуза
Дата выяўлення	21 верасня 1875
Эпанім	Гаргона Медуза
Альтэрнатыўныя абазначэнні	A905 BA; A906 HB
Катэгорыя	Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
	Эпоха 14 сакавіка 2012 года; JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e)	0,065
Вялікая паўвось (a)	325,226 млн км; (2,174 а.а.)
Перыгелій (q)	304,086 млн км; (2,033 а.а.)
Афелій (Q)	346,365 млн км; (2,315 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 170,814 сут (3,206 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	20,179 км/с
Схіленне (i)	0,937°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	159,647 °
Аргумент перыгелія (ω)	251,134 °
Сярэдняя анамалія (M)	284,523 °
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр	19,7 км
Маса	8,0×1015 кг
Шчыльнасць	2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні	0,0055 м/с²
2-я касмічная скорасць	0,0104 км/с
Перыяд вярчэння	26 гад
Спектральны клас	S
Абсалютная зорная велічыня	10,79m
Альбеда	0,10
Сярэдняя тэмпература паверхні	189 К (−84 °C)

(149) Медуза — астэроід галоўнага пояса, які быў адкрыты 21 верасня 1875 года французскім астраномам Ператэнам у Тулузскай абсерваторыі і названы ў гонар Медузы Гаргоны, міфічнай пачвары са старажытнагрэчаскай міфалогіі^[2].

На момант адкрыцця, Медуза была самым маленькім з выяўленых астэроідаў (хоць тады пра гэта і не было вядома). З тых часоў былі адкрыты тысячы драбнейшых астэроідаў. Гэты астэроід у той час таксама быў найбліжэйшым да Сонца з адкрытых астэроідаў, адняўшы гэта званне ў астэроіда (8) Флора. Такім ён заставаўся да адкрыцця астэроідаў (433) Эрас і (434) Венгрыя ў 1898, калі былі адкрыты дзве новыя сем’і астэроідаў унутры арбітальнага рэзанансу 4:1 , якія акрэсліваюць асноўны пояс астэроідаў. Астэроід таксама характарызуецца адносна вялікім перыядам вярчэння — 26 гадзін.

Гл. таксама

Зноскі

↑ Asteroid Data Archive (нявызн.)(недаступная спасылка). Planetary Science Institute. Архівавана з першакрыніцы 23 чэрвеня 2006. Праверана 3 лістапада 2008.
↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 28. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі

[1] Asteroid Data Archive (нявызн.)(недаступная спасылка). Planetary Science Institute. Архівавана з першакрыніцы 23 чэрвеня 2006. Праверана 3 лістапада 2008.

[2] Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 28. — ISBN 3-540-00238-3.

[1]

[2]