(95) Арэтуса

(95) Арэтуса
(95) Арэтуса;
Адкрыццё
Першаадкрывальнік	Роберт Лютэр
Месца выяўлення	Дзюсельдорф
Дата выяўлення	23 лістапада 1867
Эпанім	Арэтуса
Альтэрнатыўныя абазначэнні	A867 WA
Катэгорыя	Галоўны пояс астэроідаў
Арбітальныя характарыстыкі
	Эпоха 14 сакавіка 2012 года; JD 2456000.5
Эксцэнтрысітэт (e)	0,1506605
Вялікая паўвось (a)	458,524 млн км; (3,0650429 а.а.)
Перыгелій (q)	389,442 млн км; (2,603262 а.а.)
Афелій (Q)	527,605 млн км; (3,5268238 а.а.)
Перыяд абарачэння (P)	1 959,987 сут (5,366 г)
Сярэдняя арбітальная скорасць	16,916 км/с
Схіленне (i)	13,00561°
Даўгата ўзыходнага вузла (Ω)	243,11618°
Аргумент перыгелія (ω)	155,10149°
Сярэдняя анамалія (M)	315,48229°
Фізічныя характарыстыкі
Дыяметр	136,04 км; 147 ± 32 км
Маса	2,6×1018 кг
Шчыльнасць	2,000 г/см³
Паскарэнне свабоднага падзення на паверхні	0,0380 м/с²
2-я касмічная скорасць	0,0719 км/с
Перыяд вярчэння	8,688 гад
Спектральны клас	C
Абсалютная зорная велічыня	7,84m
Альбеда	0,0698
Сярэдняя тэмпература паверхні	159 К (−114 °C)

(95) Арэтуса — астэроід галоўнага пояса, які належыць да цёмнага спектральнага класа C. Ён быў адкрыты 23 лістапада 1867 года нямецкім астраномам Робертам Лютэрам у Дзюсельдорфскай абсерваторыі, Германія і названы ў гонар Арэтусы, адной з німф са старажытнагрэчаскай міфалогіі^[3].

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

↑ JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4026990"></a>
↑ Durech, Josef (2011). "Combining asteroid models derived by lightcurve inversion with asteroidal occultation silhouettes" (PDF). Icarus. 214 (2): 652–670. arXiv:1104.4227. Bibcode:2011Icar..214..652D. doi:10.1016/j.icarus.2011.03.016. Архівавана з арыгінала (PDF) 3 сакавіка 2016. Праверана 1 снежня 2015. {{cite journal}}: Невядомы параметр |coauthors= ігнараваны (прапануецца |author=) (даведка); Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архівавана 3 сакавіка 2016.
↑ Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 24. — ISBN 3-540-00238-3.

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]

База даных JPL НАСА па малых целах Сонечнай сістэмы (95)
База даных MPC па малых целах Сонечнай сістэмы 95
Самы цёмны астэроід
Аретуза, планета // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона: В 86 томах (82 т. и 4 доп.) (руск.). — СПб., 1890—1907.

[_7d9bbfee6e20695d-1] JPL Small-Body Database Праверана 16 кастрычніка 2023.
<a href="https://wikidata.org/wiki/Track:Q4026990"></a>

[Durech2011-2] Durech, Josef (2011). "Combining asteroid models derived by lightcurve inversion with asteroidal occultation silhouettes" (PDF). Icarus. 214 (2): 652–670. arXiv:1104.4227. Bibcode:2011Icar..214..652D. doi:10.1016/j.icarus.2011.03.016. Архівавана з арыгінала (PDF) 3 сакавіка 2016. Праверана 1 снежня 2015. {{cite journal}}: Невядомы параметр |coauthors= ігнараваны (прапануецца |author=) (даведка); Невядомы параметр |deadurl= ігнараваны (прапануецца |url-status=) (даведка) Архівавана 3 сакавіка 2016.

[MinorNames-3] Lutz D. Schmadel, International Astronomical Union. Dictionary of Minor Planet Names. — 5-th Edition. — Berlin Heidelberg New-York: Springer-Verlag, 2003. — P. 24. — ISBN 3-540-00238-3.

[1]

[2]

[3]