Перайсці да зместу

Албанцы: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 20: Радок 20:


'''Алба́нцы''' ({{lang-sq|Shqiptarët}}) — [[Індаеўрапейцы|індаеўрапейскі]] народ, карэнныя насельнікі [[Балканскі паўвостраў|Балканскага паўвострава]]. Большасць албанцаў жыве ў Албаніі і [[Рэспубліка Косава|Косава]], а таксама ў суседніх краінах. У выніку [[эміграцыя|эміграцыі]] склаліся значныя абшчыны албанцаў у [[Італія|Італіі]], [[Грэцыя|Германіі]], [[Швейцарыя|Швейцарыі]], [[ЗША]]. Агульная колькасць (2015 г.) - 6 791 000 чал.
'''Алба́нцы''' ({{lang-sq|Shqiptarët}}) — [[Індаеўрапейцы|індаеўрапейскі]] народ, карэнныя насельнікі [[Балканскі паўвостраў|Балканскага паўвострава]]. Большасць албанцаў жыве ў Албаніі і [[Рэспубліка Косава|Косава]], а таксама ў суседніх краінах. У выніку [[эміграцыя|эміграцыі]] склаліся значныя абшчыны албанцаў у [[Італія|Італіі]], [[Грэцыя|Германіі]], [[Швейцарыя|Швейцарыі]], [[ЗША]]. Агульная колькасць (2015 г.) - 6 791 000 чал.

== Паходжанне ==
Упершыню плямёны албанцаў узгадваюцца на [[Балканскі паўвостраў|Балканскім паўвостраве]] ў [[1038]] г. [[Візантыя|візантыйскім]] храністам Міхаілам Аталіятам<ref>[http://www.albanianhistory.net/en/texts1000-1799/AH1038.html 1038, 1042, 1078 Michael Attaleiates: The First Byzantine References]</ref>. У [[11 стагоддзе|XI]] - [[13 стагоддзе|XIII]] стст. яны ўзгадваюцца ў [[пісьмо]]вых помніках [[Балгарыя|Балгарыі]], [[Сербія|Сербіі]], [[Горад Дуброўнік|Дуброўніка]]. Першы пісьмовы помнік "Мешары" на [[албанская мова|албанскай мове]] быў напісаны ў [[1555]] г.<ref>[http://shqiptarja.com/news.php?IDNotizia=133393 "Meshari" i Gjon Buzukut, pas 5 shekujsh mbërrin në Shqipëri]</ref> Албанская саманазва ''Shqiptarët'' вядома з [[16 стагоддзе|XIV]] ст. і паходзіць ад {{lang-sq|shqipoj}} "размаўляць зразумела"<ref>[http://www.utexas.edu/cola/centers/lrc/eieol/albol-0.html Brian Joseph, Angelo Costanzo, Jonathan Slocum, Albanian Online Series Introduction]</ref>.

У [[1854]] г. [[мовазнаўства|лінгвістамі]] быў усталяваны той факт, што албанская мова складае асобную замкнёную галіну [[індаеўрапейскія мовы|індаеўрапейскіх моў]]. Была вылучана тэорыя аб яе паходжанні ад старажытных [[Ілірыйскія мовы|ілірыйскіх моў]]. У канцы [[19 стагоддзе|XIX]] ст. у перыяд фарміравання адзінай албанскай [[нацыя|нацыі]] тэорыя [[ілірыйцы|ілірыйскага]] паходжання набыла незвычайную папулярнасць сярод албанскіх інтэлектуалаў<ref>[http://article.sciencepublishinggroup.com/pdf/10.11648.j.history.20130102.11.pdf Vladislav B. Sotirović, National identity: who are the Albanians? the Illyrian anthroponymy and the ethnogenesis of the Albanians]</ref>. Да нашых дзён яна з'яўляецца асноўнай у [[навука|навуковых]] колах, абапіраецца на лінгвістычныя і [[археалогія|археалагічныя]] сведчанні. Разам з гэтым, высоўваюцца іншыя версіі аб паходжанні албанцаў ад [[пеласгі|пеласгаў]]<ref>[http://www.albanian.com/information/history/origins.html Albanian Information - Albanian.com]</ref>, ад [[фракійцы|фракійцаў]]<ref>[http://www.v-stetsyuk.name/en/Alterling/Alban.html The Areas of the Uprising of the Tocharian, Albanian, Thracian, Phrygian Languages]</ref>, або ад розных груп балканскага насельніцтва, якое адасобілася толькі ў перыяд пасля [[сярэднявечча]]<ref>[http://www.balkaninsight.com/en/article/austrian-scholars-leave-albania-lost-for-words/ Austrian Scholars Leave Albania Lost for Words]</ref>. [[генетыка|Генетычны]]я даследаванні дэманструюць, што албанцы маюць агульнае паходжанне з іншымі балканскімі народамі, а таксама народамі [[Заходняя Еўропа|Заходняй Еўропы]]<ref>[https://www.familytreedna.com/groups/abanian-dna-poject/about/results familytreedna.com]</ref>.


== Вядомыя албанцы ==
== Вядомыя албанцы ==

Версія ад 21:49, 25 жніўня 2015

Албанцы
(Shqiptarët)
Албанскі народны строй у Чарнагорыі
Агульная колькасць 6791000 (2015 г.)[1]
Рэгіёны пражывання  Албанія — 2810000 (2011 г.)[2]

 Рэспубліка Косава — 1616869 (2011 г.).[3]
 Грэцыя — 280000(2011 г.)[4]
 Чарнагорыя — 30439 (2011 г.)[5]
 Харватыя — 17513 (2011 г.)[6]
 Італія — 460000 (2015 г.)[7][8]
 Сербія — 8000 (2015 г.)[9][10]
 Паўночная Македонія — 509083 (2002 г.)[11]

Мова албанская
Рэлігія іслам, хрысціянства
Блізкія этнічныя групы магчыма ілірыйцы, фракійцы

Алба́нцы (алб.: Shqiptarët) — індаеўрапейскі народ, карэнныя насельнікі Балканскага паўвострава. Большасць албанцаў жыве ў Албаніі і Косава, а таксама ў суседніх краінах. У выніку эміграцыі склаліся значныя абшчыны албанцаў у Італіі, Германіі, Швейцарыі, ЗША. Агульная колькасць (2015 г.) - 6 791 000 чал.

Паходжанне

Упершыню плямёны албанцаў узгадваюцца на Балканскім паўвостраве ў 1038 г. візантыйскім храністам Міхаілам Аталіятам[12]. У XI - XIII стст. яны ўзгадваюцца ў пісьмовых помніках Балгарыі, Сербіі, Дуброўніка. Першы пісьмовы помнік "Мешары" на албанскай мове быў напісаны ў 1555 г.[13] Албанская саманазва Shqiptarët вядома з XIV ст. і паходзіць ад алб.: shqipoj "размаўляць зразумела"[14].

У 1854 г. лінгвістамі быў усталяваны той факт, што албанская мова складае асобную замкнёную галіну індаеўрапейскіх моў. Была вылучана тэорыя аб яе паходжанні ад старажытных ілірыйскіх моў. У канцы XIX ст. у перыяд фарміравання адзінай албанскай нацыі тэорыя ілірыйскага паходжання набыла незвычайную папулярнасць сярод албанскіх інтэлектуалаў[15]. Да нашых дзён яна з'яўляецца асноўнай у навуковых колах, абапіраецца на лінгвістычныя і археалагічныя сведчанні. Разам з гэтым, высоўваюцца іншыя версіі аб паходжанні албанцаў ад пеласгаў[16], ад фракійцаў[17], або ад розных груп балканскага насельніцтва, якое адасобілася толькі ў перыяд пасля сярэднявечча[18]. Генетычныя даследаванні дэманструюць, што албанцы маюць агульнае паходжанне з іншымі балканскімі народамі, а таксама народамі Заходняй Еўропы[19].

Вядомыя албанцы

Гл. таксама

Зноскі

Спасылкі