Перайсці да зместу

Ігар Сяргеевіч Шытаў

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Футбол
Ігар Шытаў
Агульная інфармацыя
Поўнае імя Ігар Сяргеевіч Шытаў
Нарадзіўся 24 кастрычніка 1986(1986-10-24)[1][2][…] (38 гадоў)
Грамадзянства  Беларусь
Рост 185 см
Вага 80 кг
Пазіцыя абаронца
Інфармацыя пра клуб
Клуб Беларусь Мінск
Пасада трэнер
Клубная кар’ера[* 1]
2002 Беларусь Дынама-БНТУ (Мінск) 8 (0)
2003 Беларусь РВАР (Мінск) 24 (2)
2004—2005 Беларусь Дынама (Мінск) 0 (0)
2006—2008 Беларусь Тарпеда (Жодзіна) 78 (2)
2009—2011 Беларусь БАТЭ (Барысаў) 60 (4)
2011—2013 Расія Дынама (Масква) 3 (0)
2012—2013 →  Расія Мардовія (Саранск) 20 (0)
2014—2016 Расія Мардовія (Саранск) 44 (0)
2016—2018 Казахстан Астана 41 (1)
2018—2021 Беларусь Дынама (Мінск) 47 (2)
Нацыянальная зборная[* 2]
2004 Беларусь Беларусь (да 19) 2 (0)
2006—2009 Беларусь Беларусь (да 21) 23 (2)
2008—2019 Беларусь Беларусь 66 (1)
Трэнерская кар’ера
2022—2023 Расія Краснадар дубль
2024— Беларусь Мінск трэнер
Узнагароды і медалі
Дзяржаўныя і ведамасныя ўзнагароды
  1. ↑ Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 23 студзеня 2024.
  2. ↑ Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 12 чэрвеня 2019
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ігар Шытаў (нар. 24 кастрычніка 1986, Полацк) — беларускі футбаліст (абаронца) і трэнер. Ігрок нацыянальнай зборнай Беларусі (2008—2019). У цяперашні час працуе ў трэнерскім штабе клуба «Мінск».

Клубная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Пачаў займацца футболам у СДЮШАР горада Полацка. Пазней трапіў у сістэму мінскага «Дынама», гуляў у Другой лізе за клубы «Дынама-БНТУ» і РВАР. У 2004—2005 гадах выступаў за дубль «Дынама», але так і не дэбютаваў у асноўнай камандзе.

З 2006 года гуляў за жодзінскае «Тарпеда» — спачатку на правах арэнды, потым на трывалай аснове. Здолеў замацавацца ў аснове жодзінцаў, ужо па выніках сезона 2007 трапіў у спіс 22 найлепшых ігракоў чэмпіянату.

У 2009 годзе перайшоў у барысаўскі БАТЭ. Разам з барысаўчанамі двойчы стаў чэмпіёнам краіны, выступаў у групавым раўндзе Лігі Еўропы. Спачатку гуляў як цэнтральны абаронца, але пазней стаў трывала выкарыстоўвацца на правым фланзе абароны.

У жніўні 2011 года падпісаў чатырохгадовы кантракт з маскоўскім «Дынама». Аднак не здолеў замацавацца ў «Дынама», за год у маскоўскім клубе правёў толькі 3 матча. У пачатку сезона 2012/13 на правах арэнды стаў іграком «Мардовіі». У саранскім клубе трывала выступаў у аснове, але не здолеў выратаваць яго ад вылету з Прэм’ер-лігі.

Улетку 2013 года вярнуўся з арэнды ў «Дынама», але так і не здолеў прабіцца ў склад клуба. У выніку ў студзені 2014 года кантракт з «Дынама» быў разарваны, і Ігар зноў стаў іграком «Мардовіі», якой дапамог вярнуцца ў Прэм’ер-лігу па выніках сезона 2013/14. У 2014—2016 гадах гуляў за «Мардовію» ў Прэм’ер-лізе.

У ліпені 2016 года, пакінуўшы саранскі клуб у якасці свабоднага агента, падпісаў двухгадовы кантракт з чэмпіёнам Казахстана «Астаной»[3]. У ліпені 2018 года па заканчэнні кантракта пакінуў казахстанскі клуб[4] і неўзабаве вярнуўся ў Беларусь, стаўшы іграком мінскага «Дынама»[5]. У складзе дынамаўцаў хутка замацаваўся ў аснове. У 2019 годзе шмат прапусціў з-за траўм, а ў пачатку 2020 года згодна з рашэннем галоўнага трэнера Сяргея Гурэнкі быў пераведзены ў дубль[6]. Аднак, хутка Гурэнка пакінуў пасаду галоўнага трэніра, і Шытаў вярнуўся ў асноўны склад. У 2021 годзе стаў радзей з’яўляцца на полі, у ліпені зноў быў адпраўлены ў дубль. У верасні 2021 года па заканчэнні кантракта пакінуў «Дынама»[7], а ў кастрычніку завяршыў прафесійную кар’еру[8].

Міжнародная кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

Выступаў у складзе моладзевай зборнай Беларусі на моладзевым чэмпіянаце Еўропы 2009 у Швецыі.

2 лютага 2008 года дэбютаваў у нацыянальнай зборнай Беларусі ў матчы супраць Ісландыі на міжнародным турніры ў Мальце.

Трэнерская кар’ера

[правіць | правіць зыходнік]

З чэрвеня 2022 года працаваў трэнерам па агульнай фізічнай падрыхтоўцы ў дублі расійскага «Краснадара»[9].

У студзені 2024 года ўвайшоў у трэнерскі штаб «Мінска»[10].

Дасягненні

[правіць | правіць зыходнік]

Крыніцы

[правіць | правіць зыходнік]
  1. ↑ Igor Shitov // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
  2. ↑ Igor Shitov // FBref.com
  3. ↑ Игорь Шитов подписал 2-летний контракт с "Астаной" (руск.). football.by (5 ліпеня 2016). Праверана 23 студзеня 2024.
  4. ↑ Игорь Шитов покинул "Астану" в статусе свободного агента (руск.). football.by (3 ліпеня 2018). Праверана 23 студзеня 2024.
  5. ↑ Игорь Шитов стал игроком минского "Динамо" (руск.). football.by (16 ліпеня 2018). Праверана 23 студзеня 2024.
  6. ↑ Футбол. Защитник "Динамо" Игорь Шитов переведен в дубль по решению Сергея Гуренко (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (3 красавіка 2020). Архівавана з першакрыніцы 22 снежня 2021. Праверана 2 верасня 2021.
  7. ↑ Игорь Шитов покинул минское "Динамо" (руск.). football.by (1 верасня 2021). Праверана 23 студзеня 2024.
  8. ↑ Игорь Шитов завершил карьеру (руск.). football.by (20 кастрычніка 2021). Праверана 23 студзеня 2024.
  9. ↑ Футбол. Игорь Шитов стал тренером дубля "Краснодара" (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (10 чэрвеня 2022). Архівавана з першакрыніцы 27 снежня 2022. Праверана 27 снежня 2022.
  10. ↑ Игорь Шитов, Павел Чесновский и Андрей Короткевич вошли в тренерский штаб "Минска" (руск.). football.by (9 студзеня 2024). Праверана 23 студзеня 2024.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Ігар_Сяргеевіч_Шытаў&oldid=4753874"