Целяханы: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
clean up using AWB |
testing, replaced: = }} → = |OpenStreetMap = 242979013 }} using AWB |
||
Радок 64: | Радок 64: | ||
|add3n = |
|add3n = |
||
|add3 = |
|add3 = |
||
|OpenStreetMap = 242979013 |
|||
}} |
}} |
||
Радок 71: | Радок 72: | ||
== Гісторыя == |
== Гісторыя == |
||
Вядомыя з 16 ст. як вёска ў Пінскам павеце Берасцейскага ваяводства [[ВКЛ]]. З 17 ст. мястэчка. Належалі князям Дольскім, [[Род Вішнявецкіх|Вішнявецкім]], у 19 ст. — [[род Пуслоўскіх|Пуслоўскім]]. Эканамічнаму росту мястэчка спрыяла будаўніцтва [[Агінскі канал|Агінскага канала]]. |
Вядомыя з 16 ст. як вёска ў Пінскам павеце Берасцейскага ваяводства [[ВКЛ]]. З 17 ст. мястэчка. Належалі князям Дольскім, [[Род Вішнявецкіх|Вішнявецкім]], у 19 ст. — [[род Пуслоўскіх|Пуслоўскім]]. Эканамічнаму росту мястэчка спрыяла будаўніцтва [[Агінскі канал|Агінскага канала]]. |
||
У 1775—1778 гг. [[Міхал Казімір Агінскі]] заснаваў тут фаянсавую мануфактуру, якая вырабляла дэкаратыўныя вазы, скульптуру малых форм, фрызы і карнізы для камінаў і печаў. |
У 1775—1778 гг. [[Міхал Казімір Агінскі]] заснаваў тут фаянсавую мануфактуру, якая вырабляла дэкаратыўныя вазы, скульптуру малых форм, фрызы і карнізы для камінаў і печаў. |
||
Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай у 1793 г. — у складзе Расійскай імперыі. Мястэчка набыў [[Войцах Пуслоўскі]]. |
Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай у 1793 г. — у складзе Расійскай імперыі. Мястэчка набыў [[Войцах Пуслоўскі]]. |
||
З 1921 г. у складзе Польшчы, з 1939 г. у [[БССР]]. З 1956 г. гарадскі пасёлак. |
З 1921 г. у складзе Польшчы, з 1939 г. у [[БССР]]. З 1956 г. гарадскі пасёлак. |
Версія ад 01:06, 1 снежня 2015
Горад
Целяханы
| ||||||||||||||||||||||
Целяханы — гарадскі пасёлак у Івацэвіцкім раёне Брэсцкай вобласці Беларусі, на Агінскім канале, на аўтадарозе Івацэвічы—Пінск. За 45 км да паўднёвага ўсходу ад г. Івацэвічы, 181 км ад Брэста. Насельніцтва 4,6 тыс. чал. (2006).
Гісторыя
Вядомыя з 16 ст. як вёска ў Пінскам павеце Берасцейскага ваяводства ВКЛ. З 17 ст. мястэчка. Належалі князям Дольскім, Вішнявецкім, у 19 ст. — Пуслоўскім. Эканамічнаму росту мястэчка спрыяла будаўніцтва Агінскага канала.
У 1775—1778 гг. Міхал Казімір Агінскі заснаваў тут фаянсавую мануфактуру, якая вырабляла дэкаратыўныя вазы, скульптуру малых форм, фрызы і карнізы для камінаў і печаў.
Пасля другога падзелу Рэчы Паспалітай у 1793 г. — у складзе Расійскай імперыі. Мястэчка набыў Войцах Пуслоўскі.
З 1921 г. у складзе Польшчы, з 1939 г. у БССР. З 1956 г. гарадскі пасёлак.
Эканоміка
Прадпрыемствы лесанарыхтоўчай, дрэваапрацоўчай і харчовай прамысловасці.
Славутасці
- Агінскі канал — помнік гідратэхнічнага будаўніцтва
- Целяханская Траецкая царква
- Каталіцкія могілкі з пахаваннямі нямецкіх салдат Першай сусветнай вайны. Таксама тут пахаваны беларускі пісьменнік, уніяцкі святар — айцец Баляслаў Пачопка; маці маршала Канстанціна Ракасоўскага — Антаніна Аўсяннікава.
Вядомыя асобы
Спасылкі
- ↑ GeoNames — 2005. Праверана 9 ліпеня 2017.