Алена Прыгожая
Jump to navigation
Jump to search
| Алена | |
|---|---|
 Выява на старажытнагрэчаскай пасудзіне | |
| Самая прыгожая жанчына ў свеце, вінаватая ў Траянскай вайне | |
| Міфалогія | Старажытнагрэчаская |
| Пол | жанчына |
| Бацька | Зеўс |
| Маці | Леда |
| Браты і сёстры | Manes[d], Castor[d] і Pollux[d] |
| Муж | Менелай, Парыс |
| Дзеці | Hermione[d][1][2], Pleisthenes[d], Іфігенія[3], Idaeus[d], Bugono[d], Aganus[d], Morraphius[d], Aithiolas[d], Corythus[d], Helena[d], Euphorion[d], Nicostratus[d] і Thronios[d] |
 Алена Прыгожая на Вікісховішчы | |
Але́на Прыгожая (стар.-грэч.: Ἑλένη Ωραία) — гераіня старажытнагрэчаскай міфалогіі і эпічнай традыцыі, самая прыгожая жанчына ў свеце. Дачка Зеўса і Леды, жонка Менелая, валадара Спарты.
Выкраданне Алены Парысам прывяло да Траянскай вайны.
Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]
|
Алена Прыгожая на Вікісховішчы |
|---|
- About Helen of Troy
- Helen of Troy
- Helen of Troy — Myth Encyclopedia
- The Legend of Helen of Troy
- Helen — Greek Mythology
 | ||
|---|---|---|
| Грэкі | Аўтамедонт • Агамемнан • Акамант • Антылох • Ахіл • Аякс Вялікі • Аякс Малы • Дэмафонт • Дыямед • Ідаменей • Калхас • Махаон • Медонт • Менелай • Неаптолем • Нестар • Адысей • Паламед • Патрокл • Падалірый • Пратэсілай • Сінон • Стэнтар • Тэўкр • Тэламон • Тэрсіт • Эўрыпіл • Эпей • Фенікс • Ферсандр • Філактэт |  |
| Багі на боку грэкаў | ||
| Саюзнікі грэкаў | ||
| Траянцы | ||
| Багі на боку траянцаў | ||
| Саюзнікі траянцаў | ||
| Дадаткова | ||
Слоўнікі і энцыклапедыі | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
- ↑ Гермиона // Энциклопедический словарь — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1893. — Т. VIIIа. — С. 539.
- ↑ Любкер Ф. Hermione // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 617.
- ↑ Любкер Ф. Iphigenia // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга и др. — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 667–668.