Мікалай Мікітавіч Слюнькоў

Мікалай Мікітавіч Слюнькоў
Член Палітбюро ЦК КПСС 26 чэрвеня 1987 — 1990
Кандыдат ў члены Палітбюро ЦК КПСС 6 сакавіка 1986 — 26 чэрвеня 1987
16-ы Першы сакратар ЦК КП Беларусі 13 студзеня 1983 — 6 лютага 1987
Папярэднік	Ціхан Якаўлевіч Кісялёў
Пераемнік	Яфрэм Яўсеевіч Сакалоў
Нараджэнне	26 красавіка 1929(1929-04-26) (92 гады) Гарадзец, Рагачоўскі раён, Бабруйская акруга, БССР, СССР
Дзеці	Inessa Sliunkova[d]
Партыя	КПСС
Член у	Палітбюро ЦК КПСС
Адукацыя	Беларускі дзяржаўны аграрны тэхнічны ўніверсітэт Мінскі дзяржаўны аўтамеханічны каледж імя М. С. Высоцкага
Дзейнасць	палітык
Узнагароды

Мікала́й Мікі́тавіч Слюнько́ў (26 красавіка 1929, вёска Гарадзец Рагачоўскага раёна Гомельскай вобласці) — савецкі партыйны дзеяч, кіраўнік БССР у 1983—1987 гадах.

Біяграфія

Нарадзіўся у сялянскай сям’і. Пасля сканчэння школы з’ехаў у Мінск, скончыў Мінскі аўтамеханічны тэхнікум (1950). Пачаў працоўную дзейнасць чорнарабочым на Мінскім трактарным заводзе. Далей працаваў памочнікам майстра, майстрам, старэйшым майстрам, намеснікам начальніка, начальнікам цэха, намеснікам старшыні і старшынём заводскага прафесійнага саюзу МТЗ.

Член КПСС з 1954 года. Завочна скончыў Беларускі інстытут механізацыі сельскай гаспадаркі (1962).

У 1960—1965 гг. — дырэктар Мінскага заводу трактарных запасных частак. У 1965—1972 — дырэктар Мінскага трактарнага заводу, генеральны дырэктар Мінскага вытворчага трактарабудаўнічнага аб’яднання.

У 1972—1974 гг. першы сакратар Мінскага гаркаму партыі. Загадам Прэзідыума Вярхоўнага Савету СССР ад 3 студзеня 1974 года «за выдатныя дасягненні ў кіраванні Мінскім вытворчым трактарабудаўнічным аб’яднаннем, партыйнай арганізацыяй Беларусі» Слюнькову Мікалаю Мікітавічу прысвоена званне Героя Сацыялістычнай Працы з узнагароджаннем ордэнам Леніна і Залатой зоркі «Серп і молат».

У 1974—1983 гг. намеснік старшыні Дзяржплану СССР. З 31 студзеня 1983 па 6 лютага 1987 гг. першы сакратар ЦК Кампартыі Беларусі.

З 1987 г. сакратар ЦК КПСС, член Палітбюро ЦК КПСС, адначасова ў 1987—1988 гг. загадчык Эканамічнага аддзелу ЦК КПСС. Абіраўся дэпутатам Вярхоўнага Савету СССР 7, 10, 11 скліканняў, народны дэпутат СССР з 1989 г. З 1988 г. старшыня Камісіі ЦК КПСС па пытаннях сацыяльна-эканамічнай палітыкі.

З 1990 года на пенсіі. Жыве ў Мінску.

Спасылкі

• Слюньков Николай Никитович (руск.) . Герои страны. Праверана 5 красавіка 2009.
• Валер Санько. Чарнобыльская катастрофа і Мікалай Слюнькоў // Наша слова, № 17, 2014
• Біяграфіі: [1](руск.) , [2](руск.) , [3](руск.) 
• ОНТ. Нікалай Слюнькоў. Інтэрв’ю праз 20 гадоў