Палац Шаё

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Славутасць
Палац Шаё
48°51′44″ пн. ш. 2°17′17″ у. д.HGЯO
Краіна
Месцазнаходжанне
Архітэктурны стыль класіцызм
Архітэктар Léon Azéma[d], Louis-Hippolyte Boileau[d] і Jacques Carlu[d]
Сайт en.parisinfo.com/… (англ.)
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Палац Шаё (фр.: Palais de Chaillot) быў пабудаваны па праекце Л. Буало, Ж. Карла і Л. Азема да Сусветнай выставы 1937 года на месцы палаца Тракадэро, які стаяў тут раней (Palais du Trocadéro). У палацы Шаё размясціліся некалькі музеяў: Музей чалавека, Музей флоту, Музей архітэктуры.

Архітэктура[правіць | правіць зыходнік]

Палац Шаё размешчаны ў 16-й акрузе Парыжа насупраць Эйфелевай вежы (на процілеглым беразе Сены) і ўяўляе сабой два велізарных павільёна, якія разыходзяцца дугамі у абодва бакі. Паміж павільёнамі знаходзіцца пляцоўка, з якой адкрываецца самы выгадны выгляд на Эйфелеву вежу. Акрамя таго тут пачынаецца садова-паркавы комплекс Тракадэро з лесвіцамі і самымі вялікімі фантанамі Парыжа.

На франтонах павільёнаў выгравіраваны словы паэта Поля Валеры:

" Il dépend de celui qui passe
Que je sois tombe ou trésor
Que je parle ou me taise
Ceci ne tient qu'à toi
Ami n’entre pas sans désir «

» Tout homme crée sans le savoir
comme il respire
Mais l’artiste se sent créer
Son acte engage tout son être
sa peine bien aimée le fortifie "

Палац Шаё ў мастацтве[правіць | правіць зыходнік]

Палац стаў месцам дзеяння шматлікіх фільмаў, такіх як «Сіко» (2007), «28 тыдняў праз» (2007), «Гадзіна пік 3» (2007), «Французскі пацалунак» (1995), «Чатырыста удараў» (1959) і іншыя.

Гл. таксама[правіць | правіць зыходнік]

Зноскі

Спасылкі[правіць | правіць зыходнік]