Хокан III
| Хокан III | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| нарв.: Håkon III | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Сверыр Сігурдсан | ||||||
| Пераемнік | Гутарм Сігурдсан | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне | 1178 | ||||||
| Смерць | 1 студзеня 1204 | ||||||
| Месца пахавання | Бергенскі сабор | ||||||
| Род | дом Сверэ[d] | ||||||
| Бацька | Сверыр Сігурдсан | ||||||
| Маці | Астрыд Русдотэр[d][1] | ||||||
| Жонка | Інга з Вартэйга[d][2] | ||||||
| Дзеці | сын: Хокан IV (байструк) | ||||||
| Веравызнанне | хрысціянства | ||||||
| Дзейнасць | манарх | ||||||
 Хокан III на Вікісховішчы | |||||||
Хокан III Сверэсан (нарв.: Håkon III, 1178 — 1 студзеня 1204) — кароль Нарвегіі (1202—1204), другі пазашлюбны сын нарвежскага конунга Сверыра Сігурдсана.
Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]
Пры жыцці бацькі Хокан удзельнічаў у шматлікіх бітвах супраць баглераў («біскупаў»), у прыватнасці ў 1197 годзе каля Осла. Перад смерцю Сверыраў прызначыў яго спадчыннікам, напісаўшы яму ліст з завяшчаннем памірыцца з царкоўнымі іерархамі. Стаўшы каралём, Хокан хутка прызнаў усе патрабаванні біскупаў-выгнаннікаў, і той жа вясной вярнуліся ў Нарвегію. Таксама Хокан заручыўся падтрымкай землеўладальнікаў і сялян, фактычна пазбавіўшы баглераў усякай апоры. Увосень 1202 года яны забілі Інгэ Магнусана, і партыя баглераў фактычна распалася. Нягледзячы на тое, што ў іх неўзабаве з'явіўся новы прэтэндэнт на прастол, Эрлінг Магнусан, яны разумелі, што на той момант не ў сілах змагацца з Хоканам, які стаў аднаасобным кіраўніком усёй Нарвегіі.[3]
У Хокана быў канфлікт з мачахай Маргарэтай. Пасля смерці Сверыра яна жадала вярнуцца дамоў у Швецыю разам з дачкой Крысцінай, але Хокан сілком разлучыў іх, бо жадаў пакінуць Крысціну пры двары.[3]
На Ражство 1203 года Хокану нечакана стала дрэнна. Яму пусцілі кроў, але 1 студзеня 1204 года ён сканаў. Пасля яго смерці грамадзянская вайна ў Нарвегіі аднавілася.[3]
Хокан не быў жанаты, і яго спадчыннікам стаў малалетні пляменнік Гутарм Сігурдсан. Але неўзабаве нейкая Інга з Вартэйга, якая звала сябе палюбоўніцай Хокана, абвясціла, што яе сын Хокан народжаны ад караля. Летам 1218 года Інга паспяхова прайшла выпрабаванне гарачым жалезам і даказала паходжанне дзіцяці.[3]
Зноскі
- ↑ Lundy D. R. The Peerage
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Хокан III на сайце «Усе манархіі свету»
