Эдуарду Соту дэ Мора

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Эдуарду Соту дэ Мора
парт.: Eduardo Elísio Machado Souto de Moura
Род дзейнасці архітэктар, выкладчык універсітэта
Дата нараджэння 25 ліпеня 1952(1952-07-25)[1][2][…] (71 год)
Месца нараджэння
Грамадзянства
Месца працы
Альма-матар
Член у
Узнагароды і прэміі
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдуарду Элізіу Машаду Соту дэ Мора (парт.: Eduardo Elísio Machado Souto de Moura; нар. 25 ліпеня 1952, Порту, Партугалія) — партугальскі архітэктар, уладальнік Прытцкераўскай прэміі 2011 года і прэміі Вольфа ў галіне мастацтва (2013).

Біяграфія[правіць | правіць зыходнік]

Эдуарду Соту дэ Мора нарадзіўся ў 1952 годзе ў Порту. Вывучаў архітэктуру ў Школе прыгожых мастацтваў Універсітэта Порту і атрымаў дыплом у 1980 годзе. У 1974—1979 гадах працаваў у бюро вядомага партугальскага архітэктара Алвару Сізы, на чыёй дачцэ жанаты. З 1981 па 1990 Моура выкладаў у сваім альма-матэр.

Журы Прытцкераўскай прэміі, адной з самых прэстыжных архітэктурных прэмій свету, адзначыла здольнасць архітэктара спалучаць у сваіх работах такія супярэчлівыя характарыстыкі, як «моц і стрыманасць, бравада і пяшчота». Сярод праектаў — стадыён у партугальскім горадзе Браг, а таксама будынак музея Паўлы Рэгу — так званага «Дома гісторый», аднымі са складовых элементаў якога з’яўляюцца дзве піраміды.

Зноскі

  1. Eduardo (Elísio Machado) Souto de Moura // Brockhaus Enzyklopädie
  2. de Moura Eduardo Souto // The Fine Art Archive — 2003.
  3. Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 13 снежня 2014.