Эдуарда Чыльіда

Эдуарда Чыльіда
ісп.: Eduardo Chillida
Імя пры нараджэнні	ісп.: Eduardo Chillida Juantegui
Дата нараджэння	10 студзеня 1924(1924-01-10)[…]
Месца нараджэння	Сан-Себасцьян, камарка Сан-Себасцьян[d], правінцыя Гіпускаа, Краіна Баскаў, Іспанія
Дата смерці	19 жніўня 2002(2002-08-19)[…] (78 гадоў)
Месца смерці	Сан-Себасцьян, камарка Сан-Себасцьян[d], правінцыя Гіпускаа, Краіна Баскаў, Іспанія
Грамадзянства	Іспанія
Бацька	Pedro Chillida[d]
Дзеці	Eduardo Txillida Beltzuntze[d]
Род дзейнасці	скульптар, ілюстратар, дзеяч выяўленчага мастацтва, графік, рысавальнік
Жанр	абстракцыянізм
Вучоба	Мадрыдскі ўніверсітэт Мадрыдскі політэхнічны ўніверсітэт Вышэйшая тэхнічная школа архітэктуры ў Мадрыдзе[d] Círculo de Bellas Artes[d]
Мастацкі кірунак	абстракцыянізм
Член у	Каралеўская акадэмія мастацтваў Амерыканская акадэмія мастацтваў і навук Баварская акадэмія прыгожых мастацтваў[d] Амерыканская акадэмія мастацтваў і літаратуры[d]
Узнагароды	Госларскае кальцо імператара[d] прэмія Кандзінскага (1960) Імператарская прэмія (1991) Universal Basque Prize[d] (1997) прэмія Вольфа ў мастацтве (1984) Lan Onari[d] (2000) ганаровы доктар Універсітэта Алікантэ[d] Tomás Francisco Prieto Prize[d] (1990) ганаровы доктар Мадрыдскага ўніверсітэта Камплутэнсэ[d] (2000) прэмія Вільгельма Лембрука[d] (1966)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эдуарда Чыльіда (ісп.: Eduardo Chillida Juantegui, 10 студзеня 1924, Сан-Себасцьян — 19 жніўня 2002, Сан-Себасцьян) — іспанскі скульптар, графік, мастак кнігі.

Біяграфія

Эдуарда Чыльіда нарадзіўся і вырас у Краіне Баскаў. У юнацтве захапляўся футболам, але пасля сур’ёзнай траўмы калена быў вымушаны адмовіцца ад спорту. У 1943—1947 вывучаў архітэктуру ў Мадрыдзе. У 1948—1951 жыў у Парыжы, дзе вывучаў архаічную грэчаскую пластыку і пачаў займацца скульптурай, пазнаёміўся з Брынкушы, Джакамеці, на яго працы звярнуў увагу Гастон Башляр.

Творчасць

Манументальныя абстрактныя кампазіцыі, часцей за ўсё — з жалеза, спалучаюцца ў Чыльіды з графікай, газетнымі калажамі, ён ілюстраваў кнігі Андрэ Фрэно, Чорана і інш.

Прызнанне

Чыльіда быў ганаровым членам шматлікіх еўрапейскіх мастацкіх акадэмій, ён прадстаўляў Іспанію на Венецыянскай Біенале 1958, удастоены прэміі Кандзінскага (1960), прэміі Карнегі (1964), прэміі Вільгельма Лембрука і зямлі Паўночны Рэйн — Вестфалія (1966), прэміі Вольфа (1984/5), прэміі Прынца Астурыйскага (1987) і Імператарскай прэміі Японіі (1991).

Літаратура

• Peter Dering: Eduardo Chillida — Grafiken und Skulpturen aus vier Jahrzehnten. Niggli Verlag, Sulgen/Zürich 2001, ISBN 3-906966-01-1.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Эдуарда Чыльіда