Эдуард Мікалаевіч Гарачы

Эдуард Гарачы
Дата нараджэння	19 кастрычніка 1936(1936-10-19) (87 гадоў)
Месца нараджэння	Менск, БССР, СССР
Грамадзянства	Беларусь
Адукацыя	Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут (1958)
Месца працы	Беларускі дзяржаўны акадэмічны тэатр юнага гледача Магілёўскі абласны драматычны тэатр Палац культуры Мінскага трактарнага завода[d] Нацыянальны акадэмічны драматычны тэатр імя Максіма Горкага
Прафесія	акцёр
Кар’ера	1958 — дасюль
Узнагароды
IMDb	ID 0331410

Эдуард Мікалаевіч Гарачы (нар. 19 кастрычніка 1936, Мінск) — савецкі і беларускі акцёр тэатру і кіно. Заслужаны артыст Беларусі (1995). Палітычны вязень у 1960-я гады.

Біяграфічныя звесткі

З 1941 да 1945 гг. з маці ў бежанстве ў Яраслаўлі. У траўні 1945 г. вярнуўся на радзіму. У 1954 г. скончыў 26-ю чыгуначную СШ у Мінску.

У 1958 г. скончыў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут. Працаваў у Беларускім рэспубліканскім тэатры юнага гледача.

Арыштаваны 25 студзеня 1962 г. у будынку тэатра. Крымінальная справа Гарачага была звязана са справай Кіма Хадзеева. Паводле дадзеных следства, з 1957 г. чытаў і распаўсюджваў сярод сяброў атрыманыя з Масквы рукапісныя зборнікі і анекдоты: пародыю на гімн СССР, прозу Паўла Уліціна («Табу», «Анты-Асаркан»). Асуджаны 6 чэрвеня 1962 г. за «антысавецкую агітацыю» да 2 гадоў папраўча-працоўных лагераў. У судзе заявіў, «што быў незадаволены савецкай уладай, меркаваў, што сацыялізм будуецца на прыгнёце асобы, што савецкая прамысловасць пабудавана на прыгнёце сялян».

Этапаваны ў Дубраўлаг (былы Цемнікаўскі) Мардоўскай АССР (ст. Поцьма), у лагерны пункт Яваш (п/с 385—7). Вызвалены 25 студзеня 1964 г.. Вярнуўся на радзіму. Рэабілітаваны Пленумам Вярхоўнага суда Беларускай ССР 9 снежня 1983 г.

З красавіка 1964 да жніўня 1965 гг. працаваў у Магілёўскім абласным драматычным тэатры. З восені 1965 педагог Народнага тэатра Палаца культуры Мінскага трактарнага завода. З 1966 г. працуе ў Нацыянальным акадэмічным драматычным тэатры імя М. Горкага. У 1995 г. прысвоена званне Заслужанага артыста Рэспублікі Беларусь.

Эдуард Гарачы выведзены пад уласным імем у рамане Уладзіміра Някляева «Аўтамат з газіроўкай з сіропам і без» (2012).

Дыпломныя работы

• Акцёр — «На дне» М.Горкага, рэж. н.а. БССР Д. Арлоў
• Масейка — «Прымакі» Я. Купалы, рэж. н.а. БССР П. Малчанаў

Ролі, сыграныя на сцэне Беларускага рэспубліканскага тэатра юнага гледача

• Міця — «Няроўны бой» В. Розава
• Федзька Лукашоў — «Учора ў Касаткіне» А. Зака і І. Кузняцова

Ролі, сыграныя на сцэне Магілёўскага абласнога драматычнага тэатра

• Аляксей Токараў — «Рассудзіце нас, людзі» паводле А. Андрэева
• Збышка — «Мараль пані Дульскай» Г. Запольскай
• Мікеле — «Філумена Мартурана» Э. Дэ Філіпа

Ролі, сыграныя на сцэне Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатра імя М. Горкага

• Рос — «Макбет» У. Шэкспіра
• Анджэй — «Гадзіна пік» Е. Ставінскага
• Лешч — «Апошнія» М. Горкага
• Кастылёў — «На дне» М. Горкага
• Конь — «Ворагі» М. Горкага
• Фірс — «Вішнёвы сад» А. Чэхава
• Настаўнік танцаў — «Дурніца» Л. дэ Вэга
• Стыркша — «Разгром» А. Фадзеева
• Энгстран — «Здані» Г. Ібсена
• Айцец Варфаламей — «Мальер» М. Булгакава
• Крыніца — «Трывога» А. Петрашкевіча
• Агрыппа; Канідзій — «Антоній і Клеапатра» У. Шэкспіра
• Ідалішча заморскае — «Іван ды Мар'я» В. Гольдфельда
• Іван — «Маскарад» М. Лермантава
• Леут — «Физікі-лірыкі» Я. Волчака
• Кандрат Майданнікаў; Казак — «Узнятая цаліна» М. Шолахава
• Ігнат Крывіч — «Соль» А. Петрашкевіча
• Гарацыо; Марцэл — «Гамлет» У. Шэкспіра
• Каспа — «Баб'е царства» Ю. Нагібіна
• Бацька — «Канёк-гарбунок» П. Яршова
• Лявон — «Знак бяды» паводле В. Быкава
• Оскар Разэ — «Фізікі» Ф. Дзюрэнмата
• Левій — «Майстры» А. Дударава
• Бальшавік; Журналіст — «Шостае ліпеня» М. Шатрова
• Васіль — «Звычайная гісторыя» І. Ганчарова
• Лапаць; Ардынарац Лансдорфа — «Шчыт і меч» В. Кажэўнікава
• Рабочы лясгасу — «Узыходжанне на Фудзіяму» Ч. Айтматава, К. Мухамеджанава
• Аркадзь Мікалаевіч — «З жыцця дзелавой жанчыны» А. Грабнёва
• Клакер — «Салодкагалосая птушка юнацтва» Т. Уільямса
• Дэмагог; Ерэтык; Платон; Ловел — «Трагедыя чалавека» І. Мадача
• Абломаў — «Руіны страляюць ва ўпор» І. Новікава
• Іваноў — «Усяго адно жыццё» А. Маўзона
• Пікалаў — «Любоў Яравая» К. Транёва
• Дэвісан — «Марыя Сцюарт» Ф. Шылера
• Хрыстафор Блахін — «Казкі старога Арбата» А. Арбузава
• Чэшырскі кот — «Аліса ў краіне цудаў» Л. Кэрала
• Гайшун — «Вяртанне ў Хатынь» А. Адамовіча
• Іван Афанасьеў — «Хрыстос і Антыхрыст» паводле Дз. Меражкоўскага
• Стары — «Аповесць аб бяздомных сабаках» К. Сяргеенкі
• Ілля — «Апошні тэрмін» паводле В. Распуціна
• Дасцігаеў; Прапацей — «Ягор Булычоў і іншыя» М. Горкага
• Ферапонт — «Тры сястры» А. Чэхава
• Гладышаў — «Прыгоды салдата Чонкіна» У. Вайновіча
• Ігнацій Пятровіч Вінаградаў — «А'ява ў вячэрняй газеце» А. Паповай
• Папаша-Нафці — «Жылі-былі дурні» А. Осіпава
• Стары — «Альпійскае ззянне» П. Турыні
• Мэтр Кардыналь – «Хто твой палюбоўнік, Жазэфа?» М. Ашара
• Патэр — «Браты Моор» Ф. Шылера
• Слуга — «П'ерэта» А. Шніцлера, А. Блока
• Шпрэхшталмайстар — «Каштанка» А. Чэхава
• Муцый — «Калігула» А. Камю
• Селянін — «Раскіданае гняздо» Я. Купалы
• Фелікс — «Мачыха» А. Бальзака
• Мажардом — «Уяўны хворы» Ж.-Б. Мальера
• Прафесар Тыгр — «Сунічная паляна» І. Бергмана
• Афрыкан, ён жа хімік Махроў — «Бег» М. Булгакава

Удзел у бягучым рэпертуары Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатра імя М. Горкага

• Слуга — «Гора ад розума» А. Грыбаедава
• I-ы князь — «Хітрыкі Ханумы» А. Цагарэлі
• Мінак — «Вечнасць на дваіх» У. Арлова, Я. Робіса
• Святар — «Дванаццатая ноч» У. Шэкспіра
• Швейцар — «Ледзі на дзень» А. Данілава
• Жыхар горада — «Чацвертая планета» А. Данілава

Фільмаграфія

• 1968 — Десятая доля пути — Зязюля
• 1972 — Идущие за горизонт — Віця Цыпер, верталётчык
• 1973 — Кортик — бацька Генкі
• 1974 — Неоткрытые острова — лейтэнант міліцыі
• 1974 — Сергеев ищет Сергеева
• 1975 — Волчья стая — партызан-вершнік
• 1975 — Долгие вёрсты войны — Шнайдэр, Кулямётчык
• 1976 — Венок сонетов
• 1976—1978 — Время выбрало нас
• 1978 — Антонина Брагина
• 1978 — Встреча в конце зимы
• 1978 — Расписание на послезавтра — сусед
• 1980 — Амнистия — доктар вар'ятні
• 1980 — Третьего не дано — Сямён Данілевіч
• 1980—1988 — Государственная граница — расстраляны эмігрант
• 1981 — Затишье — стараста
• 1981—1984 — Палеская хроніка — Харчаў, чэкіст
• 1981 — Раскіданае гняздо
• 1982 — Апейка
• 1983 — Как я был вундеркиндом — сябра дзядулі
• 1985 — Друзей не выбирают
• 1988 — Мудрамер — супрацоўнік выліковай лабараторыі
• 1989 — Яго батальён — Дзянішчык, стары куляметчык
• 1990 — Плач перапёлкі — Зазыба
• 1991 — Записки юного врача — Ягорыч, бальнічны вартаўнік
• 1994 — Заколдованные — самагоншчык
• 1994 — Эпілог — Іван Андрэявіч, вядомы пісьменнік
• 1995 — Сын за отца
• 1998 — Убить лицедея
• 2007 — Сынок

Літаратура

• Ярмалінская В.М. Гарачы Эдуард Мікалаевіч // Тэатральная Беларусь: Энцыклапедыя. Том 1. Мінск, 2002. С. 249-250.
• 58-10. Надзорные производства Прокуратуры СССР по делам об антисоветской агитации и пропаганде. Март 1953 - 1991. Аннотированный каталог / Под ред. В.А. Козлова и С.В. Мироненко, сост. О.В. Эдельман. Москва, 1999. С. 592.
• Пепеляев, Валентин. Горячее сердце // Народная газета. 11 лістапада 2016.
• «Бязродны касмапаліт» Кім Хадзееў ды іншыя. Пераслед іншадумцаў за савецкім часам: зборнік дакументаў / Уклад. У. Валодзін. Мінск: Праваабарончы цэнтр "Вясна", 2020. С. 50-59, 62-63, 139-173.

Спасылкі

• Кінатэатр.ру
• на IMDB
• Эдуард Горячий на сайце Нацыянальнага акадэмічнага драматычнага тэатра імя Максіма Горкага
• Надежда Белохвостик. Актер Эдуард Горячий о Минске 60-х: «Мне повезло — посадили и все. А многих выгнали из комсомола»(недаступная спасылка) на сайце «Комсомольская правда в Беларуси»