Беларускі дзяржаўны акадэмічны тэатр юнага гледача

Беларускі дзяржаўны акадэмічны тэатр юнага гледача
Заснаваны	1931, 1956
Заснавальнік	Мікалай Аляксандравіч Кавязін
Будынак тэатра
Краіна	Беларусь
Размяшчэнне	Мінск
Будынак	вул. Энгельса, д. 26, г. Мінск
Дырэктар	Вера Аляксандраўна Палякова-Макей
Мастацкі кіраўнік	Уладзімір Канстанцінавіч Савіцкі
Сайт	beltuz.by
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Беларускі дзяржаўны акадэмічны тэатр юнага гледача — тэатр горада Мінска, рэпертуар якога складаецца з пастановак для дзяцей і падлеткаў.

Гісторыя

Тэатр быў створаны ў Мінску ў 1931 годзе рэжысёрам Мікалаем Кавязіным. З пачаткам Вялікай Айчыннай вайны спыніў сваё існаванне.

Тэатр у 1936 годзе

Будынак Тэатра юнага гледача (вуліца Энгельса, 26) з’яўляецца помнікам савецкай архітэктуры, прыклад творчага выкарыстання элементаў класіцыстычнай архітэктурнай спадчыны. Пабудаваны ў 1936—1937 гг. (арх. Аляксандр Пятровіч Воінаў, У. М. Вараксін) у адным комплексе з Палацам піянераў і школьнікаў (вул. Кірава, 16). Разбураны ў гады Вялікай Айчыннай вайны і адноўлены ў 1952—1954 гг. у некалькі змененым выглядзе. Па магчымасці была выкарыстана старая каробка з прыбудовай новай сцэнічнай часткі. Галоўны фасад у асноўных рысах захаваў даваеннае архітэктурнае вырашэнне. Нягледзячы на распрацоўку праекта капітальнага рамонту ў 1972 г., да нашага часу захавалася аздабленне інтэр'ераў, выкананае паводле праекта аднаўлення тэатра ў 1951—1952 гг. пад кіраўніцтвам А. П. Воінава і Л. Д. Усавай.

У другі раз заснаваны ў 1956 годзе.

Комплексу Тэатра юнага гледача і Палаца піянераў і школьнікаў нададзены ў 2007 годзе статус гісторыка-культурнай каштоўнасцю рэспубліканскага значэння.

Рэканструкцыя

У канцы 2008 года была аб’яўлена пра рэканструкцыю тэатра. Але рэальна яна пачалася толькі ў лістападзе 2011 года. Увесь гэты час ТЮГ іграў свае спектаклі на сцэне Дома літаратараў (вуліца Фрунзэ, 5). У чэрвені 2015 года тэатр вярнуўся ў рэканструяваны будынак.

У час рэканструкцыі побач з асноўным будынкам па лініі фасада ўзвялі чатырохпавярховую прыбудову, дзе размясціліся бутафорскі, сталярны, слясарны цэхі, швейныя майстэрскія, а таксама рабочыя кабінеты супрацоўнікаў і частка грымёрных пакояў. Ідэя была падказана пасляваенным праектам аднаўлення Палаца піянераў архітэктараў Воінава і Усавай, які прадугледжваў ўзвядзенне новага корпуса ўшчыльную да існага будынка, але не быў рэалізаваны.

Дырэктары

• Уладзімір Стэльмах (1955—1966)
• Артур Вольскі (1966—1978)
• Вадзім Дапкюнас (1978—1981)
• Ігар Андрэеў (1985—1995)
• Юрый Вуто (1997—2006)
• Павел Палякоў (да 2009)
• Юрый Кулік (2009—2013)
• Мікалай Казюлін (2013—2014)
• Ігар Варонін (з 2014 – 2016)
• Уладзімір Савіцкі (2016—2022, 20 студзеня)
• Вера Палякова-Макей (2022—)

Мастацкае кіраўніцтва

• Мікалай Кавязін (1931—1935)
• Еўсцігней Міровіч (1935-1940 — мастацкі кіраўнік)
• Міхаіл Зораў (1941)

Галоўныя рэжысёры:

• Любоў Мазалеўская (1955—1961, 1963—1964)
• Б. Дакутовіч (1962—1963)
• Уладзімір Маланкін (1965—1967)
• Б. Ганага (1965—1971)
• Мікалай Шыйко (1972—1973 — галоўны рэжысёр)
• Рыгор Баравік (1974—1978)
• І. Папоў (1978-1979)
• Валерый Анісенка (1979—1980)
• В. Рыжы (1980—1983)
• Уладзімір Аляксандравіч Караткевіч (1983—1988)
• В. Глубокава (1989—1990)
• Мадэст Абрамаў (1991—1995)
• Андрэй Андросік (1995-2003 — мастацкі кіраўнік, галоўны рэжысёр)
• Наталля Башава (2003-2010 — галоўны рэжысёр)
• Уладзімір Савіцкі (2010—2022, з 2010 — мастацкі кіраўнік)

Былыя акцёры

• Ігар Дабралюбаў
• Аляксей Дудараў
• Здзіслаў Стома
• Мікола Трухан

Цікавыя факты

Акцёр Аляксандр Палазкоў, які выканаў ролю Філімона Пупкіна у спектакле «Пан міністар» перамог у намінацыі «Лепшая мужчынская роля» на Другой Нацыянальнай тэатральнай прэміі (2012).

Спасылкі

• Сайт Тэатра юнага гледача
• Блог Тэатра юнага гледача Архівавана 14 студзеня 2015.